„Kafhellir“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
(kallaði fram grein sem hafði verið eytt) |
(lagaði myndatexta) |
||
Lína 1: | Lína 1: | ||
[[Mynd:Kafhellir-Frosti.JPG|thumb|380px|right| | [[Mynd:Kafhellir-Frosti.JPG|thumb|380px|right|Heimaey frá Kafhelli.]] | ||
Í [[Hæna|Hænu]] er [[Hellar í Vestmannaeyjum|hellir]] sem kallast '''Kafhellir'''. Þegar komið er inn í hann hækkar hvelfingin en þó er hann allur fremur lágur til loftsins og stuttur, en mjög djúpur. Ljósið fellur einkennilega á hellisloftið, veggina og sjóflötinn inni í hellinum. Það er útaf því að það er neðansjávarop í vesturendanum. Hellirinn opnast einnig í norðvestur og skín mikil litadýrð þegar síðdegissólin skín inn. Á veggjum hellisins er lifrauður þaragróður sem gefa honum töfrandi og undarlegan bjarma. Litadýrð hellisins kemur sérstaklega fram í kvöldsólinni. | Í [[Hæna|Hænu]] er [[Hellar í Vestmannaeyjum|hellir]] sem kallast '''Kafhellir'''. Þegar komið er inn í hann hækkar hvelfingin en þó er hann allur fremur lágur til loftsins og stuttur, en mjög djúpur. Ljósið fellur einkennilega á hellisloftið, veggina og sjóflötinn inni í hellinum. Það er útaf því að það er neðansjávarop í vesturendanum. Hellirinn opnast einnig í norðvestur og skín mikil litadýrð þegar síðdegissólin skín inn. Á veggjum hellisins er lifrauður þaragróður sem gefa honum töfrandi og undarlegan bjarma. Litadýrð hellisins kemur sérstaklega vel fram í kvöldsólinni. | ||
Núverandi breyting frá og með 9. júlí 2006 kl. 23:43
Í Hænu er hellir sem kallast Kafhellir. Þegar komið er inn í hann hækkar hvelfingin en þó er hann allur fremur lágur til loftsins og stuttur, en mjög djúpur. Ljósið fellur einkennilega á hellisloftið, veggina og sjóflötinn inni í hellinum. Það er útaf því að það er neðansjávarop í vesturendanum. Hellirinn opnast einnig í norðvestur og skín mikil litadýrð þegar síðdegissólin skín inn. Á veggjum hellisins er lifrauður þaragróður sem gefa honum töfrandi og undarlegan bjarma. Litadýrð hellisins kemur sérstaklega vel fram í kvöldsólinni.
Heimildir
- Árbók F.Í. 1948