„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1985/ Fylluljóð“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: Fylluljóð eftir Gylfa Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni Eyjólfs¬son. kyndari í Gasstöðinni í Reykjavík. Hann var einn hinn mikilvirkasti og vinsælasti í hópi gamanv...)
 
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
Fylluljóð eftir Gylfa
:::::::''  <big><big>'''Fylluljóð eftir Gylfa'''</big></big><br>
Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni Eyjólfs¬son. kyndari í Gasstöðinni í Reykjavík. Hann var einn hinn mikilvirkasti og vinsælasti í hópi gamanvísnaskálda á þessum árum. þriðja áratugnum.
 
Lag: Kvaservals
Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni Eyjólfsson. kyndari í Gasstöðinni í Reykjavík. Hann var einn hinn mikilvirkasti og vinsælasti í hópi gamanvísnaskálda á þessum árum, þriðja áratugnum.<br>
Á sumrin er gaman að ganga sjer um göturnar eftir að rökkva fer. ef ,.Fylla" er liggjandi úti' í ál,
 
og ekki' er á varðbergi nokkur sál.
:::::::''  Lag: Kvaservals<br>
Gæti jeg krækt í danskan dáta, sem dálítið borðalagður er,
:::::::''  Á sumrin er gaman að ganga sjer<br>
þá mundu þær Rúna og Ranka gráta og rauðeygðar stara· á eftir mjer.
:::::::''  um göturnar eftir að rökkva fer,<br>
Hún Ólafía' er að vara· oss við
:::::::''  ef „Fylla“ er liggjandi úti í ál,<br>
að vingast við pilta' að dönskum sið; það dragi á eftir sjer dilka smá,
:::::::''  og ekki er á varðbergi nokkur sál.<br>
er dálítill tími' er liðinn frá.
::::::::''  Gæti jeg krækt í danskan dáta,<br>
Gæti jeg o.s.frv.
::::::::''  sem dálítið borðalagður er,<br>
Já. sú getur ritað oss ráðin fín
::::::::''  þá mundu þær Rúna og Ranka gráta<br>
með reynsluna' og gráleitu hárin sín. því hún hefur aldrei þá sælu sjeð
::::::::''  og rauðeygðar stara á eftir mjer.<br>
að sitja í faðmlögum dáta með.
 
Gæti jeg o.s.frv.
:::::::''  Hún Ólafía' er að vara oss við<br>
En nú skaljeg segja' ykkur sögu' af mjer; jeg sá það eitt kvöld, hvar hann Jensen fer; þá kalla jeg í hann að koma þar.
:::::::''  að vingast við pilta' að dönskum sið;<br>
,,Ó, Kæreste", segir hann, .Jiva' beha'r".
:::::::''  það dragi á eftir sjer dilka smá,<br>
Gæti jeg o.s.frv.
:::::::''  er dálítill tími' er liðinn frá.<br>
Eg varð þá dálítið undirleit - almættið sjálft það á hæðum veit-, er gengum við þarna hlið við hlið,
::::::::''  Gæti jeg o.s.frv.<br>
og hann var að spjalla - um lágnættið.
 
Gæti jeg o.s.frv.
:::::::''  Já. sú getur ritað oss ráðin fín<br>
Svo kysti' hann mig ellefu kossa þar. sem kvöldskugginn mestur og afdrep var. og sagði: .. Du er so söd og fin. södeste, elskede Pigen rnin".
:::::::''  með reynsluna' og gráleitu hárin sín.<br>
Gæti jeg o.s.frv.
:::::::''  því hún hefur aldrei þá sælu sjeð<br>
En þá heyrðist blástur við bryggjusporð; mjer brá, svo því lýsa' ekki nokkur orð, því bátskömmin litla beið nú þar.
:::::::''  að sitja í faðmlögum dáta með.<br>
og bjáninn hann Jensen minn þotinn var.
::::::::''  Gæti jeg o.s.frv.<br>
Gæti jeg o.s.frv.
 
Jeg sá þá, hvað herstjórnin hláleg er að heimta hann Jensen minn strax af rnjer, fyrst átti jeg kost á að eignast mann, svo inndælan, sætan og „dannaðan ...
:::::::''  En nú skaljeg segja' ykkur sögu' af mjer;<br>
Gæti jeg o.s.frv.
:::::::''  jeg sá það eitt kvöld, hvar hann Jensen fer;<br>
Seinna jeg ein út á Granda gekk.
:::::::''  þá kalla jeg í hann að koma þar.<br>
Ó, guð, hvað jeg ákafan hjartslátt tjekk, því Jensen og Sigga sátu þar
:::::::''  „Ó, Kæreste“, segir hann, „Jiva' beha'r“.<br>
í sömu laut og jeg forðum var.
::::::::''  Gæti jeg o.s.frv.<br>
Gæti jeg krækt í danskan dáta, sem dálítið borðalagður er,
 
þá mundu þær Rúna og Ranka gráta og rauðeygðar stara' á eftir mjer.
:::::::''  Eg varð þá dálítið undirleit -<br>
-Gylfi.
:::::::''  almættið sjálft það á hæðum veit-,<br>
47
:::::::''  er gengum við þarna hlið við hlið,<br>
:::::::''  og hann var að spjalla - um lágnættið.<br>
::::::::''  Gæti jeg o.s.frv.<br>
 
:::::::''  Svo gengum við saman, uns sólin var<br>
:::::::''  sigin í bládjúpu öldurnar;<br>
:::::::''  þá settumst við úti undir Granda-garð.<br>
:::::::''  Ó, guð, hvað hann Jensen þá sætur varð.<br>
::::::::''  Gæti jeg o.s.frv.<br>
 
:::::::''  Svo kysti' hann mig ellefu kossa þar.<br>
:::::::''  sem kvöldskugginn mestur og afdrep var.<br>
:::::::''  og sagði: „Du er so söd og fin,<br>
:::::::''  södeste, elskede Pigen min“.<br>
::::::::''  Gæti jeg o.s.frv.<br>
 
:::::::''  En þá heyrðist blástur við bryggjusporð;<br>
:::::::''  mjer brá, svo því lýsa' ekki nokkur orð,<br>
:::::::''  því bátskömmin litla beið nú þar.<br>
:::::::''  og bjáninn hann Jensen minn þotinn var.<br>
::::::::''  Gæti jeg o.s.frv.<br>
 
:::::::''  Jeg sá þá, hvað herstjórnin hláleg er<br>
:::::::''  að heimta hann Jensen minn strax af mjer,<br>
:::::::''  fyrst átti jeg kost á að eignast mann,<br>
:::::::''  svo inndælan, sætan og „dannaðan“<br>
::::::::''  Gæti jeg o.s.frv.<br>
 
:::::::''  Seinna jeg ein út á Granda gekk.<br>
:::::::''  Ó, guð, hvað jeg ákafan hjartslátt fjekk,<br>
:::::::''  því Jensen og Sigga sátu þar<br>
:::::::''  í sömu laut og jeg forðum var.<br>
::::::::''  Gæti jeg krækt í danskan dáta,<br>
::::::::''  sem dálítið borðalagður er,<br>
::::::::''  þá mundu þær Rúna og Ranka gráta<br>
::::::::''  og rauðeygðar stara' á eftir mjer.<br>
 
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''-Gylfi.'''</div><br>
 
{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}

Útgáfa síðunnar 28. mars 2017 kl. 14:46

Fylluljóð eftir Gylfa

Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni Eyjólfsson. kyndari í Gasstöðinni í Reykjavík. Hann var einn hinn mikilvirkasti og vinsælasti í hópi gamanvísnaskálda á þessum árum, þriðja áratugnum.

Lag: Kvaservals
Á sumrin er gaman að ganga sjer
um göturnar eftir að rökkva fer,
ef „Fylla“ er liggjandi úti í ál,
og ekki er á varðbergi nokkur sál.
Gæti jeg krækt í danskan dáta,
sem dálítið borðalagður er,
þá mundu þær Rúna og Ranka gráta
og rauðeygðar stara á eftir mjer.
Hún Ólafía' er að vara oss við
að vingast við pilta' að dönskum sið;
það dragi á eftir sjer dilka smá,
er dálítill tími' er liðinn frá.
Gæti jeg o.s.frv.
Já. sú getur ritað oss ráðin fín
með reynsluna' og gráleitu hárin sín.
því hún hefur aldrei þá sælu sjeð
að sitja í faðmlögum dáta með.
Gæti jeg o.s.frv.
En nú skaljeg segja' ykkur sögu' af mjer;
jeg sá það eitt kvöld, hvar hann Jensen fer;
þá kalla jeg í hann að koma þar.
„Ó, Kæreste“, segir hann, „Jiva' beha'r“.
Gæti jeg o.s.frv.
Eg varð þá dálítið undirleit -
almættið sjálft það á hæðum veit-,
er gengum við þarna hlið við hlið,
og hann var að spjalla - um lágnættið.
Gæti jeg o.s.frv.
Svo gengum við saman, uns sólin var
sigin í bládjúpu öldurnar;
þá settumst við úti undir Granda-garð.
Ó, guð, hvað hann Jensen þá sætur varð.
Gæti jeg o.s.frv.
Svo kysti' hann mig ellefu kossa þar.
sem kvöldskugginn mestur og afdrep var.
og sagði: „Du er so söd og fin,
södeste, elskede Pigen min“.
Gæti jeg o.s.frv.
En þá heyrðist blástur við bryggjusporð;
mjer brá, svo því lýsa' ekki nokkur orð,
því bátskömmin litla beið nú þar.
og bjáninn hann Jensen minn þotinn var.
Gæti jeg o.s.frv.
Jeg sá þá, hvað herstjórnin hláleg er
að heimta hann Jensen minn strax af mjer,
fyrst átti jeg kost á að eignast mann,
svo inndælan, sætan og „dannaðan“
Gæti jeg o.s.frv.
Seinna jeg ein út á Granda gekk.
Ó, guð, hvað jeg ákafan hjartslátt fjekk,
því Jensen og Sigga sátu þar
í sömu laut og jeg forðum var.
Gæti jeg krækt í danskan dáta,
sem dálítið borðalagður er,
þá mundu þær Rúna og Ranka gráta
og rauðeygðar stara' á eftir mjer.


-Gylfi.