Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1985/ Fylluljóð

Fylluljóð eftir Gylfa

Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni Eyjólfsson, kyndari í Gasstöðinni í Reykjavík. Hann var einn hinn mikilvirkasti og vinsælasti í hópi gamanvísnaskálda á þessum árum, þriðja áratugnum.

Lag: Kvaservals

Á sumrin er gaman að ganga sjer

um göturnar eftir að rökkva fer,

ef „Fylla“ er liggjandi úti í ál,

og ekki er á varðbergi nokkur sál.

Gæti jeg krækt í danskan dáta,

sem dálítið borðalagður er,

þá mundu þær Rúna og Ranka gráta

og rauðeygðar stara á eftir mjer.

Hún Ólafía' er að vara oss við

að vingast við pilta' að dönskum sið;

það dragi á eftir sjer dilka smá,

er dálítill tími' er liðinn frá.

Gæti jeg o.s.frv.

Já. sú getur ritað oss ráðin fín

með reynsluna' og gráleitu hárin sín.

því hún hefur aldrei þá sælu sjeð

að sitja í faðmlögum dáta með.

Gæti jeg o.s.frv.

En nú skaljeg segja' ykkur sögu' af mjer;

jeg sá það eitt kvöld, hvar hann Jensen fer;

þá kalla jeg í hann að koma þar.

„Ó, Kæreste“, segir hann, „Jiva' beha'r“.

Gæti jeg o.s.frv.

Eg varð þá dálítið undirleit -

almættið sjálft það á hæðum veit-,

er gengum við þarna hlið við hlið,

og hann var að spjalla - um lágnættið.

Gæti jeg o.s.frv.

Svo gengum við saman, uns sólin var

sigin í bládjúpu öldurnar;

þá settumst við úti undir Granda-garð.

Ó, guð, hvað hann Jensen þá sætur varð.

Gæti jeg o.s.frv.

Svo kysti' hann mig ellefu kossa þar.

sem kvöldskugginn mestur og afdrep var.

og sagði: „Du er so söd og fin,

södeste, elskede Pigen min“.

Gæti jeg o.s.frv.

En þá heyrðist blástur við bryggjusporð;

mjer brá, svo því lýsa' ekki nokkur orð,

því bátskömmin litla beið nú þar.

og bjáninn hann Jensen minn þotinn var.

Gæti jeg o.s.frv.

Jeg sá þá, hvað herstjórnin hláleg er

að heimta hann Jensen minn strax af mjer,

fyrst átti jeg kost á að eignast mann,

svo inndælan, sætan og „dannaðan“

Gæti jeg o.s.frv.

Seinna jeg ein út á Granda gekk.

Ó, guð, hvað jeg ákafan hjartslátt fjekk,

því Jensen og Sigga sátu þar

í sömu laut og jeg forðum var.

Gæti jeg krækt í danskan dáta,

sem dálítið borðalagður er,

þá mundu þær Rúna og Ranka gráta

og rauðeygðar stara' á eftir mjer.

• Efnisyfirlit: Sjómannadagsblað Vestmannaeyja