„Blik 1960/Þórarinn Hafliðason, fyrri hluti“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 17: | Lína 17: | ||
Í Vestmannaeyjum hófst fyrst sem kunnugt er, mormónatrúboð hér á landi, og var það árið 1851, er Þórarinn Hafliðason kom í síðara skiptið frá Kaupmannahöfn, en þar hafði hann tekið mormónatrú, meðan hann var þar við trésmíðanám. Sama ár kom og hingað frá Danmörku [[Guðmundur Guðmundsson mormóni|Guðmundur Guðmundsson]], mormóni, frá Ártúnum í Oddasókn í Rangárvallasýslu, er verið hafði lengi í Danmörku við gullsmíðanám. <br> | Í Vestmannaeyjum hófst fyrst sem kunnugt er, mormónatrúboð hér á landi, og var það árið 1851, er Þórarinn Hafliðason kom í síðara skiptið frá Kaupmannahöfn, en þar hafði hann tekið mormónatrú, meðan hann var þar við trésmíðanám. Sama ár kom og hingað frá Danmörku [[Guðmundur Guðmundsson (mormóni)|Guðmundur Guðmundsson]], mormóni, frá Ártúnum í Oddasókn í Rangárvallasýslu, er verið hafði lengi í Danmörku við gullsmíðanám. <br> | ||
Þórarinn Hafliðason var Rangvellingur að ætt og uppruna, fæddur að Eystra-Hóli í Sigluvíkursókn í þáverandi Stórólfshvolsprestakalli, 1. október 1825 og skírður sama dag. Guðfeðgin voru Sólrún ljósmóðir Sigurðardóttir í Tobbakoti í Þykkvabæ og Páll Arnoddsson, aðalbóndinn á Eystra-Hóli, og Sigmundur Pálsson. <br> | Þórarinn Hafliðason var Rangvellingur að ætt og uppruna, fæddur að Eystra-Hóli í Sigluvíkursókn í þáverandi Stórólfshvolsprestakalli, 1. október 1825 og skírður sama dag. Guðfeðgin voru Sólrún ljósmóðir Sigurðardóttir í Tobbakoti í Þykkvabæ og Páll Arnoddsson, aðalbóndinn á Eystra-Hóli, og Sigmundur Pálsson. <br> | ||
Foreldrar Þórarins, Hafliði Þórarinsson og Halla Gunnlaugsdóttir, höfðu flutzt 1825 frá Dalskoti í Dalssókn undir Eyjafjöllum að Eystra- (Syðra) Hóli og setzt að á einhverjum hluta af jörðinni. Með þeim voru tveir synir þeirra, Þórarinn eldri f. 29. júlí 1823, og Eiríkur, f. 29. ág. 1824. Eigi staðnæmdust hjónin lengi á Eystra-Hóli, því að árið eftir, 1826, fara þau þegar þaðan og flytjast búferlum að Syðri-Kvíhólma í Holtssókn undir Eyjafjöllum. Erfitt var þá eignalitlu fólki að reisa bú og fá ábúð á jörð og þótti gott, ef hægt var að fá þó ekki væri nema smájarðarskika. Tveim drengjunum komu þau fyrir í fóstur hjá skyldfólki, Þórarni eldra í Litlu-Hildisey hjá móðurömmu Oddnýju Guðmundsdóttur, er þar bjó með seinna manni sínum, og Þórarni yngra hjá föðurafa sínum, síðar í Miðeyjarhólmi, Þórarni Eiríkssyni, er síðar bjó í Hólmahjáleigu, er þeir Þórarinn Eiríksson og Pétur Ólafsson, er þar bjó, höfðu jarðaskipti. Pétur var faðir [[Sigríður Pétursdóttir (Ólafshúsum)|Sigríðar Pétursdóttur]], konu Sigurðar Sigurðssonar Eyjólfssonar á Kúhóli og Jóns Péturssonar, föður [[Jón Jónsson (Hlíð)|Jóns Jónssonar]] útgerðarmanns í [[Hlíð]] í Eyjum. <br> | Foreldrar Þórarins, Hafliði Þórarinsson og Halla Gunnlaugsdóttir, höfðu flutzt 1825 frá Dalskoti í Dalssókn undir Eyjafjöllum að Eystra- (Syðra) Hóli og setzt að á einhverjum hluta af jörðinni. Með þeim voru tveir synir þeirra, Þórarinn eldri f. 29. júlí 1823, og Eiríkur, f. 29. ág. 1824. Eigi staðnæmdust hjónin lengi á Eystra-Hóli, því að árið eftir, 1826, fara þau þegar þaðan og flytjast búferlum að Syðri-Kvíhólma í Holtssókn undir Eyjafjöllum. Erfitt var þá eignalitlu fólki að reisa bú og fá ábúð á jörð og þótti gott, ef hægt var að fá þó ekki væri nema smájarðarskika. Tveim drengjunum komu þau fyrir í fóstur hjá skyldfólki, Þórarni eldra í Litlu-Hildisey hjá móðurömmu Oddnýju Guðmundsdóttur, er þar bjó með seinna manni sínum, og Þórarni yngra hjá föðurafa sínum, síðar í Miðeyjarhólmi, Þórarni Eiríkssyni, er síðar bjó í Hólmahjáleigu, er þeir Þórarinn Eiríksson og Pétur Ólafsson, er þar bjó, höfðu jarðaskipti. Pétur var faðir [[Sigríður Pétursdóttir (Ólafshúsum)|Sigríðar Pétursdóttur]], konu Sigurðar Sigurðssonar Eyjólfssonar á Kúhóli og Jóns Péturssonar, föður [[Jón Jónsson (Hlíð)|Jóns Jónssonar]] útgerðarmanns í [[Hlíð]] í Eyjum. <br> | ||
Frá fósturforeldrum sínum í Hólmahjáleigu fluttist Þórarinn til Vestmannaeyja, 14 ára að aldri, árið 1838, og fer þá léttadrengur að Kirkjubæ (1839) til [[Sigurður Einarsson klénssmiður|Sigurðar Einarssonar | Frá fósturforeldrum sínum í Hólmahjáleigu fluttist Þórarinn til Vestmannaeyja, 14 ára að aldri, árið 1838, og fer þá léttadrengur að Kirkjubæ (1839) til [[Sigurður Einarsson (klénssmiður)|Sigurðar Einarssonar]] klénssmiðs, er þá bjó þar ásamt konu sinni [[Guðný Austmann|Guðnýju Austmann]]. Hjá þeim var hann, er séra [[Jón Austmann]] fermdi hann 17 ára gamlan. Gefur prestur honum þann vitnisburð, að hann kunni allsæmilega, en skilji illa, frómur og hlýðinn sagður. Hann getur þess, að Þórarinn hafi komið frá fastalandi lítt kunnandi, en síðan hafi hann lært þá uppáboðnu evangel. lærdómsbók, án smástílsins, enda hafi þessi 2—3 ár verið lögð öll rækt við hann, bæði af presti og húsbændum. Sigurður Einarsson var þjóðhagasmiður og tók sveinspróf í þeirri grein. Hjá honum mun Þórarinn hafa lært smíðar. Segir sóknarprestur, að mikil rækt hafi verið lögð við hann hjá þeim hjónum á Kirkjubæ. Við húsvitjun þar 1839, segir um Þórarinn: „Les vel og skilur.“ <br> | ||
Sigurður Einarsson mun hafa verið fyrsti lærði járn- eða málmsmiðurinn í Vestmannaeyjum. Hann átti og til þeirra að telja, sem nafnkunnir voru smiðir og hagleiksmenn, sonur [[Einar Sigurðsson (Vilborgarstöðum)|Einars Sigurðssonar]], hreppstjóra og meðhjálpara á [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstöðum]], bróður [[Árni Einarsson|Árna Einarssonar]] á Vilborgarstöðum og merkiskonunnar [[Kristín Einarsdóttir (Nýjabæ)|Kristínar Einarsdóttur]] í [[Nýibær|Nýjabæ]], en heimili þeirra feðga á Vilborgarstöðum, austasti bærinn, var lengi mesta myndarheimilið í Vestmannaeyjum, og þeir feðgar forsjármenn sinnar sveitar og allt í öllu, eins og sagt var. Afi Einars bónda á Vilborgarstöðum var [[Magnús Sigurðsson kóngssmiður|Magnús (Sigurðsson)]] síðastur eða meðal hinna síðustu hinna svokölluðu kóngssmiða hér, þeirra, er smíðuðu konungsskipin (vertíðarskip konungsverzlunarinnar)<nowiki>*</nowiki>. <br> | Sigurður Einarsson mun hafa verið fyrsti lærði járn- eða málmsmiðurinn í Vestmannaeyjum. Hann átti og til þeirra að telja, sem nafnkunnir voru smiðir og hagleiksmenn, sonur [[Einar Sigurðsson (Vilborgarstöðum)|Einars Sigurðssonar]], hreppstjóra og meðhjálpara á [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstöðum]], bróður [[Árni Einarsson|Árna Einarssonar]] á Vilborgarstöðum og merkiskonunnar [[Kristín Einarsdóttir (Nýjabæ)|Kristínar Einarsdóttur]] í [[Nýibær|Nýjabæ]], en heimili þeirra feðga á Vilborgarstöðum, austasti bærinn, var lengi mesta myndarheimilið í Vestmannaeyjum, og þeir feðgar forsjármenn sinnar sveitar og allt í öllu, eins og sagt var. Afi Einars bónda á Vilborgarstöðum var [[Magnús Sigurðsson kóngssmiður|Magnús (Sigurðsson)]] síðastur eða meðal hinna síðustu hinna svokölluðu kóngssmiða hér, þeirra, er smíðuðu konungsskipin (vertíðarskip konungsverzlunarinnar)<nowiki>*</nowiki>. <br> | ||
Segja má með sanni, að Þórarinn hafi verið heppinn að lenda hjá þeim hjónum á [[Kirkjubær|Kirkjubæ]] og dveljast hjá þeim nokkur þroskaár sín. Árið 1843 er hann kominn að [[Ólafshús]]um til [[Jón Jónsson (Ólafshúsum)|Jóns Jónssonar]] bónda, er ættaður var úr Marteinstungu í Holtum, er þar bjó ókvæntur. Þar er Þórarinn til 1845 og er Jón bóndi þá kvæntur [[Vilborg Jónsdóttir (Ólafshúsum)|Vilborgu Jónsdóttur]], ættaðri úr Vestmannaeyjum. Þá eru og sjálfra sín ógift í Ólafshúsum, nýkomin af landi, [[Magnús Bjarnason mormóni|Magnús Bjarnason]], síðar mormóni, og [[Þuríður Magnúsdóttir mormóni|Þuríður Magnúsdóttir]]. Þau giftust 1849 og fóru síðan til Utah með [[Loftur Jónsson í Þorlaugargerði|Lopti Jónssyni]] í Þorlaugargerði árið 1857. Í Eyjum áttu þau heima í [[Helgahjallur|Helgahjalli]], þar sem nú er húsið [[Klöpp]]. Í Ólafshúsum kynnast þeir Magnús Bjarnason, síðar nafnkunnur mormóni og trúboði, greindarmaður, og Þórarinn. <br> | Segja má með sanni, að Þórarinn hafi verið heppinn að lenda hjá þeim hjónum á [[Kirkjubær|Kirkjubæ]] og dveljast hjá þeim nokkur þroskaár sín. Árið 1843 er hann kominn að [[Ólafshús]]um til [[Jón Jónsson (Ólafshúsum)|Jóns Jónssonar]] bónda, er ættaður var úr Marteinstungu í Holtum, er þar bjó ókvæntur. Þar er Þórarinn til 1845 og er Jón bóndi þá kvæntur [[Vilborg Jónsdóttir (Ólafshúsum)|Vilborgu Jónsdóttur]], ættaðri úr Vestmannaeyjum. Þá eru og sjálfra sín ógift í Ólafshúsum, nýkomin af landi, [[Magnús Bjarnason mormóni|Magnús Bjarnason]], síðar mormóni, og [[Þuríður Magnúsdóttir mormóni|Þuríður Magnúsdóttir]]. Þau giftust 1849 og fóru síðan til Utah með [[Loftur Jónsson í Þorlaugargerði|Lopti Jónssyni]] í Þorlaugargerði árið 1857. Í Eyjum áttu þau heima í [[Helgahjallur|Helgahjalli]], þar sem nú er húsið [[Klöpp]]. Í Ólafshúsum kynnast þeir Magnús Bjarnason, síðar nafnkunnur mormóni og trúboði, greindarmaður, og Þórarinn. <br> | ||
| Lína 37: | Lína 37: | ||
Hinn smiðurinn var [[Eiríkur Hansson (Gjábakka)|Eiríkur Hansson]], bátasmiður mikill, giftur [[Kristín Jónsdóttir (Gjábakka)|Kristínu Jónsdóttur]]. Þau bjuggu síðar á [[Gjábakki|Gjábakka]]. <br> | Hinn smiðurinn var [[Eiríkur Hansson (Gjábakka)|Eiríkur Hansson]], bátasmiður mikill, giftur [[Kristín Jónsdóttir (Gjábakka)|Kristínu Jónsdóttur]]. Þau bjuggu síðar á [[Gjábakki|Gjábakka]]. <br> | ||
Einnig bjó á Kirkjubæ [[Ingveldur Magnúsdóttir|Ingveldur Magnúsdóttir]], ekkja [[Oddur Ögmundsson|Odds bónda Ögmundssonar]], með börnum þeirra, þar á meðal [[Þuríður Oddsdóttir (Kirkjubæ)|Þuríði Oddsdóttur]], er þá var langt innan fermingar, en varð síðar kona Þórarins Hafliðasonar. Þórarinn og Þuríður voru samtímis á Kirkjubæ árið 1841, er Þórarinn var fermdur, bæði hjá Sigurði Einarssyni bónda. <br> | Einnig bjó á Kirkjubæ [[Ingveldur Magnúsdóttir|Ingveldur Magnúsdóttir]], ekkja [[Oddur Ögmundsson|Odds bónda Ögmundssonar]], með börnum þeirra, þar á meðal [[Þuríður Oddsdóttir (Kirkjubæ)|Þuríði Oddsdóttur]], er þá var langt innan fermingar, en varð síðar kona Þórarins Hafliðasonar. Þórarinn og Þuríður voru samtímis á Kirkjubæ árið 1841, er Þórarinn var fermdur, bæði hjá Sigurði Einarssyni bónda. <br> | ||
Hafliði Þórarinsson hafði títt bústaðaskipti, er sjaldnast var til hagræðis fátækum frumbýlingum. Þau hjón hafa verið dugleg og atorkusöm, er af ýmsu má marka, og reynt að bjarga sér eftir beztu getu á þeim erfiðleikatímum, er hér voru fyrir alla alþýðu manna. Frá Syðri-Kvíhólma fluttu þau hjón, Hafliði og Halla foreldrar Þórarins, að smábýlinu Horni hjá prestssetrinu Holti og voru þar í húsmennsku. Þar fæddist þeim dóttirin [[Margrét Hafliðadóttir | Hafliði Þórarinsson hafði títt bústaðaskipti, er sjaldnast var til hagræðis fátækum frumbýlingum. Þau hjón hafa verið dugleg og atorkusöm, er af ýmsu má marka, og reynt að bjarga sér eftir beztu getu á þeim erfiðleikatímum, er hér voru fyrir alla alþýðu manna. Frá Syðri-Kvíhólma fluttu þau hjón, Hafliði og Halla foreldrar Þórarins, að smábýlinu Horni hjá prestssetrinu Holti og voru þar í húsmennsku. Þar fæddist þeim dóttirin [[Margrét Hafliðadóttir|Margrét eldri]], 12. júlí 1830, er varð móðir merkisbóndans [[Guðmundur Þórarinsson (Vesturhúsum)|Guðmundar Þórarinssonar]] á [[Vesturhús|Vestri-Vesturhúsum]]. Guðmundur var fæddur í Berjanesi í Steinasókn í Eyvindarhólaprestakalli, 28. des. 1850, skírður sama dag. Guðfeðgin: Margrét Jónsdóttir ljósmóðir í Steinum, kona Helga bónda Guðmundssonar í Steinum og amma [[Sveinn Jónsson (Sveinsstöðum)|Sveins Jónssonar]] trésmíðameistara í Eyjum, síðar í Reykjavík, og þeirra systkina. <br> | ||
Þórarinn Jónsson faðir Guðmundar var í Berjanesi hjá Hafliða, en hann var fæddur í Berjanesi í Útlandeyjum, þá í Breiðabólsstaðarsókn, 28. ágúst 1832, sonur Jóns Jónssonar frá Ey. <br> | Þórarinn Jónsson faðir Guðmundar var í Berjanesi hjá Hafliða, en hann var fæddur í Berjanesi í Útlandeyjum, þá í Breiðabólsstaðarsókn, 28. ágúst 1832, sonur Jóns Jónssonar frá Ey. <br> | ||
Margrét Hafliðadóttir dó hjá syni sínum að Vesturhúsum 17. des. 1915 og hefur þá verið 85 ára að aldri. Var gerðarkona og tápmikil, ræðin og skemmtileg. <br> | Margrét Hafliðadóttir dó hjá syni sínum að Vesturhúsum 17. des. 1915 og hefur þá verið 85 ára að aldri. Var gerðarkona og tápmikil, ræðin og skemmtileg. <br> | ||
| Lína 45: | Lína 45: | ||
á Reykjarfirði, systur frú [[Ragnheiður Jónsdóttir (Ofanleiti)|Ragnheiðar]], konu [[séra Brynjólfur Jónsson|séra Brynjólfs Jónssonar]], og Jóns Salómonsens. Aftur kemur Þórarinn út árið 1849 og er þá útlærður snikkarasveinn og hafði þessi ár stundað nám hjá trésmíðameistara. Settist hann að í húsinu [[Sjólyst]], er reist mun hafa verið 1836, og tekur að stunda iðn sína. <br> | á Reykjarfirði, systur frú [[Ragnheiður Jónsdóttir (Ofanleiti)|Ragnheiðar]], konu [[séra Brynjólfur Jónsson|séra Brynjólfs Jónssonar]], og Jóns Salómonsens. Aftur kemur Þórarinn út árið 1849 og er þá útlærður snikkarasveinn og hafði þessi ár stundað nám hjá trésmíðameistara. Settist hann að í húsinu [[Sjólyst]], er reist mun hafa verið 1836, og tekur að stunda iðn sína. <br> | ||
Skömmu eftir heimkomu sína kvæntist Þórarinn og gekk að eiga heitkonu sína Þuríði Oddsdóttur frá Kirkjubæ, og voru þau gefin saman í Landakirkju eftir undangengnar þrjár venjulegar lýsingar, þ. 15. ágúst 1850. Helmingafélag var ákveðið með brúðhjónunum og morgungáfa 15 rd. Svaramenn brúðhjónanna voru Chr. Abel kaupmaður í [[Godthaab]], hans, og hennar [[Magnús Oddsson (Kirkjubæ)|Magnús Oddsson]] skipstjóri á Kirkjubæ, bróðir hennar. <br> | Skömmu eftir heimkomu sína kvæntist Þórarinn og gekk að eiga heitkonu sína Þuríði Oddsdóttur frá Kirkjubæ, og voru þau gefin saman í Landakirkju eftir undangengnar þrjár venjulegar lýsingar, þ. 15. ágúst 1850. Helmingafélag var ákveðið með brúðhjónunum og morgungáfa 15 rd. Svaramenn brúðhjónanna voru Chr. Abel kaupmaður í [[Godthaab]], hans, og hennar [[Magnús Oddsson (Kirkjubæ)|Magnús Oddsson]] skipstjóri á Kirkjubæ, bróðir hennar. <br> | ||
Þuríður Oddsdóttir var fædd 12. maí 1829 og voru foreldrarnir, Oddur Ögmundsson, bóndi á Kirkjubæ, fæddur á Hvoli í Mýrdal um 1786. Mun hann hafa komið ungur með móður sinni að föðurnum látnum. Var Oddur fermdur hér í Landakirkju 15 ára árið 1802 og er þá hjá stjúpa sínum, [[Jón Einarsson ( | Þuríður Oddsdóttir var fædd 12. maí 1829 og voru foreldrarnir, Oddur Ögmundsson, bóndi á Kirkjubæ, fæddur á Hvoli í Mýrdal um 1786. Mun hann hafa komið ungur með móður sinni að föðurnum látnum. Var Oddur fermdur hér í Landakirkju 15 ára árið 1802 og er þá hjá stjúpa sínum, [[Jón Einarsson (Nýjabæ)|Jóni Einarssyni]] í [[Dalir|Dölum]], og móður sinni [[Ingigerður Árnadóttir (Nýjabæ)|Ingigerði Árnadóttur]], ljósmóður. Jón varð seinna hreppstjóri og bjó í Nýjabæ. Þrjú voru börnin, er fermd voru þetta ár 1802, öll undirbúin af presti og aðstandendum, 3—4 ár, og fá börnin þann vitnisburð, ,,að þau hafi lært þann uppáboðna lærdóm, vel læs, en í meðallagi gáfuð til skilnings.“ Í þann tíð voru sóknarprestar hér ennþá tveir og alllengi síðar sem kunnugt er. Séra [[Ari Guðlaugsson]] var þá prestur að Ofanleiti og að Kirkjubæ séra [[Bjarnhéðinn Guðmundsson ]] [[Guðmundur Eyjólfsson (Þorlaugargerði)|Eyjólfssonar]] bónda og kóngssmiðs í [[Þorlaugargerði]]. <br> | ||
Ætt Odds Ögmundssonar mun vera hin sama og [[Ögmundur Árnason (Fagurlyst)|Ögmundar Árnasonar]]*** úr Mýrdal, er hingað fluttist, föður þeirra [[Jón Ögmundsson (Dalbæ)|Jóns Ögmundssonar]], [[Ögmundur Ögmundsson (Landakoti)|Ögmundar]] í [[Landakot]]i og [[Arnbjörn Ögmundsson (Presthúsum)|Arnbjörns]] í [[Presthús]]um. Var það stórvaxið fólk, duglegt og vel gefið og trölltryggt. <br> | Ætt Odds Ögmundssonar mun vera hin sama og [[Ögmundur Árnason (Fagurlyst)|Ögmundar Árnasonar]]*** úr Mýrdal, er hingað fluttist, föður þeirra [[Jón Ögmundsson (Dalbæ)|Jóns Ögmundssonar]], [[Ögmundur Ögmundsson (Landakoti)|Ögmundar]] í [[Landakot]]i og [[Arnbjörn Ögmundsson (Presthúsum)|Arnbjörns]] í [[Presthús]]um. Var það stórvaxið fólk, duglegt og vel gefið og trölltryggt. <br> | ||
Móðir Þuríðar, kona Odds Ögmundssonar, var [[Ingveldur Magnúsdóttir]] frá [[Lönd]]um hér í Eyjum, en var fædd í Yztabæliskoti undir Eyjafjöllum. Ingveldur var systir [[Magnús Magnússon | Móðir Þuríðar, kona Odds Ögmundssonar, var [[Ingveldur Magnúsdóttir]] frá [[Lönd]]um hér í Eyjum, en var fædd í Yztabæliskoti undir Eyjafjöllum. Ingveldur var systir [[Magnús Magnússon (Háagarði)|Magnúsar Magnússonar]] í Háagarði föður [[Margrét Magnúsdóttir (Háagarði)|Margrétar]] konu Guðmundar Þorkelssonar bónda þar, föður [[Magnús Guðmundsson (Hlíðarási)|Magnúsar]] í [[Hlíðarás]]i og þeirra systkina. <br> | ||
Árið 1831, 20. júlí, var fastnað með yngismanni Oddi Ögmundssyni og Ingveldi Magnúsdóttur, er þá var 18 ára gömul, eftir þrennar undangengnar lýsingar af prédikunarstóli. Þá var prestur hér á Kirkjubæ, séra [[Páll Jónsson]] skáldi. Oddur og Ingveldur bjuggu á Kirkjubæ og þar dó Oddur, 27. jan. 1837, úr holdsveiki. Ingveldur ekkja hans bjó áfram á Kirkjubæ og sonur þeirra [[Magnús Oddsson|Magnús]] með henni um tíma. Magnús var tvíkvæntur, hann var skipherra og hafnsögumaður, gerðarmaður, dugmikill og kappgjarn. Magnús Oddsson á Kirkjubæ var með [[Helga, þilskip|þilskipið Helgu]], er fórst í apríl 1867 með allri áhöfn, 6 manns. Dóttir Magnúsar og seinni konu hans [[Margrét Magnúsdóttir|Margrétar Magnúsdóttur]], móðursystur [[Erlendur Árnason|Erlendar Árnasonar]] á [[Gilsbakki|Gilsbakka]], var [[Magnúsína Magnúsdóttir|Magnússína]], er var í [[Frydendal]] með móður sinni, fór síðar austur á firði og giftist þar. Sonur hennar og [[Tómas Ólafsson|Tómasar Ólafssonar]] í [[Nýborg]] er [[Magnús Tómasson (Hrafnabjörgum)|Magnús Tómasson]], formaður og sjósóknari mikill á [[Hrafnabjörg]]um í Eyjum. Hálfbróðir hans var [[Ólafur Tómasson|Ólafur Tómass.]] [[Tómas Ólafsson | Árið 1831, 20. júlí, var fastnað með yngismanni Oddi Ögmundssyni og Ingveldi Magnúsdóttur, er þá var 18 ára gömul, eftir þrennar undangengnar lýsingar af prédikunarstóli. Þá var prestur hér á Kirkjubæ, séra [[Páll Jónsson]] skáldi. Oddur og Ingveldur bjuggu á Kirkjubæ og þar dó Oddur, 27. jan. 1837, úr holdsveiki. Ingveldur ekkja hans bjó áfram á Kirkjubæ og sonur þeirra [[Magnús Oddsson|Magnús]] með henni um tíma. Magnús var tvíkvæntur, hann var skipherra og hafnsögumaður, gerðarmaður, dugmikill og kappgjarn. Magnús Oddsson á Kirkjubæ var með [[Helga, þilskip|þilskipið Helgu]], er fórst í apríl 1867 með allri áhöfn, 6 manns. Dóttir Magnúsar og seinni konu hans [[Margrét Magnúsdóttir|Margrétar Magnúsdóttur]], móðursystur [[Erlendur Árnason|Erlendar Árnasonar]] á [[Gilsbakki|Gilsbakka]], var [[Magnúsína Magnúsdóttir|Magnússína]], er var í [[Frydendal]] með móður sinni, fór síðar austur á firði og giftist þar. Sonur hennar og [[Tómas Ólafsson|Tómasar Ólafssonar]] í [[Nýborg]] er [[Magnús Tómasson (Hrafnabjörgum)|Magnús Tómasson]], formaður og sjósóknari mikill á [[Hrafnabjörg]]um í Eyjum. Hálfbróðir hans var [[Jóhann Ólafur Tómasson|Ólafur Tómass.]] [[Tómas Ólafsson |Ólafssonar]] og [[Steinunn Ísaksdóttir (Norðurgarði)|Steinunnar Ísaksdóttur]] í [[Ísakshús]]i, komst til Spánar og kvæntist þar og stundaði þaðan fiskveiðar. Drukknaði fyrir allmörgum árum. Magnússína Magnúsdóttir var mjög gerðarleg kona og sópaði að henni. Hún kom sér mjög vel, var húsbóndaholl og trygglynd. Hún dó fyrir fáum árum í sjúkrahúsinu í Neskaupstað. <br> | ||
Þórarinn og Þuríður bjuggu í Sjólyst hinn stutta samverutíma sinn og var Ingveldur Magnúsdóttir, tengdamóðir Þórarins, hjá þeim. Á næsta hausti hefur Þórarinn brugðið sér til Danmerkur á ný, að vísu sést utanfarar hans ekki getið fremur nú en áður í kirkjubókinni, og er sennilegt, að hann hafi ráðizt sem háseti á skip og ætlað sér að koma hið bráðasta aftur. Heim kemur hann vorið 1851, líklega í aprílmánuði, eftir vetrardvöl í Danmörku. Auðsætt er, að Þórarinn hefur kynnzt og aðhyllzt mormónatrú, meðan hann var í fyrra sinnið í Kaupmannahöfn. Enda þótt opinbert trúboð væri ekki hafið þar fyrr en 1850, hafa ýmsir danskir Ameríkumenn verið búnir að taka trúna og skrifað heim um ágæti hennar eða komið sjálfir og prédikað fyrir fólki, þó eigi væri þeir löggiltir trúboðar. Þórarinn mun ekki hafa látið mikið uppi um hug sinn í fyrstu, eftir að hann kom heim í fyrra sinnið. En undarlega fljótt bregður hann við, eftir hvatningu frá Guðmundi Guðmundssyni, að því er ætla má í bréfum, er ennþá dvaldist í Danmörku. En með komu ameríska trúboðans E. Snow til Danmerkur 1850, var hægt að öðlast skírn. Í þeim erindum og til að fræðast betur fer Þórarinn utan aftur. <br> | Þórarinn og Þuríður bjuggu í Sjólyst hinn stutta samverutíma sinn og var Ingveldur Magnúsdóttir, tengdamóðir Þórarins, hjá þeim. Á næsta hausti hefur Þórarinn brugðið sér til Danmerkur á ný, að vísu sést utanfarar hans ekki getið fremur nú en áður í kirkjubókinni, og er sennilegt, að hann hafi ráðizt sem háseti á skip og ætlað sér að koma hið bráðasta aftur. Heim kemur hann vorið 1851, líklega í aprílmánuði, eftir vetrardvöl í Danmörku. Auðsætt er, að Þórarinn hefur kynnzt og aðhyllzt mormónatrú, meðan hann var í fyrra sinnið í Kaupmannahöfn. Enda þótt opinbert trúboð væri ekki hafið þar fyrr en 1850, hafa ýmsir danskir Ameríkumenn verið búnir að taka trúna og skrifað heim um ágæti hennar eða komið sjálfir og prédikað fyrir fólki, þó eigi væri þeir löggiltir trúboðar. Þórarinn mun ekki hafa látið mikið uppi um hug sinn í fyrstu, eftir að hann kom heim í fyrra sinnið. En undarlega fljótt bregður hann við, eftir hvatningu frá Guðmundi Guðmundssyni, að því er ætla má í bréfum, er ennþá dvaldist í Danmörku. En með komu ameríska trúboðans E. Snow til Danmerkur 1850, var hægt að öðlast skírn. Í þeim erindum og til að fræðast betur fer Þórarinn utan aftur. <br> | ||
Þegar Þórarinn kom heim, hafði hann í höndum köllunarbréf til mormónaprests í Kaupmannahöfn, dags. í Khöfn, 10. marz 1851 og er svohljóðandi, auðvitað gefið út á dönsku: <br> | Þegar Þórarinn kom heim, hafði hann í höndum köllunarbréf til mormónaprests í Kaupmannahöfn, dags. í Khöfn, 10. marz 1851 og er svohljóðandi, auðvitað gefið út á dönsku: <br> | ||