„Tómas M. Guðjónsson“: Munur á milli breytinga

Tómas Maríus Guðjónsson var fæddur í Vestmannaeyjum 13. janúar 1887.<br>

Foreldrar hans voru [[Guðjón Jónsson (Sjólyst)|Guðjón Jónsson]] hafnsögumaður og sýslunefndarmaður í [[Sjólyst]] og [[Guðríður Bjarnadóttir (Sjólyst)|Guðríður Bjarnadóttir]] frá [[Dalir|Dölum]] í Vestmannaeyjum.  Þetta var dugnaðarfólk og Guðjón hafði verið formaður fyrir [[Haffrúin, áraskip|Haffrúna]].  Guðjón þótti góður formaður en var  síðar skipaður hafnsögumaður.  Hann fórst við þau störf á ytri höfninni 13. október 1896 þegar bát hvolfdi við skipshlið. <br>

Synirnir byrjuðu snemma að  sinna störfum á sjó og landi.  Gerðist Tómas  sjómaður og síðan formaður.  Tvítugur að aldri varð hann  meðeigandi í vélbátnum [[V.b. Fálki|Fálka]], en það ólán henti, að báturinn slitnaði frá festum á höfninni árið 1908  svo til nýr og rak upp í hraungrýtið í [[Bratti|Bratta]].  Brotnaði hann í spón ótryggður.  Var þetta mikið áfall, en ekki dró það  kjarkinn úr Tómasi.  Stofnaði hann að nýju til útgerðar  og stundaði sjávarútveg æ síðan.  Gekk útgerðin vel eftir þetta,  var hann heppinn með báta sína, og hafði fyrir þeim góða og aflasæla formenn.<br>

Tómas var meðal þeirra fyrstu sem áttu vélbátaútgerð í Vestmannaeyjum.<br>

Tómas kvæntist árið 1912 [[Hjörtrós Hannesdóttir (Miðhúsum)|Hjörtrósu Hannesdóttur]], [[Hannes Jónsson|Jónssonar]] lóðs og bónda á  [[Miðhús]]um  og [[Margrét Brynjólfsdóttir (Miðhúsum)|Margrétar Brynjólfsdóttur]] frá [[Norðurgarður|Norðurgarði]] í Eyjum.  Reistu þau sér bú á Miðhúsum og bjuggu þar á móti foreldrum hennar.<br>

Tómas byggði sér  myndarlegt  hús árið 1928  í túnfætinum á Miðhúsum,  sem hann nefndi  [[Höfn]], við [[Bakkastígur|Bakkastíg]] 1.<br>

Tómasi Maríusi  Guðjónssyni  er þannig lýst af samferðarmönnum hans:<br>

„Tómas  gerðist sjómaður á  unga  aldri og varð einskis manns eftirbátur, hann lét ekki lengi þar við sitja og varð brátt  formaður, og síðan eigandi.  Útgerð rak hann af góðri fyrirhyggju og myndarskap.  Hann var maður félagslyndur og ötull við hvert það starf sem hann tók sér fyrir hendur, hvort sem heldur einn eða  í félagi með öðrum.  Hann hafði ríka réttlætiskennd, var hjartprúður drengur með góða og göfuga sál sem alltaf var reiðubúinn að rétta hjálparhönd  þar sem þörfin var.  Hann var traustur fylgismaður allra helstu  framfaramála sem Vestmannaeyingar komu á fót, til þess að treysta atvinnulífið og starfaði að þessum hugðarefnum sínum til æviloka. Tómas var mikill gæfumaður í lífinu en fór ekki varhluta af erfiðleikum og mótlæti“. <br>

{{Heimildir|

*Aldarhvörf í Eyjum. [[Þorsteinn Jónsson (Laufási)|Þorsteinn Jónsson]].

*[[Jóhann Gunnar Ólafsson]], Mbl.14.06.1957.   

*Aðrir heimildarmenn:

*[[Friðrik Ásmundsson]],  

*[[Eyjólfur Martinsson]].}}