„Blik 1967/„Sauðheimskur,“ segja menn“: Munur á milli breytinga
m (Verndaði „Blik 1967/„Sauðheimskur,“ segja menn“ [edit=sysop:move=sysop]) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| (2 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum) | |||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
''„Sauðheimskur,“ segja menn''< | [[Blik 1967|Efnisyfirlit Bliks 1967]] | ||
<big><big><big> <center>''„Sauðheimskur,“ segja menn''</center> </big></big> | |||
Sýslumaður ekur eftir veginum. Hjá honum í bifreiðinni sitja tvær persónur, sem eru vottar að því, sem við ber.<br> | Sýslumaður ekur eftir veginum. Hjá honum í bifreiðinni sitja tvær persónur, sem eru vottar að því, sem við ber.<br> | ||
Á miðjum veginum stendur ær, sem jarmar aumlega og sárt og hreyfir sig hvergi, þótt bifreiðin nálgist.<br> | Á miðjum veginum stendur ær, sem jarmar aumlega og sárt og hreyfir sig hvergi, þótt bifreiðin nálgist.<br> | ||
Hinn tigni embættismaður verður að stöðva bifreiðina til þess að eiga það ekki á hættu að aka á kindina. Þegar hann stígur út úr farkostinum til þess að stugga við skepnunni, röltir ærin jarmandi út af veginum og ber sig svo kynlega, að sýslumaður sér ástæðu til að elta hana. Í ljós kemur, að ærin er tvílembd og á bæði lömbin sín föst á ullinni í gaddavírsgirðingu þar skammt frá. Naumast þarf að taka það fram, að sýslumaðurinn innti af hendi miskunnarverkið af mikilli ánægju.<br> | Hinn tigni embættismaður verður að stöðva bifreiðina til þess að eiga það ekki á hættu að aka á kindina. Þegar hann stígur út úr farkostinum til þess að stugga við skepnunni, röltir ærin jarmandi út af veginum og ber sig svo kynlega, að sýslumaður sér ástæðu til að elta hana. Í ljós kemur, að ærin er tvílembd og á bæði lömbin sín föst á ullinni í gaddavírsgirðingu þar skammt frá. Naumast þarf að taka það fram, að sýslumaðurinn innti af hendi miskunnarverkið af mikilli ánægju.<br> | ||
Eftir þetta segist hann hafa veigrað sér við að segja menn sauðheimska. | Eftir þetta segist hann hafa veigrað sér við að segja menn sauðheimska. | ||
{{Blik}} | |||
Núverandi breyting frá og með 18. september 2010 kl. 15:07
Sýslumaður ekur eftir veginum. Hjá honum í bifreiðinni sitja tvær persónur, sem eru vottar að því, sem við ber.
Á miðjum veginum stendur ær, sem jarmar aumlega og sárt og hreyfir sig hvergi, þótt bifreiðin nálgist.
Hinn tigni embættismaður verður að stöðva bifreiðina til þess að eiga það ekki á hættu að aka á kindina. Þegar hann stígur út úr farkostinum til þess að stugga við skepnunni, röltir ærin jarmandi út af veginum og ber sig svo kynlega, að sýslumaður sér ástæðu til að elta hana. Í ljós kemur, að ærin er tvílembd og á bæði lömbin sín föst á ullinni í gaddavírsgirðingu þar skammt frá. Naumast þarf að taka það fram, að sýslumaðurinn innti af hendi miskunnarverkið af mikilli ánægju.
Eftir þetta segist hann hafa veigrað sér við að segja menn sauðheimska.