„Blik 1937, 2. tbl./Ein hjørð, einn hirðir“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
m (Verndaði „Blik 1937, 2. tbl./Ein hjørð, einn hirðir“ [edit=sysop:move=sysop]) |
||
(4 millibreytingar ekki sýndar frá 2 notendum) | |||
Lína 1: | Lína 1: | ||
[[Blik 1937|Efnisyfirlit 1937]] | |||
<big><big>'''EIN HJÖRÐ, EINN HIRÐIR'''</big> | |||
<BR> | |||
<BR> | |||
Einhverju sinni flutti prestur búferlum af Vesturlandi á Austurland. Brátt boðar hann sína fyrstu messu í sókninni og fólkið flykkist til kirkjunnar.<br> | Einhverju sinni flutti prestur búferlum af Vesturlandi á Austurland. Brátt boðar hann sína fyrstu messu í sókninni og fólkið flykkist til kirkjunnar.<br> | ||
Að lokinni messu streymir fólkið út úr kirkjunni, nema tvær rosknar konur, sem eftir sitja á aftasta bekk. Þá ávarpar önnur hina og segir: „Hvernig þótti þér að heyra til nýja prestsins, heillin ?“ „Ó blessuð spurðu mig ekki að því, þú hefir langt um meira vit á því en ég.“ Þetta þótti hinni gott að vera álitin svona vitur. Fer hún nú ofan í pilsvasa sinn, dregur upp tóbakskylli mikinn og tekur hraustlega í nefið. Rær hún sér síðan í sæti og segir; „Ég hefi nú átt heima hér í sókninni í sex prestatíðir og enginn þeirra hefir stagast á því í stólnum fyr, að hér skyldi verða ein hjörð og einn hirðir, og ef það verður nokkurntíma, ætla ég rétt að segja það, að þá verður einhver svangur í dalnum þeim arna; því enn í dag er hjörð á hverjum bæ og hirðir líka og enginn þykist of vel mettur. Vona ég, að ég þurfi ekki að lifa það, og mig langar heldur ekki til þess.“ Í því tók hún aftur rösklega í nefið, sneri fyrir kyllinn og snaraðist út úr kirkjunni í fússi.<br> | Að lokinni messu streymir fólkið út úr kirkjunni, nema tvær rosknar konur, sem eftir sitja á aftasta bekk. Þá ávarpar önnur hina og segir: „Hvernig þótti þér að heyra til nýja prestsins, heillin ?“ „Ó blessuð spurðu mig ekki að því, þú hefir langt um meira vit á því en ég.“ Þetta þótti hinni gott að vera álitin svona vitur. Fer hún nú ofan í pilsvasa sinn, dregur upp tóbakskylli mikinn og tekur hraustlega í nefið. Rær hún sér síðan í sæti og segir; „Ég hefi nú átt heima hér í sókninni í sex prestatíðir og enginn þeirra hefir stagast á því í stólnum fyr, að hér skyldi verða ein hjörð og einn hirðir, og ef það verður nokkurntíma, ætla ég rétt að segja það, að þá verður einhver svangur í dalnum þeim arna; því enn í dag er hjörð á hverjum bæ og hirðir líka og enginn þykist of vel mettur. Vona ég, að ég þurfi ekki að lifa það, og mig langar heldur ekki til þess.“ Í því tók hún aftur rösklega í nefið, sneri fyrir kyllinn og snaraðist út úr kirkjunni í fússi.<br> | ||
:::::::::::::::''E.Á. 1. b.'' | |||
::::''E.Á. 1. b.'' | |||
—————————————————— | —————————————————— | ||
Lína 10: | Lína 13: | ||
:::::::::Ábyrg ritstjórn: | :::::::::Ábyrg ritstjórn: | ||
:::::Stjórn Málfundafélags [[Gagnfræðaskólinn í Vestmannaeyjum|Gagnfræðaskólans í Vestmannaeyjum]]. | |||
:::::::::Eyjaprentsmiðjan h.f. | |||
{{Blik}} |
Núverandi breyting frá og með 3. maí 2010 kl. 21:27
EIN HJÖRÐ, EINN HIRÐIR
Einhverju sinni flutti prestur búferlum af Vesturlandi á Austurland. Brátt boðar hann sína fyrstu messu í sókninni og fólkið flykkist til kirkjunnar.
Að lokinni messu streymir fólkið út úr kirkjunni, nema tvær rosknar konur, sem eftir sitja á aftasta bekk. Þá ávarpar önnur hina og segir: „Hvernig þótti þér að heyra til nýja prestsins, heillin ?“ „Ó blessuð spurðu mig ekki að því, þú hefir langt um meira vit á því en ég.“ Þetta þótti hinni gott að vera álitin svona vitur. Fer hún nú ofan í pilsvasa sinn, dregur upp tóbakskylli mikinn og tekur hraustlega í nefið. Rær hún sér síðan í sæti og segir; „Ég hefi nú átt heima hér í sókninni í sex prestatíðir og enginn þeirra hefir stagast á því í stólnum fyr, að hér skyldi verða ein hjörð og einn hirðir, og ef það verður nokkurntíma, ætla ég rétt að segja það, að þá verður einhver svangur í dalnum þeim arna; því enn í dag er hjörð á hverjum bæ og hirðir líka og enginn þykist of vel mettur. Vona ég, að ég þurfi ekki að lifa það, og mig langar heldur ekki til þess.“ Í því tók hún aftur rösklega í nefið, sneri fyrir kyllinn og snaraðist út úr kirkjunni í fússi.
- E.Á. 1. b.
——————————————————
- Ábyrg ritstjórn:
- Stjórn Málfundafélags Gagnfræðaskólans í Vestmannaeyjum.
- Eyjaprentsmiðjan h.f.