„Níundi áratugurinn“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| (5 millibreytingar ekki sýndar frá 5 notendum) | |||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
{{Snið:20.öld}} | |||
=== Sóknarmark sett á og svo kvótamark === | === Sóknarmark sett á og svo kvótamark === | ||
Fiskiskipastóll Vestmannaeyinga | Fiskiskipastóll Vestmannaeyinga stækkaði mjög á þessum áratug í rúmlestum talið og var flotinn bæði fjölbreytilegur og vel búinn af tækjum. Stafaði stækkun hans á þessum árum mest af eldri togskipum sem til Eyja voru keypt, svo og stækkun loðnuflotans. Var útgerð á þessum áratug með hefðbundum hætti, bolfisk-, -loðnu- -og síldveiðar og humarveiðar smærri báta að sumrinu til, eftir því sem leyfi stjórnvalda fengust. | ||
== Í upphafi var hægt að velja um aflamark eða sóknarmark == | == Í upphafi var hægt að velja um aflamark eða sóknarmark == | ||
Á þessum áratug urðu miklar breytingar á stjórnun fiskveiða þar sem settur var á kvóti. Til að byrja með höfðu | Á þessum áratug urðu miklar breytingar á stjórnun fiskveiða þar sem settur var á kvóti. Til að byrja með höfðu útgerðarmenn val, annaðhvort aflamark eða sóknarmark. Sóknarmarkið var síðan afnumið í byrjun tíunda áratugarins. Á þessum árum varð mikil breyting á sölu fisks þar sem bátar lönduðu körum í gáma sem fluttu fiskinn ferskan til Englands. Landað var einu sinni í viku og voru skipakomur þá margar til að flytja fiskinn. Mikið líf var við höfnina hvern fimmtudag sem var aðallöndunardagurinn. Mikill uppgangur var í bolfiskútgerð því mun betra verð fékkst með þessum hætti heldur en að landa aflanum í stöðvarnar. Togararnir sáu frystihúsunum fyrir hráefni á þessum tíma. | ||
Á árunum 1980-1983 var samtals landað í Vestmannaeyjum 384.259 tonnum af sjávarafla, þar af | Á árunum 1980-1983 var samtals landað í Vestmannaeyjum 384.259 tonnum af sjávarafla, þar af botnfiskafli 189.649 tonn en loðnu-og síldarafli 194.610 tonn. | ||
[[Flokkur:Útgerð]] | |||
Núverandi breyting frá og með 24. júlí 2007 kl. 12:48
Sóknarmark sett á og svo kvótamark
Fiskiskipastóll Vestmannaeyinga stækkaði mjög á þessum áratug í rúmlestum talið og var flotinn bæði fjölbreytilegur og vel búinn af tækjum. Stafaði stækkun hans á þessum árum mest af eldri togskipum sem til Eyja voru keypt, svo og stækkun loðnuflotans. Var útgerð á þessum áratug með hefðbundum hætti, bolfisk-, -loðnu- -og síldveiðar og humarveiðar smærri báta að sumrinu til, eftir því sem leyfi stjórnvalda fengust.
Í upphafi var hægt að velja um aflamark eða sóknarmark
Á þessum áratug urðu miklar breytingar á stjórnun fiskveiða þar sem settur var á kvóti. Til að byrja með höfðu útgerðarmenn val, annaðhvort aflamark eða sóknarmark. Sóknarmarkið var síðan afnumið í byrjun tíunda áratugarins. Á þessum árum varð mikil breyting á sölu fisks þar sem bátar lönduðu körum í gáma sem fluttu fiskinn ferskan til Englands. Landað var einu sinni í viku og voru skipakomur þá margar til að flytja fiskinn. Mikið líf var við höfnina hvern fimmtudag sem var aðallöndunardagurinn. Mikill uppgangur var í bolfiskútgerð því mun betra verð fékkst með þessum hætti heldur en að landa aflanum í stöðvarnar. Togararnir sáu frystihúsunum fyrir hráefni á þessum tíma.
Á árunum 1980-1983 var samtals landað í Vestmannaeyjum 384.259 tonnum af sjávarafla, þar af botnfiskafli 189.649 tonn en loðnu-og síldarafli 194.610 tonn.