„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1969/ Aldarminning sjómanns“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: <center><big><big>'''Aldarminning sjómanns'''</big></big></center><br> Jón Jónsson frá Sauðhúsvelli var fæddur 11. marz 1867 að Miðskála undir Eyjafjöllu...)
 
Ekkert breytingarágrip
 
Lína 1: Lína 1:
<center><big><big>'''Aldarminning sjómanns'''</big></big></center><br>
<center><big><big>'''Aldarminning sjómanns'''</big></big></center><br>
 
[[Mynd:Jón Jónsson frá Sauðhúsvelli.png|250px|thumb|Jón Jónsson frá Sauðhúsvelli.]]
[[Mynd:Áttæringurinn Friður.png|300px|thumb|Áttæringurinn Friður.]]
[[Jón Jónsson|Jón Jónsson]] frá Sauðhúsvelli var fæddur 11. marz 1867 að Miðskála undir Eyjafjöllum. Hann var sonur [[Jón Sigurðsson|Jóns Sigurðssonar]] hreppstjóra í Syðstu-Mörk og [[Kristín Jónsdóttir|Kristínar Jónsdóttur]] frá Miðskála. Jón faðir hans kom honum í fóstur vikugömlum til [[Guðmundur Guðmundsson|Guðmundar Guðmundssonar]] bónda á Sauðhúsvelli og konu hans [[Sólrún ketilsdóttir|Sólrúnar Ketilsdóttur]], og ólst hann þar upp við guðsótta og góða siði. Jón var bráðþroska maður. Var hann með stærstu mönnum og vel á sig kominn á allan hátt. Sagt var, að hann væri sterkasti maður í hreppnum og úrtöku sláttumaður. Alla ævi var Jón mállaus.<br>
[[Jón Jónsson|Jón Jónsson]] frá Sauðhúsvelli var fæddur 11. marz 1867 að Miðskála undir Eyjafjöllum. Hann var sonur [[Jón Sigurðsson|Jóns Sigurðssonar]] hreppstjóra í Syðstu-Mörk og [[Kristín Jónsdóttir|Kristínar Jónsdóttur]] frá Miðskála. Jón faðir hans kom honum í fóstur vikugömlum til [[Guðmundur Guðmundsson|Guðmundar Guðmundssonar]] bónda á Sauðhúsvelli og konu hans [[Sólrún ketilsdóttir|Sólrúnar Ketilsdóttur]], og ólst hann þar upp við guðsótta og góða siði. Jón var bráðþroska maður. Var hann með stærstu mönnum og vel á sig kominn á allan hátt. Sagt var, að hann væri sterkasti maður í hreppnum og úrtöku sláttumaður. Alla ævi var Jón mállaus.<br>
Guðjón í Ormskoti (síðar á [[Stóra-Heiði|Heiði]] hér) lét svo um mælt um Jón, að aldrei hefði hann séð betri handtök en til Jóns í Steinshólsá eitt haust, er þeir Fjallamenn fóru með fjárrekstur í vonzku veðri yfir ána. Sagði Guðjón, að hann hefði aldrei verið eins illa útleikinn um ævina og hafi þó séð sitt af hverju á sjó og landi. Vertíðirnar 1893 og 1894 reri Jón á áttæringnum Frið, sem [[Gísli Eyjólfsson|Gísli Eyjólfsson]] í [[Kirkjubær|Kirkjubæ]], síðar á [[Búastaðir|Búastöðum]], var formaður með. Var Jón þar afhaldinn af sínum formanni og skipsfélögum fyrir glaðlyndi, dugnað og áhuga. Jón var móðurbróðir Bergsteins á [[Múli|Múla]] hér í bæ og föðurbróðir [[Jón Sigurðsson (Vestmannabraut)|Jóns Sigurðssonar]], [[Vestmannabraut]] 73. Jón andaðist í Hafnarfirði í júní 1949.<br>
Guðjón í Ormskoti (síðar á [[Stóra-Heiði|Heiði]] hér) lét svo um mælt um Jón, að aldrei hefði hann séð betri handtök en til Jóns í Steinshólsá eitt haust, er þeir Fjallamenn fóru með fjárrekstur í vonzku veðri yfir ána. Sagði Guðjón, að hann hefði aldrei verið eins illa útleikinn um ævina og hafi þó séð sitt af hverju á sjó og landi. Vertíðirnar 1893 og 1894 reri Jón á áttæringnum Frið, sem [[Gísli Eyjólfsson|Gísli Eyjólfsson]] í [[Kirkjubær|Kirkjubæ]], síðar á [[Búastaðir|Búastöðum]], var formaður með. Var Jón þar afhaldinn af sínum formanni og skipsfélögum fyrir glaðlyndi, dugnað og áhuga. Jón var móðurbróðir Bergsteins á [[Múli|Múla]] hér í bæ og föðurbróðir [[Jón Sigurðsson (Vestmannabraut)|Jóns Sigurðssonar]], [[Vestmannabraut]] 73. Jón andaðist í Hafnarfirði í júní 1949.<br>

Núverandi breyting frá og með 4. júlí 2016 kl. 12:24

Aldarminning sjómanns


Jón Jónsson frá Sauðhúsvelli.
Áttæringurinn Friður.

Jón Jónsson frá Sauðhúsvelli var fæddur 11. marz 1867 að Miðskála undir Eyjafjöllum. Hann var sonur Jóns Sigurðssonar hreppstjóra í Syðstu-Mörk og Kristínar Jónsdóttur frá Miðskála. Jón faðir hans kom honum í fóstur vikugömlum til Guðmundar Guðmundssonar bónda á Sauðhúsvelli og konu hans Sólrúnar Ketilsdóttur, og ólst hann þar upp við guðsótta og góða siði. Jón var bráðþroska maður. Var hann með stærstu mönnum og vel á sig kominn á allan hátt. Sagt var, að hann væri sterkasti maður í hreppnum og úrtöku sláttumaður. Alla ævi var Jón mállaus.
Guðjón í Ormskoti (síðar á Heiði hér) lét svo um mælt um Jón, að aldrei hefði hann séð betri handtök en til Jóns í Steinshólsá eitt haust, er þeir Fjallamenn fóru með fjárrekstur í vonzku veðri yfir ána. Sagði Guðjón, að hann hefði aldrei verið eins illa útleikinn um ævina og hafi þó séð sitt af hverju á sjó og landi. Vertíðirnar 1893 og 1894 reri Jón á áttæringnum Frið, sem Gísli Eyjólfsson í Kirkjubæ, síðar á Búastöðum, var formaður með. Var Jón þar afhaldinn af sínum formanni og skipsfélögum fyrir glaðlyndi, dugnað og áhuga. Jón var móðurbróðir Bergsteins á Múla hér í bæ og föðurbróðir Jóns Sigurðssonar, Vestmannabraut 73. Jón andaðist í Hafnarfirði í júní 1949.
J.S.