„Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Reimleikar í Yztakletti (JGÓ)“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
(Ný síða: <br> <big><big><center>Reimleikar í Yztakletti.</center></big></big> <br> Jafnan hefur verið talið, að reimt væri í Yztakletti. Einhverju sinni var [[Guðrún Guðl...) |
m (Reimleikar í Yztakletti (JGÓ) færð á Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Reimleikar í Yztakletti (JGÓ)) |
||
| (2 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum) | |||
| Lína 3: | Lína 3: | ||
<br> | <br> | ||
Jafnan hefur verið talið, að reimt væri í [[Ystiklettur|Yztakletti]]. Einhverju sinni var [[Guðrún Guðlaugsdóttir í Presthúsum|Guðrún Laugadóttir]] við heyskap í Yztakletti. Var hún þar ein manna, en hafði hund sinn með sér. Svaf hún í veiðimannabólinu, en hundurinn lá utan dyra. Nótt eina vaknaði hún við hávaða mikinn úti fyrir. Var hundurinn alveg trylltur. Er þetta hafði gengið nokkra stund, varð allt í einu dauðaþögn. Í sömu svifum var hundinum fleygt inn til hennar. Þegar hún fór að gæta að, sá hún, að hundurinn var steindauður. Hafði hann verið skorinn á háls.<br> | Jafnan hefur verið talið, að reimt væri í [[Ystiklettur|Yztakletti]]. Einhverju sinni var [[Guðrún Guðlaugsdóttir í Presthúsum|Guðrún Laugadóttir]] við heyskap í Yztakletti. Var hún þar ein manna, en hafði hund sinn með sér. Svaf hún í veiðimannabólinu, en hundurinn lá utan dyra. Nótt eina vaknaði hún við hávaða mikinn úti fyrir. Var hundurinn alveg trylltur. Er þetta hafði gengið nokkra stund, varð allt í einu dauðaþögn. Í sömu svifum var hundinum fleygt inn til hennar. Þegar hún fór að gæta að, sá hún, að hundurinn var steindauður. Hafði hann verið skorinn á háls.<br> | ||
(Almenn sögn). | <small>(Almenn sögn).</small> | ||
{{Sögur og sagnir}} | {{Sögur og sagnir}} | ||
Núverandi breyting frá og með 8. júní 2012 kl. 19:54
Jafnan hefur verið talið, að reimt væri í Yztakletti. Einhverju sinni var Guðrún Laugadóttir við heyskap í Yztakletti. Var hún þar ein manna, en hafði hund sinn með sér. Svaf hún í veiðimannabólinu, en hundurinn lá utan dyra. Nótt eina vaknaði hún við hávaða mikinn úti fyrir. Var hundurinn alveg trylltur. Er þetta hafði gengið nokkra stund, varð allt í einu dauðaþögn. Í sömu svifum var hundinum fleygt inn til hennar. Þegar hún fór að gæta að, sá hún, að hundurinn var steindauður. Hafði hann verið skorinn á háls.
(Almenn sögn).