„Blik 1972/Friðrik Guðmundsson frá Batavíu áttræður“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
(Ný síða: Efnisyfirlit 1972 <big><big><big>Friðrik Guðmundsson frá Batavíu áttræður</big></big></big> ::: <big>''2. nóvember 1968''</big> <br> <br> [[Mynd: 1972 b 52.jpg...) |
Ekkert breytingarágrip |
||
(3 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum) | |||
Lína 5: | Lína 5: | ||
<big><big><big>Friðrik Guðmundsson frá Batavíu áttræður</ | <big><big><big><big><center>Friðrik Guðmundsson frá Batavíu</center> <center>áttræður</center></big></big> | ||
<center>''2. nóvember 1968''</center></big> | |||
<br> | <br> | ||
<br> | <br> | ||
[[Mynd: | [[Mynd: 1967 b 276.jpg|thumb|200px|''Friðrik Jóh. Guðmundsson frá Batavíu''.]] | ||
:: | ::::::::::Ég heilsa nú vini á hátíðisdegi, <br> | ||
::því hlýleik minn á'ann, þó að lítið ég segi. <br> | ::::::::::því hlýleik minn á'ann, þó að lítið ég segi. <br> | ||
::Um ævibraut farna og árin hans gengin<br> | ::::::::::Um ævibraut farna og árin hans gengin<br> | ||
::þar allflestir þekkja minn góðvin, þann drenginn. | ::::::::::þar allflestir þekkja minn góðvin, þann drenginn. | ||
::Já, kynningin fyrsta, hún var nú í veri, <br> | ::::::::::Já, kynningin fyrsta, hún var nú í veri, <br> | ||
::á „Valnum“ fyr' austan, er með mér hann reri. <br> | ::::::::::á „Valnum“ fyr' austan, er með mér hann reri. <br> | ||
::Afli mjög tregur og allt ei sem skyldi, <br> | ::::::::::Afli mjög tregur og allt ei sem skyldi, <br> | ||
::það ei honum breytti, en sýndi hans gildi. | ::::::::::það ei honum breytti, en sýndi hans gildi. | ||
::Og seinna við rerum hér saman í Eyjum, <br> | ::::::::::Og seinna við rerum hér saman í Eyjum, <br> | ||
::og sjá, þá var afli í lagi, - við segjum. <br> | ::::::::::og sjá, þá var afli í lagi, - við segjum. <br> | ||
::Ekki var karl sá þá neitt úr að draga, -<br> | ::::::::::Ekki var karl sá þá neitt úr að draga, -<br> | ||
::nei, ýtti á frekar og taldi ei til baga. | ::::::::::nei, ýtti á frekar og taldi ei til baga. | ||
::Ef dætur hans Ægis vel dönsuðu saman<br> | ::::::::::Ef dætur hans Ægis vel dönsuðu saman<br> | ||
::og djarflega sótt var, það fannst karli gaman, <br> | ::::::::::og djarflega sótt var, það fannst karli gaman, <br> | ||
::og bátinn að finna í brimfextum öldum, <br> | ::::::::::og bátinn að finna í brimfextum öldum, <br> | ||
::svo brakaði' í innvið af trjástofni völdum. | ::::::::::svo brakaði' í innvið af trjástofni völdum. | ||
::Þess skal og getið, að verkin hans vóru<br> | ::::::::::Þess skal og getið, að verkin hans vóru<br> | ||
::vandlega unnin í smáu og stóru; <br> | ::::::::::vandlega unnin í smáu og stóru; <br> | ||
::hann vélina hirti og vel þar að gætti, <br> | ::::::::::hann vélina hirti og vel þar að gætti, <br> | ||
::að vélin ei missti af pústi né slætti. | ::::::::::að vélin ei missti af pústi né slætti. | ||
::En nú er hann orðinn svo aldinn að árum, <br> | ::::::::::En nú er hann orðinn svo aldinn að árum, <br> | ||
::að alveg er hættur að sýsla með bárum; <br> | ::::::::::að alveg er hættur að sýsla með bárum; <br> | ||
::því árin þau líða og áttræður er hann, <br> | ::::::::::því árin þau líða og áttræður er hann, <br> | ||
::þó elli kerlingu af léttleika ber 'ann. | ::::::::::þó elli kerlingu af léttleika ber 'ann. | ||
::Og nú er hann heima við bæinn sinn bjarta<br> | ::::::::::Og nú er hann heima við bæinn sinn bjarta<br> | ||
::hjá brosmildri frúnni, sem yljar hans hjarta. <br> | ::::::::::hjá brosmildri frúnni, sem yljar hans hjarta. <br> | ||
::Og saman þau lifa í sælu og gengi, <br> | ::::::::::Og saman þau lifa í sælu og gengi, <br> | ||
::já, sumarið þar hefur enzt nokkuð lengi. | ::::::::::já, sumarið þar hefur enzt nokkuð lengi. | ||
:::: [[Magnús | ::::::::::::::: [[Magnús Jakobsson|''M.Þ.J.'']] | ||
Núverandi breyting frá og með 29. september 2010 kl. 20:20
- Ég heilsa nú vini á hátíðisdegi,
- því hlýleik minn á'ann, þó að lítið ég segi.
- Um ævibraut farna og árin hans gengin
- þar allflestir þekkja minn góðvin, þann drenginn.
- Ég heilsa nú vini á hátíðisdegi,
- Já, kynningin fyrsta, hún var nú í veri,
- á „Valnum“ fyr' austan, er með mér hann reri.
- Afli mjög tregur og allt ei sem skyldi,
- það ei honum breytti, en sýndi hans gildi.
- Já, kynningin fyrsta, hún var nú í veri,
- Og seinna við rerum hér saman í Eyjum,
- og sjá, þá var afli í lagi, - við segjum.
- Ekki var karl sá þá neitt úr að draga, -
- nei, ýtti á frekar og taldi ei til baga.
- Og seinna við rerum hér saman í Eyjum,
- Ef dætur hans Ægis vel dönsuðu saman
- og djarflega sótt var, það fannst karli gaman,
- og bátinn að finna í brimfextum öldum,
- svo brakaði' í innvið af trjástofni völdum.
- Ef dætur hans Ægis vel dönsuðu saman
- Þess skal og getið, að verkin hans vóru
- vandlega unnin í smáu og stóru;
- hann vélina hirti og vel þar að gætti,
- að vélin ei missti af pústi né slætti.
- Þess skal og getið, að verkin hans vóru
- En nú er hann orðinn svo aldinn að árum,
- að alveg er hættur að sýsla með bárum;
- því árin þau líða og áttræður er hann,
- þó elli kerlingu af léttleika ber 'ann.
- En nú er hann orðinn svo aldinn að árum,
- Og nú er hann heima við bæinn sinn bjarta
- hjá brosmildri frúnni, sem yljar hans hjarta.
- Og saman þau lifa í sælu og gengi,
- já, sumarið þar hefur enzt nokkuð lengi.
- Og nú er hann heima við bæinn sinn bjarta