„Magnús Jónsson (Svaðkoti)“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 4: | Lína 4: | ||
Magnús finnst ekki með vissu á mt. 1801, en var á [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstöðum]] 1810, svaramaður systur sinnar Málfríðar, er hún giftist [[Björn Björnsson (Oddsstöðum)|Birni Björnssyni]]. <br> | Magnús finnst ekki með vissu á mt. 1801, en var á [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstöðum]] 1810, svaramaður systur sinnar Málfríðar, er hún giftist [[Björn Björnsson (Oddsstöðum)|Birni Björnssyni]]. <br> | ||
Hann var húsmaður í Svaðkoti 1812-1817, lést | Hann var húsmaður í Svaðkoti 1812-1817, lést 1817 í Suður-Vík í Mýrdal úr „krabbameini í höndinni“.<br> | ||
Kona Magnúsar, (fastnað 29. desember 1811), var [[Margrét Einarsdóttir (Svaðkoti)|Margrét Einarsdóttir]] húsfreyja, f. 1777, d. 6. júlí 1850.<br> | Kona Magnúsar, (fastnað 29. desember 1811), var [[Margrét Einarsdóttir (Svaðkoti)|Margrét Einarsdóttir]] húsfreyja, f. 1777, d. 6. júlí 1850.<br> | ||
Núverandi breyting frá og með 6. mars 2020 kl. 20:28
Magnús Jónsson húsmaður í Svaðkoti fæddist 1779 í Garðhúsi í Eyjum og lést 2. júní 1817.
Hálfsystir Magnúsar í Eyjum var Málfríður Jónsdóttir húsfreyja á Steinsstöðum, f. 1773.
Magnús finnst ekki með vissu á mt. 1801, en var á Vilborgarstöðum 1810, svaramaður systur sinnar Málfríðar, er hún giftist Birni Björnssyni.
Hann var húsmaður í Svaðkoti 1812-1817, lést 1817 í Suður-Vík í Mýrdal úr „krabbameini í höndinni“.
Kona Magnúsar, (fastnað 29. desember 1811), var Margrét Einarsdóttir húsfreyja, f. 1777, d. 6. júlí 1850.
Börn þeirra hér:
1. Jón Magnússon, f. 18. mars 1813, d. 24. mars 1813 úr „Barnaveikleika.“
2. Magnús Magnússon, f. 23. júní 1814, er ekki á mt. 1816. (Dánarskrár skortir 1814-1816).
3. Jóhann Magnússon, f. 14. mars 1816, er ekki á skrá 1816. (Dánarskrár skortir 1814-16).
4. Magnús Magnússon, f. 14. september 1817, d. 21. september 1817 úr „Barnaveikinni.“
Heimildir
- Samantekt: Víglundur Þór Þorsteinsson.
- Manntöl.
- Prestþjónustubækur.
Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.