Una Jónsdóttir (skáldkona)

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Una Jónsdóttir skáld- og grasakona
Fremri röð: Una og Margrét Ólafsdóttir, aftari röð: Ástríður, Sigurbjörg og Jóna dætur Unu.
Vestmannaeyjaljóð
Yndislega eyja
Íslands ströndu við,
margt þig mætti um segja,
minstu geri jeg skil.
Fuglabjörgin fríðu
færa mönnum auð.
Best í sumarblíðu,
býr það fáum nauð.
Tún og grænar grundir
gróa víða ný.
Halir, hýrleg sprundin
hrósa sigri af því.
Vænu Vestmannaeyjar
vinnur dugleg þjóð.
Mörg þar fjörug meyja,
mörg og kona góð.
Hraun og hnúkar fjalla,
heldur tignarlig.
Ársins hringi alla
eygló vermir þig.
Seggir Sóma slingir
sigla á ránar hyl,
áttu alt í kringum
auðug fiskimið.
Bið jeg Guð þig blessi
bægi hríðum frá,
og þó einatt hvessi
út um víðann sjá
firðar mörgu fleyin
fús þín stunda mið.
Yndislega eyin,
Íslands ströndu við.
Una Jónsdóttir

Una Jónsdóttir var fædd 31. janúar 1878 og lést 29. febrúar 1960, 82 ára gömul. Hún var gift Guðmundi Guðlaugssyni og var hann ævinlega kallaður Unu-Gvendur. Þau bjuggu að Sólbrekku á Faxastíg.

Faðir hennar drukknaði og móðirin var send á fæðingarsveit sína, Meðalland. Þar ólst Una upp. Var vinnukona á Stóruborg A-Eyjafjöllum, hjá foreldrum Þorgeirs Eiríkssonar, í 6 ár. Móðir Þorgeirs Margrét Ólafsdóttir vildi að þau giftust, en Þorgeir ekki.

Una fór til Eyja þegar slitnaði upp úr sambandi þeirra Þorgeirs, vanfær. Hún skildi dæturnar Jónínu og Ástríði eftir. Fékk inni í Grafarholti, nú Kirkjuvegur 11. og þar fæddist Sigurbjörg, árið 1912. Hún lést á 16. ári, og Jónína og Ástríður dóu uppkomnar og giftar, allar úr berklum. Una var tvö ár í Grafarholti, leigði síðan víða (Úr Blik 1963.)

Una var ljóðskáld.
Kvæði eftir Unu:



Heimildir

  • Una Jónsdóttir. Vestmannaeyjaljóð. Reykjavík: Prentsmiðjan Guthenberg, 1929.
  • Blik 1963