Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1990/ Aflamenn í Eyjum

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Og áhöfnin, aflakóngarnir, stillti sér upp á lúgunni áður en löndun hófst. Þreyttir en ánægðir með árangurinn. Þeir eru, talið frá vinstri: Henry Mörköre, Unnar Jónsson, Páll Högnason, Sigurbjörn Egilsson, Óskar Kristinsson, Klemens Einarsso, Gunnar Sveinbjörnsson. TIL HAMINGJU MEÐ AFLANN - OG TIL HAMINGJU MEÐ DAGINN

Aflamenn í Eyjum

Það hefur verið svo til fastur liður í þessu blaði mörg undanfarin ár að fiskikóngur Vestmannaeyja væri tekinn tali, inntur eftir gangi mála á vertíð og fleira í þeim dúr. Í fyrra jarðsetti Sigurjón Óskarsson þann þátt endanlega. Hann sagði í viðtali við blaðið (sem fiskikóngur 1989) að hann hefði ákveðið að taka ekki við verðlaunum eða viðurkenningum fyrir aflabrögð. Og ástæðan, sem hann gaf, var skýr og skilmerkiIeg:"Ég sé ekki ástæðu til að taka við slíku, nú á tímum kvótakerfis, þegar samkeppnisaðstaða er ekki fyrir hendi og sumir verða að taka upp á miðri vertíð." Þar með gaf Sigurjón í skyn að spjallið í fyrra yrði síðasta viðtalið við hann undir þeim formerkjum. Og því er ekkert slíkt efni að finna í blaðinu í ár.

Að sjálfsögðu var lestin full sneisafull a „blámanni“, dekk og móttaka, hver krókur og kimi fullur af fiski. Það var virkileg vertíðarstemming yfir hlutunum.

En þótt verðlaunaveitingar á sjómannadag séu úr sögunni, í bili að minnsta kosti, eru sem betur fer ennþá aflamenn á meðal okkar í Eyjum. Og einum slíkum og áhöfn hans helgum við þessa opnu í blaðinu. Óskar Kristinsson og hans menn á Sigurbáru VE 249 komu að landi 19. mars í vetur með rúm 50 tonn af fiski sem fengust á tæpum tveimur sólarhringum. Sannarlega vel af sér vikið á 70 rúmlesta skipi. Við leyfum okkur að kalla þá Aflakónga Sjómannadagsblaðsins 1990.

Undir trollinu, meira að segja í trollinu, var fiskur sem ná þurfti þegar í land var komið.