Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Sporin í Landakirkju
Fara í flakk
Fara í leit
Það var einhverju sinni, er menn komu í Landakirkju aðfangadagskvöld til messu, að þeir sáu spor eftir bera fætur liggja niður stigann ofan af loftinu, inn kórinn og að dyrunum inn í altarið. Þar hurfu þau og sáust þess engin merki, að gengið hefði verið til baka. Voru sporin mjög greinileg og markaði fyrir tánum á gólfinu, eins og fæturnir hefði verið blautir og forugir. Voru förin einkennilega stór og reyndust miklu stærri en för þeirra, sem mældu, enda þótt þeir væri á skóm. Furðaði menn mjög á sporum þessum, og voru ýmsar getur að því leiddar hverju sætti, en aldrei urðu menn nokkurs vísari um þetta.