„Blik 1960/Nýborgarheimilið, II. hluti“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 4: Lína 4:




<center>[[Þorsteinn Þ. Víglundsson|ÞORSTEINN Þ. VÍGLUNDSSON]]:</center>


==''Nýborgarheimilið''==
 
:(Framhald)
<big><big><big><big><center>''Nýborgarheimilið''</center></big>
<br>
 
<br>
 
Árið 1845 fluttist 16 ára piltur að [[Gerði-stóra|Stóragerði]] í Vestmannaeyjum til hjónanna [[Helgi Jónsson í Stóra-Gerði|Helga Jónssonar]] og [[Kristín Ólafsdóttir í Stóra-Gerði|Kristínar Ólafsdóttur]]. Piltur þessi hét [[Ingimundur Jónsson]]. Hann var fæddur í Reynissókn. „Bókhæfur rétt vel,“ segir prestur um hann. Næstu 10 árin var Ingimundur Jónsson vinnumaður á [[Miðhús]]um hjá [[Sigurður Jónsson á Miðhúsum|Sigurði]] bónda þar, stefnuvotti og meðhjálpara, og konu hans [[Sesselja Helgadóttir á Miðhúsum|Sesselju Helgadóttur]]. Hjá þessum hjónum mótaðist Ingimundur Jónsson á þessum árum og varð hinn mesti efnis- og myndarmaður. Um Sesselju húsfreyju á Miðhúsum er það sagt, að hún hafi verið gáfuð kona og vel að sér. Á heimilinu var mikið um góðar bækur, eftir því sem þá gerðist. Hjónin sögð trygglynd og góð. <br>
<center>Hjónin Sigurður Sveinsson og</center>
<center>Þóranna Ingimundardóttir</center></big></big></big>
<center>(Framhald)</center>
 
 
<big>Árið 1845 fluttist 16 ára piltur að [[Gerði-stóra|Stóragerði]] í Vestmannaeyjum til hjónanna [[Helgi Jónsson í Stóra-Gerði|Helga Jónssonar]] og [[Kristín Ólafsdóttir í Stóra-Gerði|Kristínar Ólafsdóttur]]. Piltur þessi hét [[Ingimundur Jónsson]]. Hann var fæddur í Reynissókn. „Bókhæfur rétt vel,“ segir prestur um hann. Næstu 10 árin var Ingimundur Jónsson vinnumaður á [[Miðhús]]um hjá [[Sigurður Jónsson á Miðhúsum|Sigurði]] bónda þar, stefnuvotti og meðhjálpara, og konu hans [[Sesselja Helgadóttir á Miðhúsum|Sesselju Helgadóttur]]. Hjá þessum hjónum mótaðist Ingimundur Jónsson á þessum árum og varð hinn mesti efnis- og myndarmaður. Um Sesselju húsfreyju á Miðhúsum er það sagt, að hún hafi verið gáfuð kona og vel að sér. Á heimilinu var mikið um góðar bækur, eftir því sem þá gerðist. Hjónin sögð trygglynd og góð. <br>
Á þessum árum bjuggu á [[Gjábakki|Gjábakka]] hjónin [[Jón Einarsson á Gjábakka|Jón Einarsson]] og [[Sigríður Sæmundsdóttir á Gjábakka|Sigríður Sæmundsdóttir]]. Þau eignuðust nokkur börn. Árið 1835, 27. maí, fæddist þeim Gjábakkahjónum dóttir, sem skírð var [[Margrét Jónsdóttir á Gjábakka|Margrét]]. Hún þótti snemma efnileg, og er hún var 12 ára gömul, segir prestur hana „rétt vel að sér“ og „búna prýðilega.“ <br>
Á þessum árum bjuggu á [[Gjábakki|Gjábakka]] hjónin [[Jón Einarsson á Gjábakka|Jón Einarsson]] og [[Sigríður Sæmundsdóttir á Gjábakka|Sigríður Sæmundsdóttir]]. Þau eignuðust nokkur börn. Árið 1835, 27. maí, fæddist þeim Gjábakkahjónum dóttir, sem skírð var [[Margrét Jónsdóttir á Gjábakka|Margrét]]. Hún þótti snemma efnileg, og er hún var 12 ára gömul, segir prestur hana „rétt vel að sér“ og „búna prýðilega.“ <br>
Þegar hér er komið sögu, er Margrét Jónsdóttir heimasæta að Gjábakka tvítug að aldri. Sveinar voru þá ekki margir á duggarabandsaldrinum í Eyjum. Því olli [[ginklofi]]nn, sem geisað hafði þar til ársins 1847, er [[Peter Anton Schleisner|Schleisner]] læknir uppgötvaði orsakir hans (Sjá [[Blik 1957]]). <br>
Þegar hér er komið sögu, er Margrét Jónsdóttir heimasæta að Gjábakka tvítug að aldri. Sveinar voru þá ekki margir á duggarabandsaldrinum í Eyjum. Því olli [[ginklofi]]nn, sem geisað hafði þar til ársins 1847, er [[Peter Anton Schleisner|Schleisner]] læknir uppgötvaði orsakir hans (Sjá [[Blik 1957]]). <br>
Ingimundur Jónsson, vinnumaður á Miðhúsum, og Margrét Jónsdóttir, heimasæta á Gjábakka felldu hugi saman. Árið 1855 ól heimasætan á Gjábakka vinnumanninum á Miðhúsum barn, einkar efnilegan dreng, sem skírður var [[Jón Ingimundarson í Mandal|Jón]]. Síðar var sá Jón kenndur við [[Mandalur|Mandal]] hér í Eyjum. Árið eftir flutti Ingimundur Jónsson föggur sínar að Gjábakka og gerðist vinnumaður hjá þeim hjónum, Jóni og Margréti, hinum væntanlegu tengdaforeldrum sínum. Tveim árum síðar, 15. okt. 1858, gengu þau Ingimundur og Margrét í hjónaband. Þau voru næstu ár i húsmennsku hjá Jóni og Sigríði, foreldrum Margrétar. <br>
Ingimundur Jónsson, vinnumaður á Miðhúsum, og Margrét Jónsdóttir, heimasæta á Gjábakka felldu hugi saman. Árið 1855 ól heimasætan á Gjábakka vinnumanninum á Miðhúsum barn, einkar efnilegan dreng, sem skírður var [[Jón Ingimundarson í Mandal|Jón]]. Síðar var sá Jón kenndur við [[Mandalur|Mandal]] hér í Eyjum. Árið eftir flutti Ingimundur Jónsson föggur sínar að Gjábakka og gerðist vinnumaður hjá þeim hjónum, Jóni og Margréti, hinum væntanlegu tengdaforeldrum sínum. Tveim árum síðar, 15. okt. 1858, gengu þau Ingimundur og Margrét í hjónaband. Þau voru næstu ár i húsmennsku hjá Jóni og Sigríði, foreldrum Margrétar. <br>
Þegar Jón bóndi Einarsson dó, 11. apríl 1861, gerðist Ingimundur Jónsson ábyrgur búandi á Gjábakkajörðinni í skjóli tengdamóður sinnar, þar til hann fékk byggingu fyrir jörðinni 1868. Þegar Ingimundur Jónsson og Margrét Jónsdóttir minntust gullbrúðkaups síns 1908, tóku flestir málsmetandi Eyjabúar þátt í fagnaði þeim, gáfu Ingimundi bónda og hreppstjóra fagran og veglegan göngustaf³ og þökkuðu þeim hjónum báðum gott og vel unnið ævistarf í þágu byggðarlagsins, því að þau höfðu alla búskapartíð sína verið hin mætustu hjón og sómi sinnar stéttar í sveitarfélaginu. <br>
Þegar Jón bóndi Einarsson dó, 11. apríl 1861, gerðist Ingimundur Jónsson ábyrgur búandi á Gjábakkajörðinni í skjóli tengdamóður sinnar, þar til hann fékk byggingu fyrir jörðinni 1868. Þegar Ingimundur Jónsson og Margrét Jónsdóttir minntust gullbrúðkaups síns 1908, tóku flestir málsmetandi Eyjabúar þátt í fagnaði þeim, gáfu Ingimundi bónda og hreppstjóra fagran og veglegan göngustaf<nowiki>*</nowiki><nowiki>*</nowiki><nowiki>*</nowiki> og þökkuðu þeim hjónum báðum gott og vel unnið ævistarf í þágu byggðarlagsins, því að þau höfðu alla búskapartíð sína verið hin mætustu hjón og sómi sinnar stéttar í sveitarfélaginu. <br>
Árið 1859, 16. janúar, fæddist þeim hjónum Ingimundi og Margréti annað barnið. Það var stúlkubarn og skírt [[Þóranna Ingimundardóttir|Þóranna]]. Árin liðu og Þóranna Ingimundardóttir á Gjábakka þroskaðist til líkama og sálar og varð á sínum tíma ein af efnilegustu heimasætum í sveitarfélaginu, væn og fríð. Hún var 17 ára, er Sigurður Sveinsson byggði Nýborg og hóf búskap þar. <br>
Árið 1859, 16. janúar, fæddist þeim hjónum Ingimundi og Margréti annað barnið. Það var stúlkubarn og skírt [[Þóranna Ingimundardóttir|Þóranna]]. Árin liðu og Þóranna Ingimundardóttir á Gjábakka þroskaðist til líkama og sálar og varð á sínum tíma ein af efnilegustu heimasætum í sveitarfélaginu, væn og fríð. Hún var 17 ára, er Sigurður Sveinsson byggði Nýborg og hóf búskap þar. <br>
Árið 1881 réðist Þóranna Ingimundardóttir vinnukona að Nýborg. Svo sem fyrr segir, slitnaði upp úr með þeim Sigurði og Guðrúnu Árnadóttur þetta ár. Gerðist þá Þóranna bústýra í Nýborg, þá 22 ára. Sigurður var um það bil 18 árum eldri en hún. Í þann tíð var það mjög algengt í Vestmannaeyjum, að framgjarnir og framtakssamir yngri menn hæfu búskap og atvinnurekstur ógiftir, en réðu til sín svo kallaðar bústýrur til þess að annast heimilishald og búið innanstokks. Mjög oft leiddi þetta til þess, að bændur þessir gátu börn með bústýrum sínum og það fleiri en eitt og tvö sumir. Þannig eru sumir af kunnustu Eyjaskeggjum seinni tíma óskilgetnir í fyrstu en urðu síðan skilgetnir, þegar foreldrarnir giftust, sem æði oft varð, þegar frá leið. Hinum þjónandi presti í Eyjum var í alla staði hvimleitt þetta „siðferðisástand“ hinna mektarmeiri bænda, en fékk ekkert aðgert. Varð að láta sér nægja að skrá börnin „óskilgetin“ í kirkjubækurnar og geta þar jafnframt um tölu „legorðsbrotanna“.<br>
Árið 1881 réðist Þóranna Ingimundardóttir vinnukona að Nýborg. Svo sem fyrr segir, slitnaði upp úr með þeim Sigurði og Guðrúnu Árnadóttur þetta ár. Gerðist þá Þóranna bústýra í Nýborg, þá 22 ára. Sigurður var um það bil 18 árum eldri en hún. Í þann tíð var það mjög algengt í Vestmannaeyjum, að framgjarnir og framtakssamir yngri menn hæfu búskap og atvinnurekstur ógiftir, en réðu til sín svo kallaðar bústýrur til þess að annast heimilishald og búið innanstokks. Mjög oft leiddi þetta til þess, að bændur þessir gátu börn með bústýrum sínum og það fleiri en eitt og tvö sumir. Þannig eru sumir af kunnustu Eyjaskeggjum seinni tíma óskilgetnir í fyrstu en urðu síðan skilgetnir, þegar foreldrarnir giftust, sem æði oft varð, þegar frá leið. Hinum þjónandi presti í Eyjum var í alla staði hvimleitt þetta „siðferðisástand“ hinna mektarmeiri bænda, en fékk ekkert aðgert. Varð að láta sér nægja að skrá börnin „óskilgetin“ í kirkjubækurnar og geta þar jafnframt um tölu „legorðsbrotanna“.<br>
Árið 1884, 4. júní, ól bústýran í Nýborg, Þóranna Ingimundardóttir, húsbónda sínum fyrsta barnið. Það var meybarn og skírt [[Þórunn Anna Jóhanna Sigurðardóttir í Nýborg|Þórunn Anna Jóhanna]].<br>
Árið 1884, 4. júní, ól bústýran í Nýborg, Þóranna Ingimundardóttir, húsbónda sínum fyrsta barnið. Það var meybarn og skírt [[Þórunn Anna Jóhanna Sigurðardóttir í Nýborg|Þórunn Anna Jóhanna]].<br>
Búrekstur Sigurðar í Nýborg stóð nú með miklum blóma. Starfslið hafði hann mikið, þrjá vinnumenn og þrjár vinnukonur sem fyrr.
[[Mynd: 1960 b 166 A.jpg|thumb|350px|''Ólafur Magnússon, vinnumaður í Nýborg, formaður á opna skipinu Blíðu um margra ára skeið, kunnur hagyrðingur og mikil aflakló, f. 1845, d. 4. okt. 1927.'']]
[[Mynd: 1960 b 166 A.jpg|thumb|350px|''Ólafur Magnússon, vinnumaður í Nýborg, formaður á opna skipinu Blíðu um margra ára skeið, kunnur hagyrðingur og mikil aflakló, f. 1845, d. 4. okt. 1927.'']]
Búrekstur Sigurðar í Nýborg stóð nú með miklum blóma. Starfslið hafði hann mikið, þrjá vinnumenn og þrjár vinnukonur sem fyrr. <br>
Fyrir tveim árum hafði ráðizt til hans lausamaður, sem hét [[Ólafur Magnússon í Nýborg|Ólafur Magnússon]]. Hann var síðan hálfan 5. tug ára vinnuhjú Sigurðar Sveinssonar og Nýborgarheimilisins, kunnur sjósóknari og hagyrðingur og formaður á hinu opna skipi Sigurðar, [[Blíða|Blíðu]], um langt árabil. <br>
Fyrir tveim árum hafði ráðizt til hans lausamaður, sem hét [[Ólafur Magnússon í Nýborg|Ólafur Magnússon]]. Hann var síðan hálfan 5. tug ára vinnuhjú Sigurðar Sveinssonar og Nýborgarheimilisins, kunnur sjósóknari og hagyrðingur og formaður á hinu opna skipi Sigurðar, [[Blíða|Blíðu]], um langt árabil. <br>
Rétt er einnig hér að geta þeirrar vinnukonu, sem vann Sigurði Sveinssyni og Nýborgarheimilinu  33  ár.  Hún  hét [[Herdís Magnúsdóttir í Nýborg|Herdís Magnúsdóttir]]. Hún réðist fyrst vinnukona að Nýborg árið 1879. Þá var hún þar í tvö ár. Næstu tvö árin var hún vinnuhjú  á  [[Oddsstaðir|Oddsstöðum]]  hjá [[Árni Þórarinsson bóndi|Árna bónda Þórarinssyni]] og k.h.  [[Steinunn Oddsdóttir|Steinunni  Oddsdóttur]].  Þá ræðst hún aftur að Nýborg og er þar vinnuhjú samfleytt til dauðadags,  1914.    Kunn  að dugnaði og dyggri þjónustu við Nýborgarheimilið. <br>
Rétt er einnig hér að geta þeirrar vinnukonu, sem vann Sigurði Sveinssyni og Nýborgarheimilinu  33  ár.  Hún  hét [[Herdís Magnúsdóttir í Nýborg|Herdís Magnúsdóttir]]. Hún réðist fyrst vinnukona að Nýborg árið 1879. Þá var hún þar í tvö ár. Næstu tvö árin var hún vinnuhjú  á  [[Oddsstaðir|Oddsstöðum]]  hjá [[Árni Þórarinsson bóndi|Árna bónda Þórarinssyni]] og k.h.  [[Steinunn Oddsdóttir|Steinunni  Oddsdóttur]].  Þá ræðst hún aftur að Nýborg og er þar vinnuhjú samfleytt til dauðadags,  1914.    Kunn  að dugnaði og dyggri þjónustu við Nýborgarheimilið. <br>
Lína 33: Lína 39:
Séra Stefán Thordersen, sóknarprestur, og Gísli Stefánsson bóndi í Hlíðarhúsum gátu ekki fallizt á frumvarp þetta eða þessi ákvæði, og féll svo mál þetta niður. Hinsvegar afgreiddi sýslunefndin mál þetta þannig að þessu sinni, að hún  veitti 20 króna árlegt viðbótarframlag úr sýslusjóði til ljósmæðranna, og skyldu þær krónur vera árslaun Þórönnu, en Anna hafa hin árslaunin öll kr. 60,00. <br>
Séra Stefán Thordersen, sóknarprestur, og Gísli Stefánsson bóndi í Hlíðarhúsum gátu ekki fallizt á frumvarp þetta eða þessi ákvæði, og féll svo mál þetta niður. Hinsvegar afgreiddi sýslunefndin mál þetta þannig að þessu sinni, að hún  veitti 20 króna árlegt viðbótarframlag úr sýslusjóði til ljósmæðranna, og skyldu þær krónur vera árslaun Þórönnu, en Anna hafa hin árslaunin öll kr. 60,00. <br>
Fyrir sýslunefndarfundi 7. sept. 1894 lá bréf frá Önnu Benediktsdóttur, þar sem hún óskaði viðbótar launa. Hallæri var þá framundan í Eyjum vegna aflaleysis og óþurrka. Á þessum fundi lætur sýslunefnd þess getið, að misráðið hafi verið að ráða tvær yfirsetukonur í sveitarfélaginu og vill skora á Þórönnu að segja af sér. Að öllum líkindum hefur Þorsteinn læknir hindrað það, að Þóranna færi að þeim óskum sýslunefndar, því að Anna tók nú að eldast fast og eiga æ erfiðara með að sinna öllum köllum og vanafestu barnshafandi kvenna í Eyjum. Sá tími var skammt undan, að konur í Eyjum lærðu að meta að verðleikum hæfileika Þórönnu Ingimundardóttur í ljósmóðurstarfinu. Störfin færðust nú æ meir á hennar herðar og var hún síðan ljósmóðir í Eyjum við mjög góðan orðstír um 30 ára skeið eða þar til 1924 að [[Þórunn Jónsdóttir]] tók við af henni og var skipuð ljósmóðir í Vestmannaeyjum.<br>
Fyrir sýslunefndarfundi 7. sept. 1894 lá bréf frá Önnu Benediktsdóttur, þar sem hún óskaði viðbótar launa. Hallæri var þá framundan í Eyjum vegna aflaleysis og óþurrka. Á þessum fundi lætur sýslunefnd þess getið, að misráðið hafi verið að ráða tvær yfirsetukonur í sveitarfélaginu og vill skora á Þórönnu að segja af sér. Að öllum líkindum hefur Þorsteinn læknir hindrað það, að Þóranna færi að þeim óskum sýslunefndar, því að Anna tók nú að eldast fast og eiga æ erfiðara með að sinna öllum köllum og vanafestu barnshafandi kvenna í Eyjum. Sá tími var skammt undan, að konur í Eyjum lærðu að meta að verðleikum hæfileika Þórönnu Ingimundardóttur í ljósmóðurstarfinu. Störfin færðust nú æ meir á hennar herðar og var hún síðan ljósmóðir í Eyjum við mjög góðan orðstír um 30 ára skeið eða þar til 1924 að [[Þórunn Jónsdóttir]] tók við af henni og var skipuð ljósmóðir í Vestmannaeyjum.<br>
³<small>Göngustafur þessi er geymdur í [[Byggðasafn Vestmannaeyja|Byggðarsafni Vestmannaeyja]]. </small>
<nowiki>*</nowiki><nowiki>*</nowiki><nowiki>*</nowiki><small> Göngustafur þessi er geymdur í [[Byggðasafn Vestmannaeyja|Byggðarsafni Vestmannaeyja]]. </small>


<big><big><big><big><big><big><big><center>•</center></big></big></big></big></big></big></big>
<big><big><big><big><big><big><big><center>•</center></big></big></big></big></big></big></big>
Lína 39: Lína 45:
[[Mynd: 1960, bls. 170.jpg|500px|ctr]]
[[Mynd: 1960, bls. 170.jpg|500px|ctr]]


''Hjónin frá Nýborg, Þóranna Ingimundardóttir, ljósmóðir, og Sigurður Sveinsson, snikkari.''
''Hjónin frá Nýborg, Þóranna Ingimundardóttir, ljósmóðir, og<br>
''Sigurður Sveinsson, snikkari.''


Svo sem áður er á drepið, þá eignuðust þau barn saman 1884 Sigurður og Þóranna. Ekki verður annað vitað, en að Sigurður hafi frá þeim tíma ætlað sér að giftast henni og stofna þannig til ævilangrar sambúðar. <br>
Svo sem áður er á drepið, þá eignuðust þau barn saman 1884 Sigurður og Þóranna. Ekki verður annað vitað, en að Sigurður hafi frá þeim tíma ætlað sér að giftast henni og stofna þannig til ævilangrar sambúðar. <br>
Lína 49: Lína 56:
<big><big><big><big><big><big><big><center>•</center></big></big></big></big></big></big></big>
<big><big><big><big><big><big><big><center>•</center></big></big></big></big></big></big></big>


Árin liðu í Nýborg sem utan veggja hennar með miklum athöfnum, umstangi og gróða. — Tíminn græðir flest sárin, og mannkostakonan  mikla,  Þóranna Ingimundardóttir fyrirgaf unnusta  sínum  veiklyndið  í kvennamálunum og sættist við hann,  því  að  andanum  unni hún,  hvað sem holdinu leið. Þóranna    ól    honum    annað stúlkubarn 15. nóv. 1890. Það var skírt [[Jónína Steinunn Sigurðardóttir|Jónína Steinunn]] og er hin góðkunna kona og móðir Jónína á [[Háeyri]] hér í Eyjum. — Ári síðar eða 1891 giftust þau Sigurður og Þóranna og áttu þá eftir að lifa saman í hjónabandi í hart nær 40 ár. Svaramenn voru þeir Þorsteinn læknir Jónsson og Bryde kaupmaður,  tveir  af  mestu höfðingjum Eyjanna þá á veraldlega vísu. Þá var heimilisfólkið í Nýborg 17 manns, þar af 6 vinnumenn og 4 vinnukonur, svo að mikið var vinnuaflið, enda mikið starfað. Stóð þá á mörgum fótum fjárafli Sigurðar Sveinssonar, svo sem sagt er um landnámsmanninn á Borg á Mýrum. — Undanfarin 10 ár hafði þá Sigurður borið hærra sveitarútsvar í Vestmannaeyjum en flestir aðrir einstaklingar þar. Sat hann þar á bekk með fáum öðrum ríkustu mönnum Eyjanna, svo sem Þorsteini héraðslækni, séra Brynjólfi Jónssyni, meðan hann lifði, og Þorsteini hreppstjóra og alþingismanni í Nýjabæ. Eitt þessara ára greiddi Sigurður Sveinsson hæst útsvar í hreppnum. Einnig greiddi hann þar hæsta lausafjártíund árið 1889 og 1890. <br>
Árin liðu í Nýborg sem utan veggja hennar með miklum athöfnum, umstangi og gróða. — Tíminn græðir flest sárin, og mannkostakonan  mikla,  Þóranna Ingimundardóttir fyrirgaf unnusta  sínum  veiklyndið  í kvennamálunum og sættist við hann,  því  að  andanum  unni hún,  hvað sem holdinu leið. Þóranna    ól    honum    annað stúlkubarn 15. nóv. 1890. Það var skírt [[Jónína Steinunn Sigurðardóttir|Jónína Steinunn]] og er hin góðkunna kona og móðir Jónína á [[Háeyri]] hér í Eyjum. — Ári síðar eða 1891 giftust þau Sigurður og Þóranna og áttu þá eftir að lifa saman í hjónabandi í hart nær 40 ár. Svaramenn voru þeir Þorsteinn læknir Jónsson og [[J.P.T. Bryde|Bryde kaupmaður]],  tveir  af  mestu höfðingjum Eyjanna þá á veraldlega vísu. Þá var heimilisfólkið í Nýborg 17 manns, þar af 6 vinnumenn og 4 vinnukonur, svo að mikið var vinnuaflið, enda mikið starfað. Stóð þá á mörgum fótum fjárafli Sigurðar Sveinssonar, svo sem sagt er um landnámsmanninn á Borg á Mýrum. — Undanfarin 10 ár hafði þá Sigurður borið hærra sveitarútsvar í Vestmannaeyjum en flestir aðrir einstaklingar þar. Sat hann þar á bekk með fáum öðrum ríkustu mönnum Eyjanna, svo sem Þorsteini héraðslækni, séra Brynjólfi Jónssyni, meðan hann lifði, og [[Þorsteinn Jónsson (þingmaður)|Þorsteini hreppstjóra og alþingismanni í Nýjabæ]]. Eitt þessara ára greiddi Sigurður Sveinsson hæst útsvar í hreppnum. Einnig greiddi hann þar hæsta lausafjártíund árið 1889 og 1890. <br>
Hver tómhúsmaður mátti hafa matjurtagarða að stærð 200 ferfaðma (rúmlega 700 fermetra) án sérstaks endurgjalds. Greiða skyldi sérstakt gjald fyrir það, sem umfram var að flatarmáli. <br>
Hver tómhúsmaður mátti hafa matjurtagarða að stærð 200 ferfaðma (rúmlega 700 fermetra) án sérstaks endurgjalds. Greiða skyldi sérstakt gjald fyrir það, sem umfram var að flatarmáli. <br>
Um 1890 námu matjurtagarðar Sigurðar í Nýborg 517 ferföðmum að stærð eða um 1833 fermetrum. Aðeins einn maður í Eyjum þá komst um það bil í hálfkvisti í garðrækt við Sigurð í Nýborg. Það var Sigurður Sigurfinnsson skipstjóri í [[Boston]]. <br>
Um 1890 námu matjurtagarðar Sigurðar í Nýborg 517 ferföðmum að stærð eða um 1833 fermetrum. Aðeins einn maður í Eyjum þá komst um það bil í hálfkvisti í garðrækt við Sigurð í Nýborg. Það var [[Sigurður Sigurfinnsson]] skipstjóri í [[Boston]]. <br>
Um margra ára skeið áttu nýborgarhjónin stóran matjurtagarð sunnan við troðningana, sem lágu inn að vatnspóstinum í [[Botninn|Botninum]]. Síðar var verzlunarhús [[Vélsmiðjan Magni|Vélsmiðjunnar Magna]] byggt í garði þessum.
Um margra ára skeið áttu Nýborgarhjónin stóran matjurtagarð sunnan við troðningana, sem lágu inn að vatnspóstinum í [[Botninn|Botninum]]. Síðar var verzlunarhús [[Vélsmiðjan Magni|Vélsmiðjunnar Magna]] byggt í garði þessum.
Þennan garð kallaði Sigurður Eden. Nafnið á garðinum er sprottið af fyndni Sigurðar bónda og hnyttni, sem hann átti í ríkum mæli og beitti stundum með græskulausu gamni. <br>
Þennan garð kallaði Sigurður Eden. Nafnið á garðinum er sprottið af fyndni Sigurðar bónda og hnyttni, sem hann átti í ríkum mæli og beitti stundum með græskulausu gamni. <br>
Austan við Eden áttu þeir garð bændurnir [[Eyjólfur Eiríksson]] á Kirkjubæ og Árni Þórarinsson á Oddstöðum. En vestan Edens var stór garður, er þeir áttu Gerðisbændur, bræðurnir [[Guðlaugur Jóhann  Jónsson|Guðlaugur]] og [[Jón Jónsson í Gerði|Jón Jónssynir]]. <br>
Austan við Eden áttu þeir garð bændurnir [[Eyjólfur Eiríksson]] á Kirkjubæ og Árni Þórarinsson á Oddstöðum. En vestan Edens var stór garður, er þeir áttu Gerðisbændur, bræðurnir [[Guðlaugur Jóhann  Jónsson|Guðlaugur]] og [[Jón Jónsson í Gerði|Jón Jónssynir]]. <br>

Leiðsagnarval