79.321
breyting
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 13: | Lína 13: | ||
(Hinn 4. júlí 1974 minntust Vestmannaeyingar, sem þá voru aftur fluttir heim til Eyja, að ár var liðið frá þeirri stundu, er eldgosið á Heimaey tók enda. Á þriðja þúsund manns safnaðist saman við vesturbrún hraunsins og hlýddi þar á ræðu þá, sem forseti bæjarstjórnar kaupstaðarins, Sigurgeir Kristjánsson, flutti þar. Sú ræða fer hér á eftir. [[Þorsteinn Þ. Víglundsson|''Þ.Þ.V.'']]).<br> | (Hinn 4. júlí 1974 minntust Vestmannaeyingar, sem þá voru aftur fluttir heim til Eyja, að ár var liðið frá þeirri stundu, er eldgosið á Heimaey tók enda. Á þriðja þúsund manns safnaðist saman við vesturbrún hraunsins og hlýddi þar á ræðu þá, sem forseti bæjarstjórnar kaupstaðarins, Sigurgeir Kristjánsson, flutti þar. Sú ræða fer hér á eftir. [[Þorsteinn Þ. Víglundsson|''Þ.Þ.V.'']]).<br> | ||
[[Mynd: | [[Mynd: 1974 b 160.jpg|350px|left|thumb|''Sigurgeir Kristjánsson.'']] | ||
[[Mynd: 1974 | [[Mynd: 1974 b 213.jpg|thumb|400px|''Á bjargi flutti forseti bæjarstjórnar Vestmannaeyja, Sigurgeir Kristjánsson, ræðu sína 4. júlí 1974. Bjargið hafði Ístak hf. losað í hraunjaðrinum og gert að rœðustól.'']] | ||
Góðir Vestmannaeyingar og aðrir tilheyrendur. <br> | Góðir Vestmannaeyingar og aðrir tilheyrendur. <br> | ||
Þegar við komum hér saman við hamravegginn, þar sem eldhraunið brann fyrir fáeinum mánuðum, er mér efst í huga þakklæti til forsjónarinnar fyrir þá náð og miskunn, að við skyldum öll á stund hættunnar sleppa heil á lífi og limum. Mér hefur oft fundizt eins og við værum undir verndarhendi allar götur frá því að ósköpin dundu hér yfir, og minni í því sambandi á, hve vel hefur tekizt til með alla þá flutninga á fólki og varningi án verulegra slysa, sem þó fóru fram á einhverju mesta slysaári í sögu þjóðarinnar. <br> | Þegar við komum hér saman við hamravegginn, þar sem eldhraunið brann fyrir fáeinum mánuðum, er mér efst í huga þakklæti til forsjónarinnar fyrir þá náð og miskunn, að við skyldum öll á stund hættunnar sleppa heil á lífi og limum. Mér hefur oft fundizt eins og við værum undir verndarhendi allar götur frá því að ósköpin dundu hér yfir, og minni í því sambandi á, hve vel hefur tekizt til með alla þá flutninga á fólki og varningi án verulegra slysa, sem þó fóru fram á einhverju mesta slysaári í sögu þjóðarinnar. <br> |