„Blik 1961/Anna V. Benediktsdóttir“: Munur á milli breytinga

Árið 1856, 10 desember, ól Anna húsfreyja í Draumbæ annað barn sitt. Það var stúlkubarn og skírt [[Þorbjörg Jena Benedikta Stefánsdóttir Austmann eldri|Þorbjörg Jena Benedikta]], nöfnum ömmu sinnar og afa frá Mosfelli. Þetta barn dó á 1. aldursári. <br>

Rúmum 11 mánuðum síðar fæddi Anna húsfreyja þriðja barn sitt. Það var nær dauða en lífi, er það fæddist, svo að ekki þótti á það hættandi að draga að skíra það. Faðirinn skírði það sjálfur skemmri skírn þegar eftir fæðinguna eftir fyrri stúlkunni, sem þau höfðu átt. Það andaðist að skírnarathöfninni lokinni. Það var 21. nóvember 1853. <br>

Árið 1852 var danskur maður skipaður héraðslæknir í Vestmannaeyjum. Sá hét [[Philip Theodor Davidsen]], ötull maður, áræðinn og framtakssamur. Hann mun hafa beitt sér fyrir því m.a., að búsettar yrðu í Eyjum tvær lærðar ljósmæður. Hann fékk brátt augastað á húsfreyjunni í Draumbæ til ljósmóðurnáms.    Prestshjónin að Ofanleiti voru þess einnig fýsandi. Árin liðu og Davidsen læknir dó 1860. En hugsjón hans um tvær lærðar ljósmæður í Eyjum hélt lífi. Ekki er mér kunnugt um, hvenær Anna V. Benediktsdóttir sigldi til Kaupmannahafnar til þess að læra ljósmóðurfræðina, því að heimildir um það eru vandfundnar. Svo hefur mér reynzt að minnsta kosti. En bréf hefi ég í höndum frá Önnu til sýslunefndar Vestmannaeyja, dags. 2. júní 1883, og telur hún sig þá hafa verið ljósmóðir í Eyjum í 20 ár. Eftir því ætti hún að hafa orðið þar ljósmóðir við hlið Solveigar Pálsdóttur árið 1863, sem láta mun nærri staðreyndum. <br>

Þær sagnir hafa lifað í Eyjum, að Anna hafi kostað sjálf nám sitt í Kaupmannahöfn á þann hátt, að hún hafi selt erfðasilfur sitt, er hún hafði átt að eignazt eftir foreldra sína og þá sérstaklega móður sína. <br>