„Blik 1938, 2. tbl./Í dag er vor.“: Munur á milli breytinga

Helgi Sæmundsson:

Í DAG ER VOR.

Í dag er sólskin í sveitum,<br> er sigrandi völdin fær,<br> og drottnandi vættur vorsins<br> á viðkvæma strengi slær.<br> Í dag er söngur í sálu,<br> og seiðandi þrár í hug.<br>  Hraðfara svanir hugans<br> hefja sitt vængjaflug.

Í dag er tign yfir tindum,<br> er töfrar hvern bygðarmann.<br> Og norn hinna örvandi óska<br> örlagavefi spann.<br> Vorannir bóndans bíða,<br> og bjartsýni á hann enn.<br> Hann ætlar að drýgja dáðir<br> og draumar hans rætast senn.

Í dag er himininn heiður<br> og helgi í sálu manns.<br>

Í dag er vorið að völdum<br> og vakir í byggðum lands.<br>

Því burtu er vetur vikinn<br> með vald sitt og ægimátt.<br>

Horfinn í fyrnsku og fjarska.<br>

Hann flýði í norðurátt.

Í dag er ljóðandi lækur,<br> er lýður um gróinn völl;<br> sem kastaðist fram af klettum,<br> og kvaddi hin bláu fjöll,<br>

og hafði ólgandi útþrá<br> eignast í vöggugjöf.<br>

Ljóðandi fer hann og finnur<br> í fjarskanum hafsins gröf.

Í dag er ég draumsins sonur.<br> Í dag er mér létt um spor.<br>

Í dag er ég frjáls úr fjötrum<br> og fagna þér — nýja vor.<br>

Frjálsbornar vermast og vaxa<br> vonir, sem hjarta mitt ól.<br>

Hraðfara svanir hugans<br> hefja sig — móti sól.