„Blik 1967/Gullkorn“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
m (Changed protection level for "Blik 1967/Gullkorn" [edit=autoconfirmed:move=autoconfirmed])
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
Lesari góður. Gerðu það fyrir mig að lesa oft og með athygli [[Blik 1967/Kvæði Séra Þorsteinn Lúther Jónsson|ljóð]] sóknarprestsins okkar, séra [[Þorsteinn Lúther Jónsson|Þ. L. J.]], hérna í ritinu. Hann segir okkur þar heila ævisögu í nokkrum ljóðlínum. Og hún er þess verð að hugleiða hana. Ævi okkar flestra má líkja við annasama vertíð. Elliárunum við vertíðarlokin. Uppgjörið stendur fyrir dyrum. Vertíðin sú hin sama kemur aldrei aftur. Æviskeiðið endurtekur sig heldur ekki.
Lesari góður. Gerðu það fyrir mig að lesa oft og með athygli [[Blik 1967/Kvæði Séra Þorsteinn Lúther Jónsson|ljóð]] sóknarprestsins okkar, séra [[Þorsteinn Lúther Jónsson|Þ. L. J.]], hérna í ritinu. Hann segir okkur þar heila ævisögu í nokkrum ljóðlínum. Og hún er þess verð að hugleiða hana. Ævi okkar flestra má líkja við annasama vertíð. Elliárunum við vertíðarlokin. Uppgjörið stendur fyrir dyrum. Vertíðin sú hin sama kemur aldrei aftur. Æviskeiðið endurtekur sig heldur ekki.


Ömurlegt er oft til þess að hugsa, hversu margir karlar og konur mega játa með sjálfum sér og harma það, að ævifleyið hefur steytt á steini, brotnað í „fök“, sem lífsaldan hefur síðan skolað upp á ströndina. „Sat hún undir súð sæbyrðings í flúð“. Já, þarna kúrum við svo stundum undir brotinni súð okkar eigin lífsferju, vonsvikin, sár og hörmum mótuð og meitluð. Og hvers vegna hefur þetta farið svona allt saman?
Ömurlegt er oft til þess að hugsa, hversu margir karlar og konur mega játa með sjálfum sér og harma það, að ævifleyið hefur steytt á steini, brotnað í „flök“, sem lífsaldan hefur síðan skolað upp á ströndina. „Sat hún undir súð sæbyrðings í flúð“. Já, þarna kúrum við svo stundum undir brotinni súð okkar eigin lífsferju, vonsvikin, sár og hörmum mótuð og meitluð. Og hvers vegna hefur þetta farið svona allt saman?


„Strax í æsku ör í orðum, hamslaus svör“. Þegar ég les þessar ljóðlínur, kemur mér í hug unglingur, stúlka eða piltur, vel af guði gerður að mörgu leyti, en þver og hamslaus gagnvart t.d. vilja foreldra sinna, metur þá lítils og fer sínu fram, hvað sem þeir segja, sem þó búa yfir lífsreynslunni, lífsvitinu. Oft hefi ég veitt því athygli, hversu slíkum unglingum hættir við að misstíga sig fljótlega á lífsleiðinni og breyta þannig glæsilegum framtíðarvonum í vonleysi og ömurleik.
„Strax í æsku ör í orðum, hamslaus svör“. Þegar ég les þessar ljóðlínur, kemur mér í hug unglingur, stúlka eða piltur, vel af guði gerður að mörgu leyti, en þver og hamslaus gagnvart t.d. vilja foreldra sinna, metur þá lítils og fer sínu fram, hvað sem þeir segja, sem þó búa yfir lífsreynslunni, lífsvitinu. Oft hefi ég veitt því athygli, hversu slíkum unglingum hættir við að misstíga sig fljótlega á lífsleiðinni og breyta þannig glæsilegum framtíðarvonum í vonleysi og ömurleik.

Leiðsagnarval