„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1983/ Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Dóri var fríður maður í útliti, fremur lágvaxinn og snaggaralegur í hreyfingum. Hann var skapgóður og glaðlyndur, hjálpfús og laghentur. Hann var félagslyndur og sat í stjórn [[Verkalýðsfélag Vestmannaeyja|Verkalýðsfélags Vestmannaeyja]] um árabil.<br>

Dóri reyndist mér eins og besti faðir þegar ég kom inn á heimili þeirra Önnu fyrst. Fyrir það er ég honum þakklát, og tel mikið lífslán að hafa átt samfylgd með honum. Og börn mín hafa sannarlega misst sinn besta vin.

'''Aðalbjörg Bernódusdóttir.'''