1.401
breyting
„Þorgerður Gísladóttir“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Smáleiðr.
Ekkert breytingarágrip |
(Smáleiðr.) |
||
| Lína 21: | Lína 21: | ||
niður við höfnina sem hún nefndi [[Skel]]. Þar fleytti hún sér fram með ýmsum störfum í þágu sjómannastéttarinnar. En vinnuþrekið var tekið að þverra, enda hafði hún unnið ýmsa erfiðisvinnu á lífsleiðinni. Á yngri árum hafði hún unnið við smölun og rúninga í úteyjum, grafið eftir hvannarótum í [[Dufþekja|Dufþekju]], róið út í [[Elliðaey]] til lundaveiða auk þess að ala önn fyrir heimili foreldra sinna. | niður við höfnina sem hún nefndi [[Skel]]. Þar fleytti hún sér fram með ýmsum störfum í þágu sjómannastéttarinnar. En vinnuþrekið var tekið að þverra, enda hafði hún unnið ýmsa erfiðisvinnu á lífsleiðinni. Á yngri árum hafði hún unnið við smölun og rúninga í úteyjum, grafið eftir hvannarótum í [[Dufþekja|Dufþekju]], róið út í [[Elliðaey]] til lundaveiða auk þess að ala önn fyrir heimili foreldra sinna. | ||
Högni í [[Vatnsdalur|Vatnsdal]] sonur hennar lýsir henni sem | Högni í [[Vatnsdalur|Vatnsdal]] sonur hennar lýsir henni sem afburðakonu | ||
í þrekraunum. Segir hann svo frá: | í þrekraunum. Segir hann svo frá: | ||
[[Mynd:skel.jpg.jpg|thumb|140px|Húsið Skel sem Þorgerður er kennd við]] | [[Mynd:skel.jpg.jpg|thumb|140px|Húsið Skel sem Þorgerður er kennd við]] | ||
''Hún bjargaðist er árabát hlekkstist á og skolaðist upp á kletta. Rifnaði stór hárfylla af höfði hennar sem var næld niður með | ''Hún bjargaðist er árabát hlekkstist á og skolaðist upp á kletta. Rifnaði stór hárfylla af höfði hennar sem var næld niður með títuprjónum og greri fljótt án læknisaðstoðar.'' | ||
''Á dimmu síðkvöldi bárust torkennileg hljóð neðan úr fjöru. Enginn þorði að athuga hverju þetta sætti nema Þorgerður. Hún snaraðist niður í fjöru og sá þá stórlúðu berjast um í flæðarmálinu. Þar fékk Þorgerður væna búbót.'' | ''Á dimmu síðkvöldi bárust torkennileg hljóð neðan úr fjöru. Enginn þorði að athuga hverju þetta sætti nema Þorgerður. Hún snaraðist niður í fjöru og sá þá stórlúðu berjast um í flæðarmálinu. Þar fékk Þorgerður væna búbót.'' | ||
''Er hún bjó með móður sinni í Görðum austur á Kirkjubæ brestur á eina nóttina austan fárviðri með snjókomu. Um tvöleytið um nóttina er barið harkalega að dyrum. Þorgerður gengur til dyra. Fyrir utan stendur stór hópur manna. | ''Er hún bjó með móður sinni í Görðum austur á Kirkjubæ brestur á eina nóttina austan fárviðri með snjókomu. Um tvöleytið um nóttina er barið harkalega að dyrum. Þorgerður gengur til dyra. Fyrir utan stendur stór hópur manna. | ||
Ekki | Ekki skildi hún tungumál þeirra en áttaði sig á að þeir hlytu að vera skipbrotsmenn. Klæddi hún sig og hélt með skipbrotsmennina til sýslumannsins sem bjó á [[Vilborgarstaðir|Vílborgarstöðum]]. Er hún barðist á móti veðurofsanum heim aftur sá hún bregða fyrir fallegri skonnortu sem skolast hafði upp á slétta móklöpp. Reyndist þetta vera frönsk skonnorta. Þorgerður stóð sterk gegnum lífsins ólgusjó. Mætti örlögum sem hefðu bugað flesta menn. '' | ||
Í minningu langömmu minnar, | Í minningu langömmu minnar, | ||