Fornu-Lönd
Fornu-Lönd.
Í Jarðabók Árna Magnússonar og Páls Vídalíns er talað um Nyrðri-Lönd og Syðri-Lönd. Á Syðri-Löndum stóð kirkjan frá 1573 til Tyrkjaráns 1627. Talið er, að nafnið Fornu-Lönd hafi fyrst farið að tíðkast eftir að kirkjan var flutt frá Syðri-Löndum.
Í ritgerð eftir Sigurð Sigurfinnsson í Árbók 1913 er nokkur lýsing á Fornu-Löndum. Þar var allstór girðing, um 11 dagsláttur. Talið er, að girðingin og nafnið Lönd bendi til akuryrkju.
Á Löndum var aldrei önnur byggð en tómthús og voru Lönd í eystra tómthúsahverfinu í Eyjum.
Árið 1587 voru á Löndum 5 hús; 1621 voru þau 11; 7 hús 1638; 5 hús 1695.
Jarðabókin segir 2 hús í byggð á Löndum í maí 1704. Á Nyrðri Löndum: Ámundabær, líka kallað Lazaret, en eyðibýli þar voru Miðbær, Ásmundarbær, Smalabær.
Á Syðri-Löndum var Ingimundarbær (eða Árnahús) í byggð, en eyðihús voru Kláusarhús, Símonarhús, Ormshús (eða Ormsbær) og Solveigarhús (eða Solveigarbær).
Heimildir
- Samantekt: Víglundur Þór Þorsteinsson.
- Saga Vestmannaeyja, 2. bindi. Sigfús M. Johnsen. Reykjavík: Ísafoldarprentsmiðja H.F. 1946.
- Jarðabók Árna Magnússonar og Páls Vídalín, 1. bindi, bls 22-23. Kaupmannahöfn: Hið íslenska fræðafélag í Kaupmannahöfn, 1913-1917.
- Örnefni í Vestmannaeyjum. Reykjavík: Hið íslenzka þjóðvinafélag, 1938.