Þorsteinn Gíslason (Móhúsum)

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit

Þorsteinn Gíslason sjúklingur í Móhúsum fæddist 1851 og lést 5. júní 1894.
Foreldrar hans voru Gísli Brynjólfsson bóndi, síðar sjómaður og fyrirvinna í Móhúsum, f. 1804, drukknaði af Gauki 13. mars 1874, og kona hans Þorbjörg Bjarnadóttir húsfreyja, f. 4. júní 1806, d. 3. júlí 1862.

Þorsteinn var með foreldrum sínum í æsku. Hann fluttist með þeim á Suðurnes 1853. Móðir hans lést 1862 og faðir hans fluttist þá með hann undir Fjöllin og síðan til Eyja 1864. Hann var með honum í Móhúsum. Þar var húsfreyja Evlalía Nikulásdóttir, sem sá að mestu um hann.
Hann veiktist af holdsveiki og var öryrki. Eftir lát föður síns var hann algjörlega í umsjá og hjúkrun Evlalíu til dd. 1894, sbr. Blik 1969, Konan, sem vann kærleiksverkið mikla.


Heimildir


Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.