1.756
breytingar
„Tyrkjaránið“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
m
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip |
mEkkert breytingarágrip |
||
| Lína 29: | Lína 29: | ||
=== Saga Jóns píslarvotts === | === Saga Jóns píslarvotts === | ||
Austur í [[Urðir|Urðum]], í [[Rauðahellir|Rauðahelli]] , var séra [[Jón Þorsteinsson]] á [[Kirkjubær|Kirkjubæ]] í felum ásamt skyldfólki sínu og fleirum. Einn manna hans gægðist út um hellismunnann til að gá að ferðum ræningjanna en þá sást til hans og var hann drepinn. Með því komst upp um felustaðinn. Jón gekk út og var höggvinn niður með það sama og fólkið hans tekið höndum. Sagan segir að um 100 manns hafi falið sig í helli í [[Herjólfsdalur|Herjólfsdal]] sem síðan er kallaður [[Hundraðmannahellir]]. | Austur í [[Urðir|Urðum]], í [[Rauðahellir|Rauðahelli]] , var séra [[Jón Þorsteinsson (prestur)]] á [[Kirkjubær|Kirkjubæ]] í felum ásamt skyldfólki sínu og fleirum. Einn manna hans gægðist út um hellismunnann til að gá að ferðum ræningjanna en þá sást til hans og var hann drepinn. Með því komst upp um felustaðinn. Jón gekk út og var höggvinn niður með það sama og fólkið hans tekið höndum. Sagan segir að um 100 manns hafi falið sig í helli í [[Herjólfsdalur|Herjólfsdal]] sem síðan er kallaður [[Hundraðmannahellir]]. | ||
=== Sagan af Sængurkonusteini=== | === Sagan af Sængurkonusteini=== | ||
| Lína 52: | Lína 52: | ||
Ekki fengu allir eins góða meðferð og Anna Jasparsdóttir. [[Einar Loftsson]] vildi ekki taka upp múhameðstrú og var því pyntaður. Af honum voru skorin eyrun og framan af nefi ásamt því vera ristur í andlit. Með eyrnasnepla þrædda á band um hálsinn var hann leiddur um götur Algeirsborgar þangað til hann missti meðvitund og lá þar. Miskunnsamur maður kom honum þá undir læknishendur. Fjórum árum síðar keypti hann sér frelsi og tók að sér aldraða móður sína sem hafði verið hent út. | Ekki fengu allir eins góða meðferð og Anna Jasparsdóttir. [[Einar Loftsson]] vildi ekki taka upp múhameðstrú og var því pyntaður. Af honum voru skorin eyrun og framan af nefi ásamt því vera ristur í andlit. Með eyrnasnepla þrædda á band um hálsinn var hann leiddur um götur Algeirsborgar þangað til hann missti meðvitund og lá þar. Miskunnsamur maður kom honum þá undir læknishendur. Fjórum árum síðar keypti hann sér frelsi og tók að sér aldraða móður sína sem hafði verið hent út. | ||
[[Mynd:Gudda1.JPG|thumb|250px|right|Listræn höggmynd af Tyrkja-Guddu.]] | |||
[[Ólafur Egilsson|Ólafi Egilssyni]], öldruðum presti, var sleppt stuttu eftir komuna til Algeirsborgar til þess að hann gæti skipulagt söfnun lausnargjalds heima á Íslandi. Söfnunin gekk heldur dræmt fyrst um sinn enda Vestmannaeyjar í lamasessi eftir árásina og brottnám um helmings íbúanna og danska konungsveldið var í fjárhagsvandræðum. Hann sté á land í Veswtmannaeyjum 6. júli 1628, rétt tæpu ári eftir brottflutninginn. Hann færði fólkinu fréttir sem ollu fögnuði og hryggð. | [[Ólafur Egilsson|Ólafi Egilssyni]], öldruðum presti, var sleppt stuttu eftir komuna til Algeirsborgar til þess að hann gæti skipulagt söfnun lausnargjalds heima á Íslandi. Söfnunin gekk heldur dræmt fyrst um sinn enda Vestmannaeyjar í lamasessi eftir árásina og brottnám um helmings íbúanna og danska konungsveldið var í fjárhagsvandræðum. Hann sté á land í Veswtmannaeyjum 6. júli 1628, rétt tæpu ári eftir brottflutninginn. Hann færði fólkinu fréttir sem ollu fögnuði og hryggð. | ||
Tilraunir til að frelsa þrælana bar fyrst árangur með almennri fjársöfnun á Íslandi, í Danmörku og í Noregi nokkrum árum síðar. Um 35 Íslendingar voru leystir úr ánauð og af þeim sneru 27 aftur lifandi til Vestmannaeyja eftir 9 ára vist í Alsír. Margir karlmannanna gátu greitt eigin lausnargjöld með því fé sem þeir höfðu unnið sér inn með vinnu sinni í Algeirsborg. Lausnargjöld kvennanna voru hærri; t.d. var borgað hæsta lausnargjaldið fyrir konu séra Ólafs, en hún var seinni kona hans, ung og fríð. Nokkrum tókst að leysa sig á annan hátt t.d. með því að slá sér lán hjá hollenskum kaupmönnum. | Tilraunir til að frelsa þrælana bar fyrst árangur með almennri fjársöfnun á Íslandi, í Danmörku og í Noregi nokkrum árum síðar. Um 35 Íslendingar voru leystir úr ánauð og af þeim sneru 27 aftur lifandi til Vestmannaeyja eftir 9 ára vist í Alsír. Margir karlmannanna gátu greitt eigin lausnargjöld með því fé sem þeir höfðu unnið sér inn með vinnu sinni í Algeirsborg. Lausnargjöld kvennanna voru hærri; t.d. var borgað hæsta lausnargjaldið fyrir konu séra Ólafs, en hún var seinni kona hans, ung og fríð. Nokkrum tókst að leysa sig á annan hátt t.d. með því að slá sér lán hjá hollenskum kaupmönnum. | ||