„Taflfélag Vestmannaeyja“: Munur á milli breytinga

Þegar Engels var hér birtist eftirfarandi frétt í Víði 16. apríl 1937: "Luðvig Engels, skáksnillingurinn þýski dvelur hér um tíma og teflir við skákmenn hér og leiðbeinir þeim. Nýverið tefldi hann við bestu menn þeirra á átta borðum. Frammistaða Vestmannaeyinganna mátti kallast góð, þar sem taflfélag hefir ekki verið starfandi í 5-6 ár og lítið verið teflt. Þeir fengu 3,5 vinning, alveg eins og Reykvíkingar fengu er L. E tefldi við þá á jafn mörgum borðum. Væntanlega dvelur L. Engels h´æer í nokkra daga enn og munu taflfélagar vafalaust hafa gott af því."

Í Víði 15. maí 1937 skrifar [[Hjálmar Theódórsson]] kveðju- og hvatningarræðu til skákmanna undir fyrirsögninni Skák ! skák!<span> </span>: "Eina spilið sem ekkert er komið undir keppni er skákin!. Báðir teflendur standa jafnvel að vígi í byrjun. Það verður því aldrei of vel brýnt fyrir byrjendum að athuga vel við hvern þeir eru að leika og sömuleiðis að sjá hvers vegna mótteflandinn leikur þessum leik en eigi öðrum. Á því má best læra skák, auk þess að æfa hana vel, því án æfingar verður enginn góður taflmaður. Sannast þar að enginn verður óbarinn biskup. Skáktaflið táknar tvo herflokka, sem eru jafnsterkir og jafnir að vígi, og reynir hver herflokkurinn fyrir sitt leyti að ná kóngi óvinahersins á vald sitt. Bardaganum er þannig háttað, að sinn maðurinn stjórnar hreyfingum hvers herflokks, og flytja þeir menn sína á víxl, frá einum reit til annars, eftir því sem gangur þeirra mælir fyrir. Herkænska og hugvit teflenda hefur því gott tækifæri tii þess að sýna sig. Þar sem ég er nú á förum héðan úr Vestmannaeyjum, þá vil ég nota tækifærið og þakka öllum meðlimum Taflfélags Vestmannaeyja fyrir samstarfið, og óska þeim alls góðs á sviði skáklistarinnar í náinni framtíð. Með skákkveðju. Hjálmar Theódórsson.

Þótt eyður komi í skráða starfsemi félagsins, bæði hluta ársins 1937 og allt árið 1938 og aftur 1940 allt fram í október 1944, þá var vitað að alltaf öðru hvoru var verið að tefla á þessum árum.  Þó er unnt að ímynda sér að stríðsárin hafi breytt ansi miklu í sambandi við allt félagslíf, því nú verður atvinna það mikil að allir hafa meira en nóg að starfa.

* Vorið 1968 - Evgení Vasjúkov (Rússlandi) - Fjöltefli.  tmllur Friðriksson.

* 16. september 1976 - Jan Timman stórmeistari Fjöltefli á 37 borðum. Vann 35 skákir en gerði jafntefli við þá [[Jón Sveinsson]] og [[Össur Kristinsson]] formann félagsins.

Í júní 1968 stóð félagið fyrir komu rússneska stórmeistarans '''Vasjukow''', sem þá sigraði á Reykjavíkurskákmótinu og var boðið upp á fjöltefli, í matstofunni í [[Drífandi|Drífanda]], og kostaði þáttakan 100 kr samkvæmt frétt í Fylki. Sagan um skák Einars Sigurfinnssonar og Vasjukow er skemmtileg þar sem meistarinn drap mann með framhjáhlaupi og Einar hafði aldrei séð þetta áður, en Helgi Ólafsson horfði á undrun hans vegna þessa.

Sem merki um öflug starf félagsins eftir gos er eftirfarandi klausa í Morgunlaðinu 3. júní 1975 undir fyrirsögninni Eyjamenn komu tefldu og töpuðu<span> </span>: "Nýlega heimsótti skáksveit úr Taflfélagi Vestmannaeyja skákmenn Flugleiða i Reykjavík og háðu sveitirnar keppni. Fyrir Taflfélag Vestmannaeyja kepptu [[Gústaf Finnbogason]], [[Össur Kristinsson]], [[Magnús Jónsson]], [[Friðrik Guðlaugsson]], [[Arnar Sigurmundsson]], [[Pétur Bjarnason]], [[Einar B. Guðlaugsson]], [[Jón Hermannsson]] og [[Steinar Óskarsson]]. Fyrir Flugleiðir kepptu Björn Theódórsson, [[Andri Valur Hrólfsson]], Hörður Jónsson, Hálfdán Hermannsson, Birgir Ólafsson, Sigurður Gíslason, Sverrir Þórólfsson, Trausti Tómasson og Aðalsteinn Magnússon. Keppnin fór fram í félagsheimili starfsmannafélags Flugfélags Íslands að Síðumúla 11. Tefldar voru 144 skákir og fóru leikar þannig, að Flugleiðamenn sigruðu með 85,5 vinningum á móti 58,5. Frekari samskipti skákmanna frá þessum aðilum eru fyrirhuguð og munu Flugleiðamenn heimsækja Vestmannaeyinga í haust.