„Suðurey“: Munur á milli breytinga

{{Eyjur}}

'''Suðurey''' liggur um kílómetra suðvestur af [[Stórhöfði|Stórhöfða]] og er fjórða stærsta úteyjan, um 0.2 km². Eyjan er gyrt háum hömrum að suðurhliðinni undanskilinni, þar sem grasi vaxin brekka nær niður að sjó. Við brekkuna er eini möguleiki á uppgöngu á eyjuna en vegna öldubrots úr suðri er hún stundum erfið. Um miðbik eyjarinnar liggur hryggur, um 161 m hár þar sem hann er hæstur. Mikið gróðurlendi þekur stóran hluta eyjunnar. Veiðikofi Suðureyinga var reistur 1951 norðan megin á eyjunni en miklar endurbætur hafa verið gerðar síðan þá. Fé er haft á beit í Suðurey og úteyjamenn veiða þar lunda.

[[Mynd:Suðurey-kort.PNG|thumb|left|Gamalt kort af Suðurey]]

Á norðurjaðri eyjarinnar, fyrir miðju bergi er nefnt '''Vatn''', en efst í berginu brík, nefnd '''Hella'''. Af þessum stað renndu fuglamenn oft færi í sjó niður og fiskuðu alls konar fisk, oft mikið (t.d. þorsk og lúðu). Hæðin 30 faðmar að sjó niður og 12-14 faðmar til botns. Vestan við Vatn er nefnd '''Skora''', en þar vestur af '''Útnorðursnef'''; en austan við Vatn '''Landnorðursnef'''. Þar suður af, austan megin, er nefndur '''Hellir''', hellismyndun í berginu. En ofar '''Kórar'''  og þar suður af '''Eiríksbæli''', en '''Tobbafles''' þar upp af. Þar ofar '''Lend''', neðst í henni '''Gamlarétt''' (bekkur), þar sunnar '''Landsuðursbæli'''. '''Landsuðursnef''' er nefnt þar suður af; er þar lendingarstaður, en tæp uppganga.  

Hér suður af er sker í sjó út, '''Suðureyjarsker'''. Suðvesturnef eyjarinnar er nefnt '''Grasanef'''  og austan við það er aðaluppgangan á eyna, en mjög brimsamt. Fyrir norðan nefið er '''Suðureyjarhellir''', en norður af honum '''Eggjanef'''  og þar norður af '''Mottukór'''  (motta notuð til þess að slá fyrir fuglinn). En upp af honum við brún er '''Hvannstóðarbæli'''  og þar upp af '''Hvannstóðsbekkur''', en þar norður af '''Hvannstóð'''. Norður af því neðarlega í berginu er '''Strákakór'''.  

{{Heimildir|

}}