„Stafkirkjan“: Munur á milli breytinga

Fyrsta kirkjan í Vestmannaeyjum var byggð rétt fyrir kristnitöku árið 1000 af sendimönnum Ólafs Tryggvasonar Noregskonungs, sem einnig höfðu það hlutverk að kristna Íslendinga. Kirkjan, sem kölluð var Klemensarkirkja, var byggð úr stafverki sem var algengt byggingarlag á miðöldum. Álitið er að kirkjan hafi staðið í um þrjár aldir á upprunalegu kirkjustæði. Margar kenningar eru uppi um staðsetningu kirkjunnnar en engar leifar hennar hafa fundist. Norðmenn hafa ákveðið að gefa Vestmannaeyingum eftirmynd stafkirkjunnar í tilefni 1000 ára kristnitökuafmæli Íslendinga og afhendir Noregskonungur hana við hátíðlega athöfn 30. júlí 2000.

Fyrir aldamótin fengu nokkrir Vestmannaeyingar þá hugmynd að fá norska ráðamenn til að styrkja þá í byggingu stafkirkju í tilefni af 1000 ára afmæli hinnar upprunalegu kirkju. Norðmenn sýndu hugmyndinni mikinn áhuga og ákváðu að kirkjan yrði gjöf norsku þjóðarinnar til Íslendinga á kristnihátíðinni. Norska þjóðkirkjan ákvað einnig að gefa altarisbrík sem er endurgerð altaristöflu með þjóðardýrlingi Norðmanna, Ólafi helga. Kirkjan var vígð 30. júlí og verður Haraldur Noregskonungur viðstaddur athöfnina ásamt eiginkonu sinni, Sonju.

Ákveðið var að kirkjan skyldi byggð í Holtalen-stíl, stafkirkjustíl sem algengur var í kringum árið 1000, og standa við Hringskersgarðinn við innsiglinguna inn í Vestmannaeyjahöfn. Upprunalega kirkjan er talin hafa staðið norðan innsiglingarinnar en sú nýja er staðsett sunnan hennar, á landi sem myndaðist í gosinu í Heimaey 1973. Hún er smíðuð af fyrirtækinu Stokk og Stein í Lom í Noregi og var flutt í einingum hingað til lands. Fjórir norskir smiðir standa, meðal annarra, að verkefninu undir stjórn Elisabeth Seip frá fornminjastofnun Noregs. Pétur Jónsson, landslagsarkitekt, hannaði umgjörð kirkjunnar.