„Skansinn“: Munur á milli breytinga

Skansinn hefur í aldaraðir verið fjölsóttur og vinsæll meðal Vestmannaeyinga, hvort sem er á sumri eða vetri. Útsýnið og fegurðin hafa löngum verið einstæð, en á veturna var oft hrikalegt að horfa af Skansinum út á vetrarsjóinn. Fólk fór oft út á Skansinn þegar bátar voru talstöðvarlausir og aðstandendur biðu milli vonar og ótta eftir að sjá bátskel föður eða eiginmanns birtast fyrir Klettsnefið og lensa heilu og höldnu inn Víkina.

[[Sjóveitutankur|Sjóveitutankurinn]] var byggður árið 1931 til að sjá fiskvinnslufyrirtækjum fyrir hreinu vatni til vinnslu.

 

Herfylking Vestmannaeyja var stofnaður um miðja 19. öld af sýslumanninum Andreas August von Kohl sem var kapteinn í danska hernum. Kapteinninn, sem var mikill áhugamaður um herþjálfun, skipulagði her, bæði fullvaxinna karla og drengja, og var mikill metnaður lagður í æfingar og vígbúnað. Starfsemi herfylkingarinnar miðaðist aðallega að því að auka öryggistilfinningu þeirra Eyjamanna sem óttuðust árásir sjóræningja eftir Tyrkjaránið. Fallbyssurnar sem notaðar höfðu verið síðan 1586 voru teknar aftur fram og heræfingar hófust. Eftir andlát hins áhugasama kapteins flosnaði fljótlega upp úr herfylkingunni þrátt fyrir tilraunir eftirmanna. Vígbúnaður var aftur lagður niður 1870-1880 en Skansinn var lengi aðalflagg- og merkjastöð sjómannanna og þaðan fylgst með ferðum skipa.

[[Flokkur:Menning]]