„Sjómannadgsblað Vestmannaeyja 1978/ Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
 
Lína 168: Lína 168:
Eiríkur var fæddur á Eyrarbakka, sonur hjónanna Sæfinnu Jónsdóttur og Ásbjörns Eiríkssonar. Föður sinn missti hann 6 ára gamall. Skömmu síðar flutti móðir hans ásamt tveim börnum sínum, þeim Eiríki og Jónínu, til Stokkseyrar. Þar ólst Eiríkur upp með móður sinni og fóstra sínum, Þórði Sigurðssyni.
Eiríkur var fæddur á Eyrarbakka, sonur hjónanna Sæfinnu Jónsdóttur og Ásbjörns Eiríkssonar. Föður sinn missti hann 6 ára gamall. Skömmu síðar flutti móðir hans ásamt tveim börnum sínum, þeim Eiríki og Jónínu, til Stokkseyrar. Þar ólst Eiríkur upp með móður sinni og fóstra sínum, Þórði Sigurðssyni.
Hálfbróðir Eiríks, Hinrik Þórðarson, bóndi í Útverkum, hefur skráð endurminningar hans, og birtust þær í [[Sjómannadagsblað Vestmannaeyja|Sjómannadagsblaðinu]] 1976. Er því ekki ástæða til að tíunda þann feril Eiríks, svo skemmtilega hefur hann sjálfur rakið hann í nefndri grein.<br>
Hálfbróðir Eiríks, Hinrik Þórðarson, bóndi í Útverkum, hefur skráð endurminningar hans, og birtust þær í [[Sjómannadagsblað Vestmannaeyja|Sjómannadagsblaðinu]] 1976. Er því ekki ástæða til að tíunda þann feril Eiríks, svo skemmtilega hefur hann sjálfur rakið hann í nefndri grein.<br>
Hingað til Vestmannaeyja kom Eiríkur 1918, er hann réðist háseti á m/b [[Unnur VE-80|Unni]] frá Stokkseyri, en formaður á þeim báti var Bryngeir heitinn Torfason. Árið eftir er hann ráðinn í skiprúm á m/b [[Emma VE-219|Emmu]], sem þá var í smíðum vestur á Ísafirði fyrir [[Jóhann Pétur Reyndal|Reyndal]], bakara. Þannig skipaðist þá málum, að Eiríkur keypti bátinn ásamt [[Björn Bjarnason|Birni Bjarnasyni]] í [[Bólstaðahlíð|Bólstaðahlíð]], og gerðu þeir hann út saman um langt árabil, eða þar til Björn andaðist. Varð Eiríkur þá einkaeigandi Emmu eftir það og gerði hana út, þar til hann seldi hana, en keypti í staðinn stærra skip, [[Emma II|Emmu II]]. Þeim báti hélt hann úti um nokkurra ára skeið, en seldi hana síðan og hætti þá útgerð.<br>
Hingað til Vestmannaeyja kom Eiríkur 1918, er hann réðist háseti á m/b [[Unnur VE-80|Unni]] frá Stokkseyri, en formaður á þeim báti var Bryngeir heitinn Torfason. Árið eftir er hann ráðinn í skiprúm á m/b [[Emma VE-219|Emmu]], sem þá var í smíðum vestur á Ísafirði fyrir [[Jóhann Pétur Reyndal|Reyndal]], bakara. Þannig skipaðist þá málum, að Eiríkur keypti bátinn ásamt [[Björn Bjarnason|Birni Bjarnasyni]] í [[Bólstaðarhlíð]], og gerðu þeir hann út saman um langt árabil, eða þar til Björn andaðist. Varð Eiríkur þá einkaeigandi Emmu eftir það og gerði hana út, þar til hann seldi hana, en keypti í staðinn stærra skip, [[Emma II|Emmu II]]. Þeim báti hélt hann úti um nokkurra ára skeið, en seldi hana síðan og hætti þá útgerð.<br>
Eiríkur var um langt skeið sjálfur formaður á Emmu eldri og Björn var vélstjóri. Þótti útgerð þeirra traust og farsæl sakir góðs afla og ráðdeildar og hirðusemi á öllu, er snerti útgerðina.<br>
Eiríkur var um langt skeið sjálfur formaður á Emmu eldri og Björn var vélstjóri. Þótti útgerð þeirra traust og farsæl sakir góðs afla og ráðdeildar og hirðusemi á öllu, er snerti útgerðina.<br>
Eiríkur verkaði sjálfur þann fisk að langmestu leyti, sem aflaðist á Emmurnar. Átti hann fiskverkunarhús við [[Skildingavegur|Skildingaveg]]. Hafði hann nokkrum árum áður en hann hætti útgerð stækkað húsið og endurbætt.<br>
Eiríkur verkaði sjálfur þann fisk að langmestu leyti, sem aflaðist á Emmurnar. Átti hann fiskverkunarhús við [[Skildingavegur|Skildingaveg]]. Hafði hann nokkrum árum áður en hann hætti útgerð stækkað húsið og endurbætt.<br>

Leiðsagnarval