„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2009/Minning látinna“: Munur á milli breytinga

'''Magnús Magnússon'''

'''F. 10. febrúar 1930 - D. 3. janúar 2009'''<br>

Magnús Magnússon var fæddur á Miðhúsum í Vestmannaeyjum 10. febrúar 1930 en alinn upp, í næsta nágrenni, á Skansinum og lengst af kenndur við þann stað. Maggi á Skansinum, reyndar seinna þegar hann varð bóndi í Dalabúinu, þá Maggi í Dölum.<br>Foreldrar hans voru Gíslína Jónsdóttir f. 16. nóvember 1888 d. 22. mars 1984 og Magnús Th. Þórðarson kaupmaður f. 24. desember 1876 d. 1. apríl 1955.<br>

Alsystkini Magnúsar eru: Halldóra, Sigríður, Ívar, Gísli Guðjón, Óskar, Guðrún Lilja, Klara, Þórður og Guðmundur. Samfeðra eru: Þórarinn Sigurður Thorlacius, Magnús Sigurður Hlíðdal, Anna Sigrid, Hafsteinn, Axel og Ólafur Þorbjörn Maríus.<br>

Þarna á Skansinum, nyrst í kaupstaðnum, rétt við innsiglinguna í höfnina, var oftast mikið um að vera. Skansfjaran, Hringskersgarðurinn og klappirnar þar austur af, fullar af lífi og steinsnar sunnan við íbúðarhúsið var sundlaugin. Þeir höfðu því nóg að gera Skansararnir eins og þeir tápmiklu bræður á Skansinum voru oft kallaðir. Í austan stormum blés hann kröftuglega þarna og allt var baðað í sjóroki. Svo kom herinn. Þeir reistu þarna bragga og vöktuðu innsiglinguna, Maggi eignaðist þar góða vini.<br>

Sem strákur var hann í sveit á sumrin, hjá Siggu systur sinni í Þykkvabænum og hjá Jóni bónda í Garðsauka í Hvolhreppi. Ungur byrjaði hann á sjó hjá Guðjóni Valdasyni á Kap, seinna á Helga og togaranum Elliðaey. Hann var mikill bóndi í sér og eignaðist snemma sauðfé heima á Skansinum, En árið 1962 urðu þáttaskil þegar hann, ásamt Daníel Guðmundssyni, keypti kúabú bæjarins í Dölum og árið eftir eignaðist hann það einn. Þarna voru um 70 gripir í fjósi og mikið um að vera við mjaltir, hirðingu kúnna og við heyskap á sumrin. Mjólkin fór á sjúkrahúsið, elliheimilið og mjólkurbúð sem bærinn rak. Þarna var líka ákjósanlegt að vera með kindurnar og hænsni.<br>

Árið 1972 komu reglur sem bönnuðu sölu ógerilsneyddar mjólkur, þá varð sjálfhætt í Dölum. Bærinn keypti fasteignirnar og Maggi sneri sér að öðru. Hann starfaði hjá bænum og í Fiskiðjunni og áfram átti hann kindurnar sem þurftu sína umhirðu. Hann veiddi líka alltaf mikið af lunda í Höfðanum. Snöggur og klár við það eins og annað.<br>

Hinn 7. október 1951 kvæntist hann Birnu Rut Guðjónsdóttur Tómassonar skipstjóra. Þau eignuðust þrjár dætur: Aðalheiði Svanhvíti, gift Eggerti Sveinssyni, þau eiga tvö börn, Gíslínu, gift Gísla Jóhannesi Óskarssyni, þau eiga sex börn, Magneu Ósk, gift Daða Garðarssyni, þau eiga þrjú börn. Þau ólu líka upp dótturdóttur sína, Sólveigu Birnu Magnúsdóttur. Birna og Maggi byrjuðu búskap á Skansinum, síðar á Helgafellsbraut 15. Þau byggðu nýtt hús að Smáragötu 12 eftir gosið. Þaðan lá leiðin að Kirkjuvegi 59 og nú síðast að Kirkjuvegi 31.<br>

Þegar undirritaður eignaðist sauðfé, var oft leitað ráða hjá Magga, kom hann þá boðinn og búinn og leiðbeindi hvenær sem var. Við áttum líka saman smalaferðir í Ystaklett, Elliðaey og víðar á þessum árum. Hann var alltaf harðduglegur og frískur og hreif aðra með sér. Við fórum líka saman um helgar á vetrarvertíðinni á skak á trillunni hans, Ósk VE. Ljómandi ferðir sem gaman er að minnast. Hann átti lengi trillur í kindastússið, skakið og skytterí þegar færi gafst. Enginn var honum fremri í að reykja hvers konar kjöt. Fyrir jól og þjóðhátið var mikið að gera hjá honum því margir vildu fá þetta góða bragð sem hann var þekktur fyrir að skapa. Gíslína dóttir hans hefur nú tekið það að sér og ferst það vel eins og pabbanum.<br>Síðust tuttugu árin voru Magga erfið. Parkinsonveikin lék hann grátt. En hann bar sig alltaf vel og kollurinn var klár til hinstu stundar. Síðustu tvö árin var hann á sjúkrahúsinu, það var ekki hans stíll en hann bugaðist ekki stóð sig vel til æviloka.<br>

Blessuð veri minning Magnúsar Magnússonar.<br>

<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Friðrik Ásmundsson'''</div><br>

 

'''Magnús Grímsson frá Felli,'''

'''F. 10. sept. 1921 - D. 16. des. 2008.'''<br>