„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2009/Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit

Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2009/Minning látinna (skoða efni)

Útgáfa síðunnar 14. febrúar 2019 kl. 13:31

1.848 bætum bætt við ,  14. febrúar 2019
ekkert breytingarágrip
MyndræntWiki-texti
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
 
(11 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum)
Lína 1: Lína 1:
<big><big><center>'''MINNING LÁTINNA'''</center></big></big><br>
<big><big><center>'''MINNING LÁTINNA'''</center></big></big><br>
'''Magnús Magnússon'''
[[Mynd:Magnús Magnússon Sdbl. 2009.jpg|thumb|272x272dp]]
<big>'''Magnús Magnússon'''</big><br>
'''F. 10. febrúar 1930 - D. 3. janúar 2009'''<br>
'''F. 10. febrúar 1930 - D. 3. janúar 2009'''<br>
Magnús Magnússon var fæddur á Miðhúsum í Vestmannaeyjum 10. febrúar 1930 en alinn upp, í næsta nágrenni, á Skansinum og lengst af kenndur við þann stað. Maggi á Skansinum, reyndar seinna þegar hann varð bóndi í Dalabúinu, þá Maggi í Dölum.<br>Foreldrar hans voru Gíslína Jónsdóttir f. 16. nóvember 1888 d. 22. mars 1984 og Magnús Th. Þórðarson kaupmaður f. 24. desember 1876 d. 1. apríl 1955.<br>
Magnús Magnússon var fæddur á Miðhúsum í Vestmannaeyjum 10. febrúar 1930 en alinn upp, í næsta nágrenni, á Skansinum og lengst af kenndur við þann stað. Maggi á Skansinum, reyndar seinna þegar hann varð bóndi í Dalabúinu, þá Maggi í Dölum.<br>Foreldrar hans voru Gíslína Jónsdóttir f. 16. nóvember 1888 d. 22. mars 1984 og Magnús Th. Þórðarson kaupmaður f. 24. desember 1876 d. 1. apríl 1955.<br>
Lína 11: Lína 12:
Blessuð veri minning Magnúsar Magnússonar.<br>
Blessuð veri minning Magnúsar Magnússonar.<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Friðrik Ásmundsson'''</div><br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Friðrik Ásmundsson'''</div><br>
 
[[Mynd:Magnús Grímsson frá Felli Sdbl. 2009.jpg|thumb|271x271dp]]
'''Magnús Grímsson frá Felli,'''
<big>'''Magnús Grímsson frá Felli.'''</big><br>
'''F. 10. sept. 1921 - D. 16. des. 2008.'''<br>
'''F. 10. sept. 1921 - D. 16. des. 2008.'''<br>
Magnús Grímsson, skipstjóri frá Felli, lést seint á aðventu sl. vetur, rúmlega 87 ára. Hann var sæmilega heilsuhraustur alveg fram á sitt skapadægur, eldfjörugur í anda, lét fjúka óskafin orð, fyndinn og minnið var óbilað. Það kom því nokkuð á óvart að hann skyldi kveðja svona snöggt þótt aldurinn væri orðinn hár.<br>
Magnús Grímsson, skipstjóri frá Felli, lést seint á aðventu sl. vetur, rúmlega 87 ára. Hann var sæmilega heilsuhraustur alveg fram á sitt skapadægur, eldfjörugur í anda, lét fjúka óskafin orð, fyndinn og minnið var óbilað. Það kom því nokkuð á óvart að hann skyldi kveðja svona snöggt þótt aldurinn væri orðinn hár.<br>
Lína 26: Lína 27:
Með miklu þakklæti kveður maður slíkan mann sem Magnús Grímsson á Felli var. Hann gerði sannarlega skyldu sína við heimabyggð, fjölskyldu og samferðarmenn, og naut lífsins jafnt í starfi sem áhugamálum sínum.<br>
Með miklu þakklæti kveður maður slíkan mann sem Magnús Grímsson á Felli var. Hann gerði sannarlega skyldu sína við heimabyggð, fjölskyldu og samferðarmenn, og naut lífsins jafnt í starfi sem áhugamálum sínum.<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Helgi Bernódusson.'''</div><br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Helgi Bernódusson.'''</div><br>
[[Mynd:Hreinn Gunnarsson Sdbl. 2009.jpg|thumb|267x267dp]]
<big>'''Hreinn Gunnarsson'''</big><br>
'''F. 18. október 1934 - D. 20. febrúar 2009'''<br>
Hreinn Gunnarsson fæddist á Dallanda í Vopnafirði og hann lést á Landspítalanum 20. febrúar 2009. Foreldrar hans voru Hansína Sigfinnsdóttir og Gunnar Runólfsson.<br>
Hreinn kvæntist Ástu Sigurðardóttir 18. janúar 1955 og eignuðust þau þrjú börn: Sigríði sem er búsett hér í Eyjum og á tvær dætur, Gunnar búsettur í Noregi, kona hans er Sigurbjörg Magnúsdóttir, þau eiga þrjú börn, Ómar búsettur í Hveragerði, kona hans er Hrefna Sigurðardóttir, þau eiga þrjár dætur. Langafabörnin eru þrjú.<br>
Hreinn var fyrsti maðurinn sem ráðinn var á Gullbergið þegar við hófum útgerð þess á haustdögum 1970. Þar var ekki tjaldað til einnar nætur því hann var á Gullberginu til vors 1997. Ég vissi að honum var þungbært að hætta á sjónum en hann fylgdist alltaf vel með strákunum sínum á Gullberginu. Það var ekki skrítið að hann væri orðinn lúinn eftir það erfiða starf sem sjómennskan er, hafandi verið á sjó frá 15 ára aldri. Hann var sannarlega búinn að skila sínu og vel það. Hreinn var einstaklega húsbóndahollur og eru slíkir menn hverri útgerð ómetanlegir. Hreinn var svo heppinn að eiga hana Ástu sína sem staðið hefur vel með honum, fyrst sem sjómannskona og nú seinni árin í öllum hans veikindum.<br>
Ég vil fyrir hönd okkar hjá útgerðinni þakka áralanga tryggð og vináttu um leið og við sendum Ástu og tjölskyldu allri okkar innilegustu samúðarkveðjur.<br>
Minningin um Hrein mun lifa með okkur sem þóttu vænt um hann.<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Elínborg Jónsdóttir.'''</div><br>
[[Mynd:Ingvar Gunnlaugsson Sdbl. 2009.jpg|thumb|271x271dp]]
<big>'''Ingvar Gunnlaugsson'''</big><br>
'''F. 13. mars 1930 - D. 15. júní 2008.'''<br>
Ingvar fæddist á Gjábakka í Vestmannaeyjum 13. mars 1930. Hann lést á Sjúkrahúsinu á Selfossi 15. júní 2008 eftir stutt en mjög erfið veikindi.<br>
Foreldrar hans eru: Gunnlaugur Sigurðsson frá Efra Hvoli í Rangárvallasýslu og Jóna Elísabet Arnoddsdóttir frá Syðstakoti í Miðneshreppi.<br>
Systkini Ingvars eru: Aðalsteinn f. 1910, Þórarinn f. 1913, Sigurbjörg f. 1914, Arnoddur f. 1917, Guðbjörg f. 1919, Jón f. 1920, Elías f. 1922, Guðný f. 1928. Hálfbróðir, samfeðra, er Gunnlaugur Scheving f. 1906.<br>
Ingvar kvæntist Ingibjörgu Helgu Guðmundsdóttur frá Hurðarbaki í Flóa. Börn þeirra eru: Elísabet f. 1956, Guðmundur Kristinn f. 1959, Þröstur og Svanur, tvíburar f. 1963 og yngst er Þuríður f. 1972. Ingvar og fjölskylda bjuggu í Vestmannaeyjum fram að gosi 1973. Húsið þeirra, nýbyggt, fór undir hraun. Þá fluttu þau á Selfoss og áttu þar heima síðan. Til sjós byrjaði Ingvar 15 ára gamall. Skipstjórnarprófi, 2. stigs, lauk hann frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík 1954. Eftir það var hann á ýmsum bátum, á síldveiðum, togurum og í siglingum. Lengst var hann stýrimaður á Suðurey VE 20 með Arnoddi bróður sínum. Á Selfossi vann hann í mörg ár hjá Kaupfélagi Árnesinga og við Sundhöll Selfoss. Á sínum yngri árum tók hann þátt í dagskrám sjómannadagsins, t. d. koddaslag og stakkasundi, þar sem sundfötin voru sjóhattur, sjóstakkur og klofhá stígvél. Ég var mikið hrifin af bróður mínum þegar hann lét spíttbát draga sig á sjóbretti um alla höfnina í sundskýlu einni saman. Hann var mikið hraustmenni.<br>
Ingvar var íþróttamaður góður. Hann lagði aðallega stund á frjálsar íþróttir, mjög liðtækur í kúluvarpi, spjótkasti og sund stundaði hann mikið, alveg fram undir það síðasta. Hann var mikill náttúrunnandi, hafði gaman að ganga um okkar fallegu eyju og skoða allt sem fyrir augu bar. Fuglunum veitti hann sérstaklega athygli og þekkti flesta íslensku fuglana. Hann fylgdist vel með komu þeirra á vorin.<br>
Blessuð sé minning bróður míns, Ingvars Gunnlaugssonar.<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Guðný Gunnlaugsdóttir.'''</div><br>
[[Mynd:Gunnar Jóhannsson Sdbl. 2009.jpg|thumb|270x270dp]]
<big>'''Gunnar Jóhannsson'''</big><br>
'''Frá Þórshöfn á Langanesi.'''<br>
'''F. 30. mars 1931 - D. 7. september 2008.'''<br>
Pabbi var fæddur á Þórshöfn á Langanesi 30. mars 1931, sonur Sigríðar Sveinbjörnsdóttur f. 1914 d. 1997 og Hans Sigurd Joansen frá Færeyjum f. 1909 d. 1987. Þau skildu. Albræður voru: Sveinbjörn og Dagbjartur sem báðir eru látnir.<br>
Sammæðra systkini eru: Þórdís Vilborg, Gerður sem er látin, Bára, Kristján, Anna Aðalheiður sem er látin, Hreinn, Þórkatla, Sigfús, Ævar og Bergþór Heiðar Sigfúsbörn.<br>
Samfeðra systkini eru: Bjarni Heiðar, Helena, Alda Sigurrós, Sigurður Nikulás, Jónína Valgerður og Guðni Svan.<br>
Ungur að aldri fór hann í fóstur að Brimnesi á Langanesi til Guðrúnar Helgu Guðbrandsdóttur f. 1893 d. 1990 og Guðjóns Helgasonar f. 1876 d. 1955. Fóstursystkinin eru: Fanney og Klara sem eru látnar, Hulda, Una, Baldur sem dó á fyrsta ári, Bryndís og Baldur. Pabbi fór ungur að stunda sjóinn og réri á trillu frá Þórshöfn. Til Eyja kom hann mjög ungur og fékk inni hjá hjónunum Arnoddi og Önnu og þeirra fjölskyldu á Gjábakka. Var honum vel tekið og varð hann einn af heimilisfólkinu enda talaði pabbi alltaf af virðingu um þetta sæmdarfólk, Kallaði þau alltaf hina fjölskylduna sína. Reri hann lengi með Arnoddi á Suðurey og seinna með Aðalsteini bróður hans á Atla. Á sumrin fór hann á æskustöðvarnar heim á Þórshöfn og reri á trillu, fyrst með fósturföður sínum meðan hann lifði, síðar með fósturbróður sínum Baldri en á þeim tíma áttu þeir trillu saman. Meðan pabbi bjó hjá Arnoddi og Önnu, fara móður mín, Elín K. Sigmundsdóttir frá Nikhól, f. 28. febrúar 1936 d. 30. desember 2000, og hann að draga sig saman. Mamma vann þá hjá Bílastöðinni við að bera út reikninga og kom þá oft á Gjábakka. Seinna hefja þau búskap og eignast þrjú börn: Klara f. 3. mars 1955, búsett á Selfossi, gift Víði Óskarssyni, eiga þau tvö börn: Hlyn og Birki, fyrir átti Klara tvö börn með Páli Ragnarssyni en hann lést af slysförum á nýársdag 1983. Þau eru: Ragnar Freyr, maki Telma B. Bárðardóttir, þau eiga tvö börn og Helga Lind, gift Tómasi Ibsen. Elsa f. 7. febrúar 1961, búsett í Vestmannaeyjum, gift Birni Indriðasyni, þau eiga tvö börn: Elínu Sigríði, gift Símoni Þór Eðvarðssyni, þau eiga þrjú börn og Elva Dögg, hún á eitt barn, barnsfaðir hennar er Gunnar Páll Kristjánsson. Gunnar Hallberg f. 27. febrúar 1972, búsettur í Reykjavík. Hann á tvö börn, Rakel Ösp, barnsmóðir Elín Hafsteinsdóttir og Andrian Ari, barnsmóðir Anna Isabella Gróska. Seinna reri pabbi með afa mínum, Sigmundi Karlssyni, og mági hans Konráði á Hrafni Sveinbjarnarsyni. Hann var vertíð á Hilmi, gamla Gullbergi o.fl. bátum. En síðasti báturinn sem hann reri á var hjá afabróður mínum, Karli Karlssyni á Búrfellinu í Þorlákshöfn 1974 - 1975 en varð þá fyrir slysi og varð að hætta sjómennsku. Milli þess að pabbi var á sjó, vann hann ýmis verk í landi. Um tíma hjá Herjólfsafgreiðslunni, bræðslunni, við beitningu o. fl. störf, síðast hjá Heildverslun Gísla Gíslasonar. Allt sem hann tók sér fyrir hendur, leysti hann af samviskusemi og heiðarleika hvort sem var á sjó eða í landi enda velliðinn verkmaður. Í gosinu flutti fjölskyldan, fyrst í Þorlákshöfn og síðan til Reykjavíkur. Þau fluttu ekki aftur til Eyja en margar urðu ferðirnar hingað því taugar til Eyjanna voru sterkar. Eftir að mamma dó, átti pabbi það til að hringja í mig og segja. “Ég er búinn að setja tannburstann í rassvasann„. Það þýddi að hann var á leiðinni hingað og oft kom hann bara með tannburstann. Í Reykjavík vann pabbi við verkstjórn hjá Kirkjusandi hf. til fjölda ára þar til hann varð að hætta vinnu eftir hjartaaðgerð 1997. Hann veiktist svo skyndilega að kvöldi 6. september 2008 og lést daginn eftir.<br>
Elsku pabbi. Fyrir hönd okkar systkinanna. Takk fyrir allt.<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Þín dóttir Elsa.'''</div><br>
[[Mynd:Harry Pedersen Sdbl. 2009.jpg|thumb|266x266dp]]
<big>'''Harry Pedersen'''</big><br>
'''F. 7. febrúar 1936 - D. 21.'''<br>
Foreldrar hans voru Johan Pedersen frá Noregi og Stefanía Guðmundsdóttir frá Tjörnum í Skagafirði.<br>
Bræður hans eru: Villy Pedersen búsettur í Kópavogi, Guðmundur Elí Pedersen búsettur í Hafnarfirði og hálfbróðirinn Steían Pedersen búsettur á Sauðárkróki.<br>
Harry kvæntist Margréti Jónsdóttur frá Vestmannaeyjum og eignuðust þau þrjú börn, Stefán Pedersen og Karólínu Pedersen, sem bæði eru búsett í Noregi, og barn fætt andvana. Margrét er, nú um stundir, búsett í Noregi hjá Karólínu og Stefáni.<br>
Harry ólst upp á Siglufirði til 15 ára aldurs þá, árið 1951, flutti fjölskyldan til Reykjavíkur. Hann starfaði í fiskbúð föður síns til 1953 og síðan á Keflavíkurflugvelli við ýmis störf til 1957. Síðan var hann á sjó á Auðuni GK 27 í tvö ár. Því næst í svampframleiðslu hjá Pétri Snæland o.fl. störf til 1971 þegar hann flutti til Vestmannaeyja með fjölskyldu sína og hóf störf við sjómennsku á bátum þar, m.a. Haferni VE 23 og Sæfaxa VE 25. Síðustu starfsárin starfaði hann í Skipaviðgerðum en var hættur störfum nokkrum árum áður en hann lést. Harry hafði alla tíð ríka ábyrgðartilfinningu sem elsti bróðirinn í fjölskyldunni, bæði gagnvart okkur yngri bræðrunum og öðrum fjölskyldumeðlimum. Öll fjölskyldutengsl voru honum mikilvæg og hann hélt alla tíð góðum tengslum við vini og kunningja sem hann eignaðist á lífsleiðinni. Væntanlega eru fáir á þessu landi sem hafa farið oftar með ferjunum Smyrli og Norrænu milli Íslands og meginlandsins. Þær hafa verið komnar vel á þriðja tuginn, í tengslum við heimsóknir, til barnanna þeirra í Noregi. Hluti þessara ferða var að koma við í fæðingarbæ sínum, Siglufirði, til að hitta kunningja og ættingja á leiðinni austurá Seyðisfjörð. Einnig notaði hann ferðirnar til að hlúa að norskum rótum sínum. Það er okkur ættingjum mikil eftirsjá aö missa þennan trausta mann og vin sem kvaddi alltof fljótt.<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Gudmundur Pedersen.'''</div><br>
[[Mynd:Gísli Óskarsson Sdbl. 2009.jpg|thumb|266x266dp]]
<big>'''Gísli Óskarsson'''</big><br>
'''F. 19. júní 1939 - D. 12. mars 2009.'''<br>
Gísli Óskarsson fæddist í Vestmannaeyjum 19. júní 1939. Foreldrar hans voru Guðný Svava Gísladóttir, húsfreyja frá Arnarhóli í Vestmannaeyjum og Óskar Pétur Einarsson frá Búðarhóli í Landeyjum, skipasmiður og síðar lengi lögreglumaður. Þau bjuggu lengst af í Stakkholti við Vestmannabraut og við það hús var Gísli kenndur, sem Gísli í Stakkholti. Systkini hans eru: Guðný, gift Páli Sæmundssyni, Valgerður Erla, gift undirrituðum, Rebekka, gift Ara Pálssyni, bæði látin, Sigurbjörg Rut, gift Atla Einarssyni og Einar í sambúð með Guðbjörgu Elínu Heiðarsdóttur.<br>
Eins og margir Eyjapeyjar var Gísli í sveit undir Austur Eyjafjöllum í Drangshlíð hjá Kristjáni Magnússyni bónda þar. En starfsævin var á sjónum Hann byrjaði á síld, fimmtán ára, á Sigurfaranum með Óskari Ólafssyni á Garðstöðum, fyrir Norðurlandi en lengst af var hann vélstjóri bæði á fiski - og fraktskipum. Hann lauk námi hjá vélstjóradeild Fiskifélags Íslands í Reykjavík 1964 og fékk þá svokallaö meiravélstjórapróf sem veitti 1000 hestafla réttindi sem seinna voru hækkuð. Hann varð þá strax vélstjóri á skipum frá Patreksfirði, Helgu Guðmundsdóttur með Finnboga Magnúsyni og Jóni Þórðarsyni með Héðni Jónssyni. Seinna hér í Eyjum á Sjöstjörnunni og Kristbjörgu hjá Sveini Hjörleifssyni. Á tímann þar um borð minntist hann oft. Alltaf mikill afli og Sveinn einstakur og eftirminnilegur maður sem gott var að vera hjá. Hann var líka hjá Berg Hugin á Vestmannaey og Smáey. Þá sigldi hann um tíma hjá Hafskip og Sjóleiðum, alltaf vélstjóri. Siðast starfaði hann vélstjóri hjá Vestmannaeyjahöfn á grafskipinu og leysti vélstjórann á Lóðsinum af í sumarleyfum.<br>
Allir sem þekktu vissu að Gísli var afbragðs vélstjóri, samviskusamur, snyrtimenni og þá var ekki hávaðinn í kringum hann. Nokkru áður en starfsævi lauk varð hann að hætta vegna veikinda í baki. Áhugamál Gísla var flug. Hann vissi mikið um þá tækni. Sótti flugsýningar erlendis þegar færi gafst og kynnti sér allt sem hann gat um flugvélar. Árið 1986 tók hann einkaflugmannspróf og flaug víða um land eftir það, á flugvél sem hann átti með flugvinum sínum. Oft tók hann vini og ættingja með og bar þeim saman um að það hefðu verið góðar ferðir. Hann þekkti landið vel og stundum var komið við hjá vinum uppi á landi í smáheimsóknir.<br>
Gísli kvæntist Kristínu Haraldsdóttur frá Patreksfirði 30. desember 1961. Hún er fædd þar 25. september 1938. Gísli var þá á togaranum Ólafi Jóhannessyni sem var þaðan, en Stína vann á símstöðinni þar sem þau hittust fyrsta sinni. Fyrstu sjö árin áttu þau heimili á Patreksfirði og þar eignuðust þau börnin sín þrjú: Guðnýju Svövu, Sigrúnu Olgu og Styrmi. Guðný Svava er gift Sigurði Einarssyni, þau eiga tvö börn, frá fyrra hjónabandi á Guðný Svava þrjú börn. Sigrún Olga á tvö börn og Styrmir er kvæntur Hólmfríði Ásu Sigurpálsdóttur, þau eiga eina dóttur. Hólmfríður Ása á þrjú börn frá fyrra hjónabandi.<br>
Hingað til Eyja fluttu þau Gísli og Stína 1967 og settust að í kjallaranum á Sóleyjargötu 3 en 1970 keyptu þau hæðina fyrir ofan og hafa búið þar síðan.<br>
Mágur minn var einstaklega geðþekkur og ljúfur maður. Aldrei nein háreysti þar á bæ. Þarna líktist hann mjög öðlingnum föður sínum svo ekki varð á betra kosið. Hann var mikill vinur barnabarnanna sinna og mikill dýravinur. Kisan Bolla og hann voru 
miklir vinir. Þá fór hann flesta daga, eftir starfslok, suður í Kinn og færði þar nokkrum hröfnum, vinum sínum, aö éta. Alltaf á sama stað og tíma. Þessu hafði hann gaman af og var honum líkt. Útför hans fór fram, frá Landakirkju 21. mars sl., að viðstöddu miklu fjölmenni sem sýndi vináttu hans, Stínu og barnanna við fjölda fólks svo ekki varð um villst. Á þann hátt var hann kvaddur hinstu kveðju.<br>
Blessuð veri minning Gísla Óskarssonar<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Friðrik Ásmundsson'''</div><br>
[[Mynd:Emil Sigurður Magnússon Sdbl. 2009.jpg|thumb|267x267dp]]
<big>'''Emil Sigurður Magnússon'''</big><br>
'''F. 23. september 1923 - I). 16. apríl 2008'''<br>
Foreldrar Emils voru Jónína Sveinsdóttir húsmóðir frá Eyrarbakka og Magnús Gunnarsson sjómaður frá Vík í Mýrdal. Hann var þriðji í röð fimm systkina sem öll eru nú látin: Þau voru: Jóhanna Sigrún, Adólf Hafsteinn, Magnús og Kristján.<br>
Fjölskyldan átti heima í Sjónarhól, niður við höfn, skammt fyrir ofan Bæjarbryggjuna og við það hús var Emil kenndur til æviloka.. Þetta nána umhverfi við sjóinn mótaði Emil strax ungan og þegar aldur leyfði varð hann sjómaður og lengst af eftirsóttur vélstjóri eftir að því námi lauk. Hann var m. a. hjá Benóný Friðrikssyni í Gröf á Sævari og Gullborgu, Erlingi 3. hjá Sighvati Bjarnasyni í Ási, Andvara og Tý hjá Magnúsi Grímssyni á Felli o.fl. Síðar, árið 1962, lauk hann skipstjórnarprófi á námskeiði sem Stýrimannaskólinn í Reykjavík hélt hér í Eyjum og veitti 120 tonna réttindi. Þegar sjómennskunni lauk varð hann verkstjóri í Fiskiðjunni og seinna á vöruafgreiðslu Herjólfs. Þar lenti hann í slæmu slysi sem hann jafnaði sig aldrei af þrátt fyrir endurhæfingu á Reykjalundi í rúm tvö ár. Þá gerðist hann starfsmaður Áhaldahúss Vestmannaeyja á sóparabílnum og síðar sorpbílnum þar sem hann endaði starfsferil sinn um sjötugt.<br>
Á sjómannadaginn 1948 kvæntist hann unnustu sinni, Kristínu Helgu Hjálmarsdóttur. Hún var fædd hér í Eyjum 11. mars 1925 og lést 21. ágúst 1995. Kjörsonur þeirra er Magnús, fæddur 23. ágúst 1953, dáinn um aldur fram 25. nóvember 2006. Hann var lengi stýrimaður og matsveinn bæði á sjó og í landi. Hann eignaðist fimm börn. Elst barna hans er nafninn, Emil Sigurður, fæddur 19. apríl 1973. Hann ólst 
upp hjá afa sínum og ömmu og eftir lát hennar voru þeir lengst af tveir saman alnafnarnir. Sá eldri var mjög ánægður þegar sá yngri lauk skipstjórnarnámi 2. stigs hér í Eyjum 1999. Þau Emil og Kristín hófu búskap í Langa-Hvammi við Kirkjuveg en lengst var heimili þeirra í Hátúni 8. Þar ofarlega í bænum, næstum því uppi í sveit, undu þau sér vel. Emil var mikill áhugamaður um fótbolta. Alltaf mættur á leiki ÍBV og í sjónvarpinu fylgdist hann meö enska, þýska og spænska boltanum af miklum áhuga. Síðustu árin var hann slæmur í fótum, þá hitti ég hann stundum á bryggjunum. Þar geymdi hann bílinn á vísum stað meðan hann gekk þar um. Á slíkum stundum ræddi hann mikið um þetta áhugamál sitt og ekki fór á milli mála að hann þekkti vel til leikmanna, þjálfara og dómara í fótboltalöndum í Evrópu. Hann var líka að sækjast eftir fréttum af fiskiríi og ööru sem um var að vera á sjónum. Starfsvettvangurinn var lengst þar og hann minntist á þann tíma með ánægju. Hann var dugnaðarforkur og eftirsóttur vélstjóri.<br>
Blessuð veri minning Emils Sigurðar Magnússonar<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Friðrik Ásmundsson'''</div><br>
[[Mynd:Ólafur Sigurjónsson Sdbl. 2009.jpg|thumb|270x270dp]]
<big>'''Ólafur Sigurjónsson'''</big><br>
'''F. 9. janúar 1928 - D. 5. mai 2008'''<br>
Ólafur Sigurjónsson var fæddur í Vestmannaeyjum 9. janúar 1928 og hann lést á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja 5. mai 2008.<br>
Foreldrar hans voru: Sigurjón Ólafsson fæddur á Núpi, Vestur EyjafjölIum, 17. febrúar 1894, dáinn 7. júní 1964 og Guðlaug Einarsdóttir fædd á Raufarfelli, Austur Eyjafjöllum, 27. september 1892 dáin 20. október 1990. Bróðir hans var Einar, fæddur 7. janúar 1920, dáinn 14. október 1998. Ólafur var lærður vélstjóri og stundaði lengst af sjómennsku.<br>
Hann var um margt einstakur maður, heill í öllu sem hann tók sér fyrir hendur, ljúflyndur og trúr sér og sínum. Það var ekki hávaðanum fyrir að fara þegar hann átti í hlut þó gat hann staðið fastur á sínu þegar því var að skipta.<br>
Ferðalög voru ekki hans ær og kýr. En hann fór nokkrum sinnum með foreldrum mínum upp á fastalandið og þá oftar en ekki í sumarbústaðinn okkar í Hraunborgum í Grímsnesinu og þá kom fram í honum strákurinn þegar barnabörnin komu í heimsókn, þá var hann kátur og tók þátt í uppátækjum þeirra. Á síðustu árum var ekki viðkomandi að ná honum í heimsókn til okkar nema þegar ég gat beðið hann að koma að hjálpa mér að smíða sólpall við bústaðinn. Fyrst smíðuðum við 10 fermetra pall, veðrið var okkur ekki hliðhollt því megnið af tímanum sem það tók var rigningarsuddi. Við vorum reknir frá verkinu þegar eiginkonan sá að Óli fékk í sig rafmagnsstuð ítrekað frá borvélinni og fannst honum óþarfi að hætta af því tilefni. Tveimur árum síðar (2004) kom Óli aftur í viðameira verk þegar smíðaður var 30 fermetra pallur með geymslu og nú í betra veðri og allt gekk vel, haldið var vel upp á verklok með grillveislu og tilheyrandi grillvökva.<br>
Um áramótin 2006 og 2007 greindist Óli með lungnakrabbamein, var honum boðið upp á lyfja- og eða geislameðferð sem hann hafnaði alfarið. Honum var sagt að hann gæti reiknað með örfáum mánuðum en hann kollvarpaði því, lifði allt árið 2007 og framundir mitt ár 2008 til 5. maí það ár. Hann átti þarna góðan tíma, bjó einn eins og áður og sá um sig sjálfur þar til í apríl á síðasta ári þegar hann lagðist inn á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja þar sem hann fékk frábæra þjónustu frá „stelpunum“, auk þess sem félagi hans Bói í Túni sótti hann á hverjum degi í bíltúr þar sem farinn var hefðbundinn rúntur með viðkomu í Skýlinu þar sem þeir hittu alla gömlu jaxlana og heimsmálin voru rædd og leyst. Bóa vil ég þakka og öllum öðrum sem gerðu líf Óla þessa mánuði mun gæfuríkari en ella hefði orðið. Nokkrum sinnum reyndi ég að fá Óla til að nefna ártöl í tengslum við starfsferil hans. Hann eyddi því alltaf með þeim orðum, „þú skrifar ekkert um mig“. Hann talaði oft um árin á Sjöfninni, þau voru honum kær þar sem hann var lengi vélstjóri hjá Þorsteini Gíslasyni skipstjóra. Hann hafði líka verið á Álseynni, þeirri færeysku. Hann og Siggi Vídó, Sigurgeir Ólafsson, fóru saman í útgerð og áttu Lundann, 55 tonna bát, í nokkur ár. Eftir þann tíma fór hann í land, fyrst í Veiðarfæragerð Vestmannaeyja, Ísfélagið, laxeldisstöð Ísno og endaði starfsævina í Lifrarsamlaginu.<br>
Að endingu þakka ég þér Óli fyrir ævilanga vináttu og margar ógleymanlegar stundir sem við áttum saman. Sömuleiðis þakkar Katla, dætur og barnabörn, fyrir ást og vináttu sem þú sýndir þeim.<br>
Far þú í friði vinur<br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Óskar Einarsson'''</div><br>
[[Mynd:Arnfrið Heiðar Björnsson Sdbl. 2009.jpg|thumb|268x268dp]]


'''Hreinn Gunnarsson'''
<big>'''Arnfrið Heiðar Björnsson'''</big><br>
'''F. 18. október 1934 - D. 20. febrúar 2009'''
'''F. 7. júlí 1947 - D. 28. apríl 2008'''<br>
Hreinn Gunnarsson fæddist á Dallanda í Vopnafirði og hann lést á Landspítalanum 20. febrúar 2009. Foreldr- ar hans voru Hansína Sigfinnsdóttir og Gunnar Runólfsson.
Arnfrið Heiðar var fæddur í Norður-Gerði í Vestmannaeyjum, sonur Björns Eiríks Jónssonar, sjómanns, bónda og útvegsbónda, f. 1884, d. 1979 og Brynheiðar Ketilsdóttur frá Dyrhólahreppi í Mýrdal, f. 1907, d. 2005.<br>
0
Arnfrið Heiðar var sjötti í röðinni af sjö systkinum.
Hreinn kvæntist Astu Sigurðardóttir 18. janúar 1955 og eignuðust þau þrjú börn: Sigríði sem er búsett hér í Eyjum og á tvær dætur, Gunnar búsettur í Noregi, kona hans er Sigurbjörg Magnúsdóttir, þau eiga þrjú börn, Ómar búsettur í Hverageröi, kona hans er Hrefna Sigurðardóttir, þau eiga þrjár dætur. Langafabörnin eru þrjú.
Systkin hans, samfeðra, voru Guðbjörg Árný f. 1907, d. 1921; Indlaug Valgerður, f. 1910, d. 1990; Jón, f. 1913, d. 1999; Árni Guðbjörn f. 1923, d. 1982. Albræður hans voru Hallberg, f. 1940, d. 1971 og Guðlaugur Grétar, f. 1950.<br>
Hreinn var fyrsti maðurinn sem ráðinn var á Gull- bergið þegar við hófum útgerð þess á haustdögum 1970. Þar var ekki tjaldað til einnar nætur því hann var á Gullberginu til vors 1997. Eg vissi að honum var þungbært að hætta á sjónum en hann fylgdist alltafvel með strákunum sínum á Gullberginu. Það var ekki skrítið að hann væri orðinn lúinn eftir það erfiða starf sem sjómennskan er, hafandi verið á sjó frá 15 ára aldri. Hann var sannarlega búinn að skila sínu og vel það. Hreinn var einstaklega húsbónda- hollur og eru slíkir menn hverri útgerð ómetanlegir. Hreinn var svo heppinn að eiga hana Ástu sína sem staðið hefur vel með honum, fyrst sem sjómanns- kona og nú seinni árin í öllum hans veikindum.
Arnfrið Heiðar ólst upp hjá foreldrum sínum í Norður-Gerði með fögru útsýni yfir bæinn og höfnina, fjallahringinn í norðri og austureyjarnar, Landeyjar og Eyjafjöll, allt austur að Dyrhólaey. Hann hóf sína sjómennsku árið 1961, 14 ára gamall, á sumarúthaldi á Birni riddara VE 127, með Sigurði Bjarnasyni frá Hlaðbæ og var ráðinn upp á hálfan hlut eins og títt var með unglinga á þeim árum. Væntanlega hefur Sigurði í Hlaðbæ líkað vel við piltinn því að Arnfrið var á Birni riddara í þrjú sumur og að sjálfsögðu upp á heilan hlut. Þarna var hann kominn með góða reynslu, ákveðinn í að gera sjómennskuna aö sínu ævistarfi, rétt eins og bræður hans, faðir, afi og langafi höfðu gert í hundrað ár samfleytt frá Eyjum, frá árinu 1861.<br>
Eg vil fyrir hönd okkar hjá útgerðinni þakka ára- langa tryggð og vináttu um leið og við sendum Ástu og tjölskyldu allri okkar innilegustu samúðarkveðj- ur.
Næstu árin var stundaði hann sjó frá Eyjum með mörgum þekktum aflamönnum, á Halkion VE með Stefáni Stefánssyni, Kristbjörgu VE með Sveini Hjörleifssyni, Þorgeiri VE með Grétari Skaftasyni og á Ísleifi IV VE með Jóni Valgarð Guðjónssyni frá 1967 til 1971. Það ár ákvað hann að fara í útgerð með frænda sínum, Eggert Ólafssyni frá Víðivöllum. Keyptu þeir 20 tonna bát, sem fékk nafnið Freyja VE, og voru á trolli á honum. En eldgosið 1973 breytti ýmsu í lífi Eyjamanna og það varð að samkomulagi milli þeirra frænda að selja bátinn í desember 1973. Eftir það var hann með Jóni Valgarð á Gunnari Jónssyni VE og síðan á Ísleifi VE með Gunnari Jónssyni. Tuttugu ára sjómennskuferli lauk svo hjá Guðjóni Pálssyni á Gullbergi VE.<br>
Minningin um Hrein mun lifa með okkur sem þóttu vænt um hann.
Arnfrið Heiðar kynntist eftirlifandi eiginkonu sinni, Odu Debes, í Eyjum. Hún er frá Þórshöfn í Færeyjum, fædd 23. janúar 1948. Þau giftu sig 14. júní 1969 og áttu sitt heimili í Eyjum frá 1966 til 1984 þegar þau ákváðu að flytja til Færeyja. Börn þeirra eru fjögur, Elsa, f. 1966; Helga, f. 1971; Hallberg, f. 1972 og Ólafur Debes, f. 1973.<br>
Elínborg Jónsdóttir.
Í Færeyjum starfaði hann hjá Tórshavnar Skipasmiðju í 24 ár, allt til dauðadags og ávann sér traust og vináttu samstarfsmanna og yfirmanna, rétt eins og hann gerði meðan hann stundaði sjó. Arnfrið Heiðar var jarðsunginn frá Vesturkirkjunni í Þórshöfn í Færeyjum 4. maí 2008 og hvílir í kirkjugarðinum þar.<br>
Við Arnfrið Heiðar vorum samskipa á Ísleifi VE um tíma og fór vel á með okkur. Assi í Gerði, eins og hann var kallaður um borð, var ekki bara hörkuduglegur og góður sjómaður heldur líka einstaklega viðmótsgóður, léttur og skemmtilegur félagi sem átti auðvelt með að sjá ljósu hliðarnar á tilverunni. Ævinlega fyrstur á dekk þegar ræst var, gekk yfirleitt í erfiðustu verkin og síðan hrókur alls fagnaðar á góðum stundum. Hún er góð, minningin um slíka skipsfélaga.<br>
Ingvar Gunnlaugsson
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Sigurgeir Jónsson'''</div><br>
F. 13. mars 1930 - D. 15. júní 2008.
[[Mynd:Pétur Kristjánsson Sdbl. 2009.jpg|thumb|267x267dp]]
Ingvar fæddist á Gjá- bakka í Vestmannaeyjum 13. mars 1930. Hann lést á Sjúkrahúsinu á Selfossi 15. júní 2008 eftir stutt en mjög erfið veikindi.
<big>'''Pétur Kristjánsson'''</big><br>
Foreldrar hans eru: Gunn- laugur Sigurðsson frá Efra Hvoli í Rangárvallasýslu og Jóna Elísabet Arn- oddsdóttir frá Syðstakoti í Miöneshreppi.
'''F. 12. mars 1956 - D. 10. nóvember 2008'''<br>
Systkini Ingvars eru: Aðalsteinn f. 1910, Þórarinn f. 1913, Sigurbjörg f. 1914, Amoddur f. 1917, Guð- björg f. 1919, Jón f. 1920, Elías f. 1922, Guðný f. 1928. Hálfbróöir, samfeðra, er Gunnlaugur Schev- ingf. 1906.
Pétur Kristjánsson var fæddur 12.3. 1956 í Sveinatungu, Garðabæ.
Ingvar kvæntist Ingibjörgu Helgu Guðmundsdótt- ur frá Hurðarbaki í Flóa. Börn þeirra eru: Elísabet f. 1956, Guðmundur Kristinn f. 1959, Þröstur og Svanur, tvíburar f. 1963 og yngst er Þuríöur f. 1972. Ingvar og tjölskylda bjuggu í Vestmannaeyjum fram að gosi 1973. Húsið þeirra, nýbyggt, fór undir hraun. Þá fluttu þau á Selfoss og áttu þar heima síð- an. Til sjós byrjaði Ingvar 15 ára gamall. Skipstjórn- arprófi, 2. stigs, lauk hann frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík 1954. Eftir það var hann á ýmsum bát- um, á síldveiðum, togurum og í siglingum. Lengst var hann stýrimaður á Suðurey VE 20 með Arnoddi bróður sínum. Á Selfossi vann hann í mörg ár hjá Kaupfélagi Árnesinga og við Sundhöll Selfoss. Á sínum yngri árum tók hann þátt í dagskrám sjó- mannadagsins, t. d. koddaslag og stakkasundi, þar sem sundfotin voru sjóhattur, sjóstakkur og klofhá stígvél. Eg var mikið hrifin af bróður mínum þegar hann lét spíttbát draga sig á sjóbretti um alla höfn- ina í sundskýlu einni saman. Hann var mikið hraust- mcnni.
Hann lést 10. nóvember sl. á heimili sínu í Vestmannaeyjum. Foreldrar hans voru Ingibjörg Eyjólfsdóttir kennari, f.
Ingvar var íþróttamaður góöur. Hann lagði að- allega stund á frjálsar íþróttir, mjög liðtækur í kúlu- varpi, spjótkasti og sund stundaði hann mikið, alveg fram undir það síðasta. Hann var mikill náttúruunn- andi, hafði gaman að ganga um okkar fallegu eyju og skoöa allt sem fyrir augu bar. Fuglunum veitti hann sérstaklega athygli og þekkti flesta íslensku fuglana. Hann fylgdist vel með komu þeirra á vor- in.
23.10. 1925, og Kristján Ragnar Flansson forstjóri Gólfteppagerðarinnar, f. 10.1. 1926, d. 22.9. 1958. Systkini Péturs eru: Hans Kristjánsson verslunarmaður, f. 27.9. 1945, d. 13.6. 2008. Helga Kristjánsdóttir, f. 25.11. 1948, d. 6.1. 1954. Eyjólfur Kristjánsson skipstjóri, f. 17.5. 1951. María Helga Kristjánsdóttir, f. 12.5. 1958. Sambýliskona Péturs til margra ára var Linda Björk Svansdóttir Geirdal, f. 5.9. 1959, og áttu þau saman tvíburana Inga Rafn og Svan, sagnfræðinema við HÍ og doktorsnema í Bandaríkjunum, f. 11.4. 1981. Þau slitu samvistum. Pétur kvæntist 29.1. 2000 Carmelu Concha Andema Mabale f. 24.3. 1973. Þau skildu í desember 2007. Sonur hennar og fóstursonur Péturs er Antonio Ndong Nsambi („Dillan“), f. 15.12. 1994.<br>
Blessuð sé minning bróður míns, Ingvars Gunn- laugssonar.
Pétur var sjómaður á ýmsum fragtskipum þar til hann fluttist til Vestmannaeyja fyrir um 15 árum. Var hann þar á fiskiskipum, lengst af á Vestmannaey VE, ýmist sem kokkur eða háseti. Pétur var mikill tónlistarmaöur, samdi tónlist og spilaði með mörgum hljómsveitum í gegnum árin, t.d. Paradís.<br>Seint á síðasta ári kvöddum við Pétur Kristjánsson, góðan félaga sem lést langt um aldur fram. Eg kynntist Pétri þegar hann réð sig til okkar á Vestmannaey VE í febrúar 1997 þar sem hann starfaði með okkur allt fram undir það síðasta. Hann gegndi störfum bæði sem háseti og kokkur og fórst það vel úr hendi. Hann var duglegur sjómaður og flinkur matreiðslumaður. Það var gaman aö hitta Pétur þegar komið var að landi því alltaf hafði hann frá mörgu að segja eftir túrinn og hann hafði gott lag á að segja skemmtilega frá því sem á dagana hafði drifið.<br>
Guöný Gunnlaugsdóttir. 
Tónlistin kemur alltaf upp í hugann þegar minnst er á Pétur, því hann var afskaplega músíkalskur. Hann samdi lög og flutti þannig að unun var að heyra. Tónlistina stundaði Pétur alltaf meðfram öðru og skipaði hún veglegan sess í lífi hans.<br>
Gunnar Jóhannsson
Pétur leigði hjá okkur á Lyngfelli þar sem hann kom sér vel fyrir með hljóðfærin og hafði góða aðstöðu til að taka upp tónlist. Öllu var þessu vel fyrir komið og vandað eins og allt sem Pétur tók sér fyrir hendur því hann var vandvirkur og vildi ganga frá hverju verki sínu þannig að sómi væri að.<br>
Frá Þórshöfn á Langanesi.
Það var alltaf gaman að koma á Lyngfell til Péturs og ber þar hæst er við hjónin ásamt fjölda gesta sóttum brúðkaup hans og Carmelu fyrir nokkrum árum. Þar var sannarlega glatt á hjalla og greinilegt að Pétur lagði mikinn metnað í brúðkaupið og augljóst var hann vildi vanda sig við þá framtíð sem hann vildi búa eiginkonu sinni og syni hennar.<br>
F. 30. niars 1931 - D. 7. september 2008.
Blessuð sé minning Péturs Kristjánssonar.<br>
Pabbi var fæddur á Þórshöfn á Langanesi 30. mars 1931, sonur Sigríðar Sveinbjörnsdóttur f. 1914 d. 1997 og Hans Sigurd Joansen frá Færeyjum f.
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Magnús Kristinsson, útgerðarmaður'''</div><br>
1909 d. 1987. Þau skildu.
[[Mynd:Þorvaldur Þorvaldsson Sdbl. 2009.jpg|thumb|267x267dp]]
Albræður voru: Svein- björn og Dagbjartur sem báðir eru látnir.
<big>'''Þorvaldur Þorvaldsson'''</big><br>
Sammæðra systkini eru:
'''F. 13. mars 1948 - D. 2. mars 2009'''<br>
Þórdís Vilborg, Gerður sem er látin, Bára, Kristj-
Þorvaldur Þorvaldsson fæddist í Vestmannaeyjum 13. mars 1948. Hann lést á Sjúkrahúsinu á Akranesi 2. mars 2009. Foreldrar hans voru Sigríður Einarsdóttir, f. 5.2. 1922, d. 9.6.
án, Anna Aðalheiður sem er látin, Hreinn, Þórkatla, Sigfús, Ævar og Bergþór Heiðar Sigfúsbörn.
1989 og Hans Þorvaldur Sveinsson, f. 16.10. 1913, d. 23.7. 1947, og , kynntist Þorvaldur aldrei föður sínum. Fósturfaðir Þorvaldar var Sigurður Jóhannesson, f. 20.8. 1925, d. 4.4. 2006. Systkini Þorvaldar eru Gunnar, f. 8.7. 1939, Elín, f. 11.10. 1941, Anna Sigurlaug, f. 19.3. 1944, Sæunn,f. 8.5. 1946, Erla, f. 25.12. 1950, Halldór, f. 19.12. 1953, Einar, f. 26.3. 1955, Björk, f. 7.5. 1957, Sæmundur, f. 5.2. 1960 og Sigurður, f. 27.2. 1964, d.5.8. 1990.<br>
Samfeðra systkini eru: Bjarni Heiðar, Helena, Alda Sigurrós, Sigurður Nikulás, Jónína Valgerður og Guðni Svan.
Þorvaldur kvæntist 28.12. 1979 Sigríði Björk Þórisdóttur, f. 12.7. 1951. Hún er dóttir Þóris Valdimars Ormssonar, f. 28.12. 1927 og Júlíönu Svanhildar Hálfdánardóttur, f. 4.5. 1932. Börn Þorvaldar og Sigríðar eru 1) Svanhildur Margrét Ólafsdóttir, f. 9.5. 1970, maki Jón Þór Þorvaldsson, f. 13.2. 1979. Börn hennar eru Eyþór Freyr, f. 26.4. 1994, Smári Hrafn, f. 4.11. 1995 og Dagbjört Diljá, f. 3.12. 1999. Sonur þeirra er Þorvaldur, f. 29.3. 2007. 2) Þórir Valdimar Indriðason, f. 8.3. 1974, maki María Hrund Guðmundsdóttir, f. 15.2. 1974, sonur þeirra er Hafþór Örn, f. 29.4. 1996. 3) Anna Heiðrún, f. 28.9. 1980, maki Samúel Helgason, f. 12.4. 1980. Börn þeirra eru Alexandra Líf, f. 9.3. 2001 og Helgi, f 7.10. 2006. 4) Þorvaldur Ægir, f. 24.9. 1985.<br>
Ungur að aldri fór hann í fóstur að Brimnesi á Langanesi til Guðrúnar Helgu Guðbrandsdóttur f. 1893 d. 1990 og Guðjóns Helgasonar f. 1876 d. 1955. Fóstursystkinin eru: Fanney og Klara sem eru látnar, Hulda, Una, Baldur sem dó á fyrsta ári, Bryndís og Baldur. Pabbi fór ungur að stunda sjó- inn og réri á trillu frá Þórshöfn. Til Eyja kom hann mjög ungur og lekk inni hjá hjónunum Arnoddi og Önnu og þeirra Ijölskyldu á Gjábakka. Var honum vel tekið og varð hann einn af heimilisfólkinu enda talaði pabbi alltaf af virðingu um þetta sæmdarfólk, Kallaði þau alltaf hina íjölskylduna sína. Reri hann lengi með Arnoddi á Suðurey og seinna með Aðalsteini bróður hans á Atla. A sumrin fór hann á æskustöðvarnar heim á Þórshöfn og reri á trillu, fyrst með fósturföður sínum meðan hann lifði, síðar með fósturbróður sínum Baldri en á þeim tíma áttu þeir trillu saman. Meðan pabbi bjó hjá Arnoddi og Önnu, fara móður mín, Elín K. Sigmundsdóttir frá Nikhól, f. 28. febrúar 1936 d. 30. desember 2000, og hann að draga sig saman. Mamma vann þá hjá Bílastöðinni viö aö bera út reiknitiga og kom þá oft á Gjábakka. Seinna hefja þau búskap og eignast þrjú börn: Klara f. 3. mars 1955, búsett á Selfossi, gift Víði Óskarssyni, eiga þau tvö börn: Hlyn og Birki, fyrir átti Klara tvö börn með Páli Ragnarssyni en hann lést af slysförum á nýársdag 1983. Þau eru: Ragnar Freyr, maki Telma B. Bárðardóttir, þau eiga tvö börn og Helga Lind, gift Tómasi Ibsen. Elsa f. 7. febrúar 1961, búsett í Vestmannaeyjum, gift Birni Indriðasyni, þau eiga tvö börn: Elínu Sigríði, gift Símoni Þór Eðvarössyni, þau eiga þrjú börn og Elva
Þorvaldur var sjómaður nær alla sína tíð, lengst á togaranum Vestmannaey frá Vestmannaeyjum. Hann var mikill stuðningsmaður knattspyrnuliðsins Manchester United og meðlimur í Golfklúbbi Borgarness þar sem hann fann sig í golfinu. Hann var einnig mikill áhugamaður um bridge.<br>
Dögg, hún á eitt barn, barnsfaðir hennar er Gunn- ar Páll Kristjánsson. Gunnar Hallberg f. 27. febrúar 1972, búsettur í Reykjavík. Hann á tvö börn, Rakel Ösp, barnsmóðir Elín Hafsteinsdóttir og Andrian Ari, barnsmóðir Anna Isabella Gróska. Seinna reri pabbi með afa mínum, Sigmundi Karlssyni, og mági hans Konráði á Hrafni Sveinbjarnarsyni. Hann var vertíð á Hilmi, gamla Gullbergi o.fl. bátum. En síð- asti báturinn sem hann reri á var hjá afabróður mín- um, Karli Karlssyni á Búrfellinu í Þorlákshöfn 1974 - 1975 en varð þá fyrir slysi og varð að hætta sjó- mennsku. Milli þess aö pabbi var á sjó, vann hann ýmis verk í landi. Um tíma hjá Herjólfsafgreiðsl- unni, bræðslunni, við beitningu o. fl. störf, síðast hjá Heildverslun Gísla Gíslasonar. Allt sem hann tók sér fyrir hendur, leysti hann af samviskusemi og heið- arleika hvort sem var á sjó eöa í landi enda velliðinn verkmaður. í gosinu flutti íjölskyldan, fyrst í Þor- lákshöfn og síðan til Reykjavíkur. Þau fluttu ekki aftur til Eyja en margar urðu ferðirnar hingað því taugar til Eyjanna voru sterkar. Eftir að mamma dó, átti pabbi það til að hringja í mig og segja. “Eg er búinn að setja tannburstann í rassvasann. Það þýddi að hann var á leiðinni hingað og oft kom hann bara með tannburstann. í Reykjavík vann pabbi við verk- stjórn hjá Kirkjusandi hf. til fjölda ára þar til hann varð að hætta vinnu eftir hjartaaðgerð 1997. Hann veiktist svo skyndilega að kvöldi 6. september 2008 og lést daginn eftir.
Minning Þorvaldar Þorvaldssonar, eða Valda eins og við kölluðum hann, er í mínum huga tengd því sem er varanlegt eða gott og endist. Nýlega var ég að lesa í Spekiriti Síraks, eða Síraksbók, þar sem hann kemur inn á svo margt sem er til heilla í mannlegu lífi. Þar segir einstaklega fallega:<br>
Elsku pabbi. Fyrir hönd okkar systkinanna. Takk fyrir allt.
„Gjafir Drottins reynast guðræknum varanlegar, velþóknun hans veitir ævarandi heill.“ Og þegar ég frétti af andláti Þorvaldar kom þetta vers strax upp í hugann enda var þessi lífsspeki enn í fersku minni.<br>
Þín dóttir Elsa.
Sumt er þannig í mannlegum samskiptum að það endist og reynist vera til heilla, öllum sem tengjast vináttuböndum.<br>
Harry Pedersen
Valdi var í ein 25 ár í skipsrúmi hjá okkur, og þótt hann flytti upp í Borgarnes kom aldrei annað upp í huga nokkurs er til þekkti að það breytti nokkru um plássið hans sem Eyjamaður. Valdi byrjaði hjá okkur á gömlu Vestmannaey Ve 54 í júlí 1978. Hann flutti í Borgarnes 1982 og kom aftur til okkar 1987 og þá á Vestmannaey sem frystitogara. Þegar Vestmannaey kom svo ný frá Póllandi byrjaði Valdi þar. í hugum útgerðarmanns og skipverja sem voru honum samskipa á hverjum tíma var hann ómetanlegur.<br>
F. 7. febrúar 1936 - D. 21.
Valdi var í eðli sínu einstaklega trúr því sem hann tók sér fyrir hendur. Trúmennskan einkenndi hann hvort sem við sáum hann sem fjölskyldumann, Eyjamann eða í starfi sínu til sjós. Hann unni starfi sínu, vann það vel og vildi að allt um borð væri í föstum skorðum og hlutirnir rétt gerðir. Hann sinnti skyldustörfum sínum af kostgæfni, var vinnufús og sístarfandi og afar traustur til sjós. Vandfundinn er sá sjómaður sem heldur slíkri tryggð. Vandfundinn er sá sem skipar slíkt pláss í hugum allra er með honum róa og með honum starfa. Úr því verða sterk tryggðabönd.<br>
Foreldrar hans voru Johan Pedersen frá Nor- egi og Stefanía Guð- mundsdóttir frá Tjörnum í Skagafirði.
Varla er hægt að minnast Valda áns þess að víkja að ástríðufullum áhuga hans á fótbolta og hinu mikla dálæti hans á Manchester United. Fátt veitti honum meiri gleði en ferðirnar sem hann fór til Manchester til að sjá liðið sitt spila á Old Trafford, enda fengum við vinnufélagar hans oft að heyra skemmtilegar frásagnir af ferðunum.<br>
Bræður hans eru: Villy Pedersen búsettur í Kópa- vogi, Guðmundur Elí Pedersen búsettur í Hafn- arfirði og hálfbróðirinn Steían Pedersen búsettur á Sauðárkróki.
Guð blessi minningu Þorvaldar og veiti ástvinum hans huggun, styrk og frið.<br>
Harry kvæntist Margréti Jónsdóttur frá Vest- mannaeyjum og eignuðust þau þrjú börn, Stefán Pedersen og Karólínu Pedersen, sem bæöi eru búsett í Noregi, og barn fætt andvana. Margrét er, nú um stundir, búsett í Noregi hjá Karólínu og Stefáni.  
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Magnús Kristinsson, útgerðarmaður'''</div><br>
 
SJÓMANNADAGSBLAD VESTMANNAEYJA


Harry ólst upp á Siglufirði til 15 ára aldurs þá, árið 1951, flutti fjölskyldan til Reykjavíkur. Hann starf- aði í fiskbúð föður síns til 1953 og síðan á Keflavík- urflugvelli við ýmis störf til 1957. Síðan var hann á sjó á Auðuni GK 27 í tvö ár. Því næst í svampfram- leiðslu hjá Pétri Snæland o.fl. störf til 1971 þegar hann flutti til Vestmannaeyja með fjölskyldu sína og hóf störf við sjómennsku á bátum þar, m.a. Haferni VE 23 og Sæfaxa VE 25. Síðustu starfsárin starf- aði hann í Skipaviðgerðum en var hættur störfum nokkrum árum áðuren hann lést. Harry hafði alla tíð ríka ábyrgðartilfinningu sem elsti bróðirinn í fjöl- skyldunni, bæði gagnvart okkur yngri bræðrunum og öðrum fjölskyldumeðlimum. Öll fjölskyldu- tengsl voru honum mikilvæg og hann hélt alla tíð góðum tengslum við vini og kunningja sem hann eignaöist á lífsleiðinni. Væntanlega eru fáir á þessu landi sem hafa farið oftar með ferjunum Smyrli og Norrænu milli íslands og meginlandsins. Þær hafa verið komnar vel á þriðja tuginn, í tengslum við heimsóknir, til barnanna þeirra í Noregi. Hluti þessara ferða var að koma við í fæðingarbæ sínum, Siglufirði, til að hitta kunningja og ættingja á leiðinni austurá Seyðisfjörð. Einnig notaði hann ferðirnartil að hlúa að norskum rótum sínum. Það er okkur ætt- ingjum mikil eftirsjá aö missa þennan trausta mann og vin sem kvaddi alltof fljótt.
{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}
Gudmundur Pedersen.
Gísli Oskarsson
F. 19. júní 1939 - D. 12. mars 2009.
*
Gísli Oskarsson fædd- ist í Vestmannaeyjum 19. júní 1939. Foreldrar hans voru Guðný Svava Gísla- dóttir, húsfreyja frá Arn- arhóli í Vestmannaeyjum og Óskar Pétur Einarsson frá Búðarhóli í Landeyj- um, skipasmiður og síðar lengi lögreglumaður. Þau bjuggu lengst af í Stakk- holti við Vestmannabraut og við það hús var Gísli kenndur, sem Gísli í Stakk- holti. Systkini hans eru: Guðný, gift Páli Sæmunds- syni, Valgerður Erla, gift undirrituðum, Rebekka, gift Ara Pálssyni, bæöi látin, Sigurbjörg Rut, gift Atla Einarssyni og Einar í sambúð með Guðbjörgu Elínu Heiðarsdóttur.
Eins og margir Eyjapeyjar var Gísli í sveit und- ir Austur Eyjafjöllum í Drangshlíð hjá Kristjáni
Magnússyni bónda þar. En starfsævin var á sjónum Hann byrjaði á síld, fimmtán ára, á Sigurfaranum með Óskari Ólafssyni á Garðstööum, fyrir Norður- landi en lengst af var hann vélstjóri bæði á fiski - og fraktskipum. Hann lauk námi hjá vélstjóradeild Fiskifélags íslands í Reykjavík 1964 og fékk þá svokallaö meiravélstjórapróf sem veitti 1000 hest- afla réttindi sem seinna voru hækkuð. Hann varð þá strax vélstjóri á skipum frá Patreksfirði, Helgu Guömundsdóttur með Finnboga Magnúsyni og Jóni Þóröarsyni með Héðni Jónssyni. Seinna hér í Eyjum á Sjöstjörnunni og Kristbjörgu hjá Sveini Hjörleifs- syni. A tímann þar um borð minntist hann oft. Alltaf mikill afli og Sveinn einstakur og eftirminnilegur maður sem gott var að vera hjá. Hann var líka hjá Berg Hugin á Vestmannaey og Smáey. Þá sigldi hann um tíma hjá Hafskip og Sjóleiðum, alltaf vél- stjóri. Siðast starfaði hann vélstjóri hjá Vestmanna- eyjahöfn á grafskipinu og leysti vélstjórann á Lóðs- inum af í sumarleyfum.
Allir sem þekktu vissu að Gísli var afbragðs vél- stjóri, samviskusamur, snyrtimenni og þá var ekki hávaðinn í kringum hann. Nokkru áður en starfs- ævi lauk varð hann að hætta vegna veikinda í baki. Ahugamál Gísla var flug. Hann vissi mikið um þá tækni. Sótti flugsýningar erlendis þegar færi gafst og kynnti sér allt sem hann gat um flugvélar. Árið 1986 tók hann einkaflugmannspróf og flaug víða um land eftir þaö, á flugvél sem hann átti með flug- vinum sínum. Oft tók hann vini og ættingja með og bar þeim saman um að það hefðu veriö góðar ferðir. Hann þekkti landið vel og stundum var komið við hjá vinum uppi á landi í smáheimsóknir.
Gísli kvæntist Kristínu Haraldsdóttur frá Patreks- firði 30. desember 1961. Hún er fædd þar 25. sept- ember 1938. Gísli var þá á togaranum Ólafi Jóhann- essyni sem var þaðan, en Stína vann á símstöðinni þar sem þau hittust fyrsta sinni. Fyrstu sjö árin áttu þau heimili á Patreksfirði og þareignuðust þau börn- in sín þrjú: Guðnýju Svövu, Sigrúnu Olgu og Styrmi. Guðný Svava er gift Sigurði Einarssyni, þau eiga tvö börn, frá fyrra hjónabandi á Guðný Svava þrjú börn. Sigrún Olga á tvö börn og Styrmir er kvæntur Hólmfríði Ásu Sigurpálsdóttur, þau eiga eina dóttur. Hólmfríður Ása á þrjú börn frá fyrra hjónabandi.
Hingað til Eyja fluttu þau Gísli og Stína 1967 og settust að í kjallaranum á Sóleyjargötu 3 cn 1970 keyptu þau hæðina fyrir ofan og hafa búið þar síð- an.
Mágur minn var einstaklega geðþekkur og Ijúfur maður. Aldrei nein háreysti þar á bæ. Þarna líktist hann mjög öðlingnum föður sínum svo ekki varö á betra kosið. Hann var mikill vinur barnabarnanna sinna og mikill dýravinur. Kisan Bolla og hann voru 
miklir vinir. Þá fór hann flesta daga, eftir starfslok, suöur í Kinn og færöi þar nokkrum hröfnum, vin- um sínum, aö éta. Alltaf á sama staö og tíma. Þessu haföi hann gaman af og var honum líkt. Útíör hans fór fram, frá Landakirkju 21. mars sl., aö viöstöddu miklu Ijölmenni sem sýndi vináttu hans, Stínu og barnanna við tjölda fólks svo ekki varð um villst. A þann hátt var hann kvaddur hinstu kveðju.
Blessuö veri minning Gísla Óskarssonar
Friörik Asmundsson
Emil Sigurður Magnússon
F. 23. september 1923 - I). 16. apríl 2008
Foreldrar Emils voru Jónína Sveinsdóttir hús- móöir frá Eyrarbakka og Magnús Gunnarsson sjó- maður frá Vík í Mýrdal.
Hann var þriöji í röð fimm systkina sem öll eru nú látin: Þau voru: Jóhanna Sigrún, Adólf Hafsteinn,
Magnús og Kristján.
Fjölskyldan átti heima í Sjónarhól, niður viö höfn, skammt fyrir ofan Bæjarbryggjuna og viö þaö hús var Emil kenndur til æviloka.. Þetta nána umhverfi viö sjóinn mótaöi Emil strax ungan og þegar aldur leyföi varö hann sjómaöur og lengst af eftirsóttur vélstjóri eftir aö því námi lauk. Hann var m. a. hjá Benóný Friðrikssyni í Gröf á Sævari og Gullborgu, Erlingi 3. hjá Sighvati Bjarnasyni í Asi, Andvara og Tý hjá Magnúsi Grímssyni á Fclli o.fl. Síöar, áriö 1962, lauk hann skipstjórnarprófi á námskeiöi sem Stýrimannaskólinn í Reykjavík hélt hér í Eyjum og veitti 120 tonna réttindi. Þegar sjómennskunni lauk varö hann verkstjóri í Fiskiðjunni og seinna á vöru- afgreiðslu Herjólfs. Þar lenti hann í slæmu slysi sem hann jafnaði sig aldrei af þrátt fyrir endurhæfingu á Reykjalundi í rúm tvö ár. Þá gerðist hann starfs- maður Ahaldahúss Vestmannaeyja á sóparabílnum og síðar sorpbílnum þar sem hann endaði starfsferil sinn um sjötugt.
A sjómannadaginn 1948 kvæntist hann unnustu sinni, Kristínu Helgu Hjálmarsdóttur. Hún var fædd hér í Eyjum 11. mars 1925 og lést 21. ágúst 1995. Kjörsonur þeirra er Magnús, fæddur 23. ágúst 1953, dáinn um aldur fram 25. nóvember 2006. Hann var lengi stýrimaður og matsveinn bæöi á sjó og í landi. Hann eignaðist fimm börn. Elst barna hans er nafn- inn, Emil Sigurður, fæddur 19. apríl 1973. Hann ólst
upp hjá afa sínum og ömmu og eftir lát hennar voru þeir lengst af tveir saman alnafnarnir. Sá eldri var mjög ánægður þegar sá yngri lauk skipstjórnarnámi 2. stigs hér í Eyjum 1999. Þau Emil og Kristín hófu búskap í Langa-Hvammi við Kirkjuveg en lengst var heimili þeirra í Hátúni 8. Þar ofarlega í bænum, næstum því uppi í sveit, undu þau sér vel. Emil var mikill áhugamaður um fótbolta. Alltaf mættur á leiki ÍBV og í sjónvarpinu fylgdist hann meö enska, þýska og spænska boltanum af miklum áhuga. Síöustu árin var hann slæmur í fótum, þá hitti ég hann stundum á bryggjunum. Þar geymdi hann bílinn á vísum staö meöan hann gekk þar um. A slíkum stundum ræddi hann mikið um þetta áhugamál sitt og ekki fór á milli mála að hann þekkti vel til leikmanna, þjálfara og dómara í fótboltalöndum í Evrópu. Hann var líka aö sækjast eftir fréttum af fiskiríi og ööru sem um var aö vera á sjónum. Starfsvettvangurinn var lengst þar og hann minntist á þann tíma meö ánægju. Hann var dugnaöarforkur og eftirsóttur vélstjóri.
Blessuö veri minning Emils Siguröar Magnússon-
ar
Friðrik Asmundsson
r
Olafur Sigurjónsson
F. 9. janúar 1928 - D. 5. mai 2008
Ólafur Sigurjónsson var fæddur í Vestmannaeyjum 9. janúar 1928 og hann lést á Heilbrigöisstofnun Vestmannaeyja 5. mai 2008.
Foreldrar hans voru:
0
Sigurjón Olafsson fæddur á Núpi, Vestur EyjaíjölI- um, 17. febrúar 1894, dá- inn 7. júní 1964 og Guö- laug Einarsdóttir fædd á Raufarfelli, Austur Eyjaljöllum, 27. september 1892 dáin 20. október 1990. Bróöir hans var Einar, fæddur 7. janúar 1920, dáinn 14. október 1998. Ólafur var lærður vélstjóri og stundaöi lengst af sjómennsku.
Hann var um margt einstakur maöur, heill í öllu sem hann tók sér fyrir hendur, ljúflyndur og trúr sér og sínum. Þaö var ekki hávaðanum fyrir aö fara þeg- ar hann átti í hlut þó gat hann staðið fastur á sínu þegar því var aö skipta.
Feröalög voru ekki hans ær og kýr. En hann fór nokkrum sinnum meö foreldrum mínum upp á fasta- landiö og þá oftar en ekki í sumarbústaðinn okkar í Hraunborgum í Grímsnesinu og þá kom fram í hon- 
um strákurinn þegar barnabörnin komu í heimsókn, þá var hann kátur og tók þátt í uppátækjum þeirra. Á síðustu árum var ekki viðkomandi að ná honum í heimsókn til okkar nema þegar ég gat beðið hann að koma að hjálpa mér að smíða sólpall við bústaö- inn. Fyrst smíðuðum við 10 fermetra pall, veðrið var okkurekki hliðhollt því megnið aftímanum sem það tók var rigningarsuddi. Viö vorum reknir frá verk- inu þegar eiginkonan sá að Óli fékk í sig rafmagns- stuð ítrekað frá borvélinni og fannst honum óþarfi að hætta af því tilefni. Tveimur árum síðar (2004) kom Óli aftur í viðameira verk þegar smíðaður var 30 fermetra pallur með geymslu og nú í betra veðri og allt gekk vel, haldið var vel upp á verklok með grillveislu og tilhcyrandi grillvökva.
Um áramótin 2006 og 2007 greindist Óli með lungnakrabbamein, var honum boðið upp á lyfja- og eða geislameðferð sem hann hafnaði alfarið. Hon- um var sagt aö hann gæti reiknað með örfáum mán- uðum en hann kollvarpaöi því, lifði allt árið 2007 og framundir mitt ár 2008 til 5. maí það ár. Hann átti þarna góöan tíma, bjó einn eins og áður og sá um sig sjálfur þar til í apríl á síðasta ári þegar hann lagð- ist inn á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja þar sem hann fékk frábæra þjónustu frá „stelpunum“, auk þess sem félagi hans Bói í Túni sótti hann á hverjum degi í bíltúr þar sem farinn var hefðbundinn rúnt- ur með viðkomu í Skýlinu þar sem þeir hittu alla gömlu jaxlana og heimsmálin voru rædd og leyst. Bóa vil ég þakka og öllum öðrum sem gerðu líf Óla þessa mánuði mun gæfuríkari en ella hefði orðið. Nokkrum sinnum reyndi ég að fá Óla til að nefna ártöl í tengslum við starfsferil hans. Hann eyddi því alltaf með þeim orðum, „þú skrifar ekkert um mig“. Hann talaði oft um árin á Sjöfninni, þau voru hon- um kær þar sem hann var lengi vélstjóri hjá Þor- steini Gíslasyni skipstjóra. Hann hafði líka verið á Álseynni, þeirri færeysku. Hann og Siggi Vídó, Sig- urgeir Ólafsson, fóru saman í útgerð og áttu Lund- ann, 55 tonna bát, í nokkur ár. Eftir þann tíma fór hann í land, fyrst í Veiðarfæragerð Vestmannaeyja, Ísíelagið, laxeldisstöð ísno og endaði starfsævina í Lifrarsamlaginu.
Að endingu þakka ég þér Óli fyrir ævilanga vin- áttu og margar ógleymanlegar stundir sem við áttum saman. Sömuleiðis þakkar Katla, dætur og barna- börn, fyrir ást og vináttu sem þú sýndir þeim.
Far þú í friði vinur
Óskar Einarsson
Arnfrið Heiðar Björnsson
F. 7. júlí 1947 - D. 28. apríl 2008
Arnfrið Heiðar var fæddur í Norður-Gerði í Vestmannaeyjum, son- ur Björns Eiríks Jóns- sonar, sjómanns, bónda og útvegsbónda, f. 1884, d. 1979 og Brynheiðar Ketilsdóttur frá Dyrhóla- hreppi í Mýrdal, f. 1907, d. 2005.
Arnfrið Heiðarvarsjötti í röðinni af sjö systkinum.
Systkin hans, samfeðra, voru Guðbjörg Árný f. 1907, d. 1921; Indlaug Val- gerður, f. 1910, d. 1990; Jón, f. 1913, d. 1999; Árni Guöbjörn f. 1923, d. 1982. Albræður hans voru Hallberg, f. 1940, d. 1971 og Guðlaugur Grétar, f. 1950.
Arnfrið Heiðar ólst upp hjá foreldrum sínum í Norður-Gerði mcð fögru útsýni yfir bæinn og höfnina, fjallahringinn í norðri og austureyjarnar, Landeyjar og Eyjafjöll, allt austur að Dyrhólaey. Hann hóf sína sjómennsku árið 1961, 14 ára gam- all, á sumarúthaldi á Birni riddara VE 127, með Sigurði Bjarnasyni frá Hlaðbæ og var ráðinn upp á hálfan hlut eins og títt var með unglinga á þeim árum. Væntanlega hefur Sigurði í Hlaðbæ líkað vel við piltinn því að Arnfrið var á Birni riddara í þrjú sumur og að sjálfsögðu upp á heilan hlut. Þarna var hann kominn með góöa reynslu, ákveðinn í að gera sjómennskuna aö sínu ævistaifi, rétt eins og bræður hans, faðir, afi og langafi höfðu gert í hundrað ár samfleytt frá Eyjum, frá árinu 1861.
Næstu árin var stundaöi hann sjó frá Eyjum með mörgum þekktum aflamönnum, á Halkion VE með Stefáni Stefánssyni, Krislbjörgu VE meö Sveini Hjörleifssyni, Þorgeiri VE með Grétari Skaftasyni og á ísleifi IV VE með Jóni Valgarð Guðjónssyni frá 1967 til 1971. Það ár ákvað hann að fara í út- gerð með frænda sínum, Eggert Olafssyni frá Víði- völlum. Keyptu þeir 20 tonna bát, sem fékk nafnið Freyja VE, og voru á trolli á honum. En eldgosið 1973 breytti ýmsu í lífi Eyjamanna og þaö varð að samkomulagi milli þeirra frænda að selja bátinn í desember 1973. Eftir það var hann með Jóni Val- garö á Gunnari Jónssyni VE og síðan á ísleifi VE með Gunnari Jónssyni. Tuttugu ára sjómennskuferli lauk svo hjá Guðjóni Pálssyni á Gullbergi VE.
Arnfrið Heiðar kynntist eftirlifandi eiginkonu sinni, Odu Debes, í Eyjum. Hún er frá Þórshöfn í Færeyjum, fædd 23. janúar 1948. Þau giftu sig 14. 
júní 1969 og áttu sitt heimili í Eyjum frá 1966 til 1984 þegar þau ákváöu aö flytja til Færeyja. Börn þeirra eru tjögur, Elsa, f. 1966; Helga, f. 1971; Hall- berg, f. 1972 og Ólafur Debes, f. 1973.
í Færeyjum starfaöi hann hjá Tórshavnar Skipa- smiöju í 24 ár, allt til dauöadags og ávann sér traust og vináttu samstarfsmanna og yfirmanna, rétt eins og hann geröi meðan hann stundaöi sjó. Arnfrið Heiöar var jarösunginn frá Vesturkirkjunni í Þórs- höfn í Færeyjum 4. maí 2008 og hvílir í kirkjugarö- inum þar.
Við Arnfrið Heiðar vorum samskipa á ísleifi VE um tíma og fór vel á með okkur. Assi í Geröi, eins og hann var kallaður um borö, var ekki bara hörku- duglegur og góður sjómaður heldur líka einstaklega viömótsgóður, léttur og skemmtilegur félagi sem átti auðvelt meö að sjá ljósu hliðarnar á tilverunni. Ævinlega fyrstur á dekk þegar ræst var, gekk yfir- leitt í erfiöustu verkin og síðan hrókur alls fagnaðar á góöum stundum. Hún er góö, minningin um slíka skipsfélaga.
Sigurgeir Jónsson
Pétur Kristjánsson
F. 12. mars 1956 - D. 10. nóvember 2008
Pétur Kristjánsson var fæddur 12.3. 1956 í Sveinatungu, Garöabæ.
Hann lést 10. nóvember sl. á heimili sínu í Vest- mannaeyjum. Foreldr- ar hans voru Ingibjörg Eyjólfsdóttir kennari, f.
23.10. 1925, og Kristj- án Ragnar Flansson for- stjóri Gólfteppagerð- arinnar, f. 10.1. 1926, d.
22.9. 1958. Systkini Péturs eru: Hans Kristjánsson verslunarmaður, f. 27.9. 1945, d. 13.6. 2008. Helga Kristjánsdóttir, f. 25.11. 1948, d. 6.1. 1954. Eyjólfur Kristjánsson skipstjóri, f. 17.5. 1951. María Helga Kristjánsdóttir, f. 12.5. 1958. Sambýliskona Péturs til margra ára var Linda Björk Svansdóttir Geirdal, f. 5.9. 1959, og áttu þau saman tvíburana Inga Rafn og Svan, sagnfræöinema viö HÍ og doktorsnema í Bandaríkjunum, f. 11.4. 1981. Þau slitu samvistum. Pétur kvæntist 29.1. 2000 Carmelu Concha And- ema Mabale f. 24.3. 1973. Þau skildu í desember 2007. Sonur hennar og fóstursonur Péturs er Ant- onio Ndong Nsambi („Dillan“), f. 15.12. 1994.
Pétur var sjómaður á ýmsum fragtskipum þar til hann fluttist til Vestmannaeyja fyrir um 15 árum.
88
Var hann þar á fiskiskipum, lengst af á Vestmannaey VE, ýmist sem kokkur eða háseti. Pétur var mikill tónlistarmaöur, samdi tónlist og spilaöi meö mörg- um hljómsveitum í gegnum árin, t.d. Paradís.
Seint á síðasta ári kvöddum viö Pétur Kristjáns- son, góðan félaga sem lést langt um aldur fram. Eg kynntist Pétri þegar hann réð sig til okkar á Vest- mannaey VE í febrúar 1997 þar sem hann starfaði með okkur allt fram undir það síðasta. Hann gegndi störfum bæði sem háseti og kokkur og fórst það vel úr hendi. Hann var duglegur sjómaður og flinkur matreiðslumaður. Það var gaman aö hitta Pétur þeg- ar komið var að landi því alltaf hafði hann frá mörgu að segja eftir túrinn og hann hafði gott lag á að segja skemmtilega frá því sem á dagana haföi drifiö.
Tónlistin kemur alltaf upp í hugann þegar minnst er á Pétur, því hann var afskaplega músíkalsk- ur. Hann samdi lög og flutti þannig að unun var að heyra. Tónlistina stundaði Pétur alltaf meðfram ööru og skipaði hún veglegan sess í lífi hans.
Pétur leigði hjá okkur á Lyngfelli þar sem hann
kom sér vel fyrir með hljóðfærin og hafði góða að-
••
stöðu til að taka upp tónlist. 01 lu var þessu vel fyrir komið og vandað eins og allt sem Pétur tók sér fyrir hendur því hann var vandvirkur og vildi ganga frá hverju verki sínu þannig að sómi væri að.
Það var alltaf gaman aö koma á Lyngfell til Péturs og ber þar hæst er við hjónin ásamt íjölda gesta sótt- um brúðkaup hans og Carmelu fyrir nokkrum árum. Þar var sannarlega glatt á hjalla og greinilegt að Pét- ur lagði mikinn metnað í brúðkaupið og augljóst var hann vildi vanda sig við þá framtíð sem hann vildi búa eiginkonu sinni og syni hennar.
Blessuð sé minning Péturs Kristjánssonar.
Magnús Kristinsson, útgerðarmaður
Þorvaldur Þorvaldsson
F. 13. mars 1948 - D. 2. mars 2009
Þorvaldur Þorvaldsson fæddist í Vestmannaeyjum 13. mars 1948. Hann lést á Sjúkrahúsinu á Akranesi 2. mars 2009. Foreldrar hans voru Sigríður Einars- dóttir, f. 5.2. 1922, d. 9.6.
1989 og Hans Þorvald- ur Sveinsson, f. 16.10.
1913, d. 23.7. 1947, og , kynntist Þorvaldur aldrei | foður sínum. Fósturfaðir Þorvaldar var Sigurður Jóhannesson, f. 20.8. 1925,
SJOMANNADAGSBLAÐ VESTMANNAEYJA
d. 4.4. 2006. Systkini Þorvaldar eru Gunnar, f. 8.7. 1939, Elín, f. 11.10. 1941, Anna Sigurlaug, f. 19.3. 1944, Sæunn,f. 8.5. 1946, Erla, f. 25.12. 1950, Hall- dór, f. 19.12. 1953, Einar, f. 26.3. 1955, Björk, f.
7.5. 1957, Sæmundur, f. 5.2. 1960 og Sigurður, f. 27.2. 1964, d.5.8. 1990.
Þorvaldur kvæntist 28.12. 1979 Sigríöi Björk Þór- isdóttur, f. 12.7. 1951. Hún er dóttir Þóris Valdimars Ormssonar, f. 28.12. 1927 og Júlíönu Svanhildar Hálfdánardóttur, f. 4.5. 1932. Börn Þorvaldar og Sigríóar eru 1) Svanhildur Margrét Ólafsdóttir, f.
9.5. 1970, maki Jón Þór Þorvaldsson, f. 13.2. 1979. Börn hennar eru Eyþór Freyr, f. 26.4. 1994, Smári Hrafn, f. 4.11. 1995 og Dagbjört Diljá, f. 3.12. 1999. Sonur þeirra er Þorvaldur, f. 29.3. 2007. 2) Þórir Valdimar Indriðason, f. 8.3. 1974, maki María Hrund Guðmundsdóttir, f. 15.2. 1974, sonur þeirra er Hafþór Örn, f. 29.4. 1996. 3) Anna Heiðrún, f. 28.9. 1980, maki Samúel Helgason, f. 12.4. 1980. Börn þeirra eru Alexandra Líf, f. 9.3. 2001 og Helgi, f 7.10. 2006. 4) Þorvaldur Ægir, f. 24.9. 1985.
Þorvaldur var sjómaður nær alla sína tíð, lengst á togaranum Vestmannaey frá Vestmannaeyjum. Hann var mikill stuðningsmaður knattspyrnuliðsins Manchester United og meðlimur í Golfklúbbi Borg- arness þar sem hann f'ann sig í golfinu. Hann var einnig mikill áhugamaður um bridge.
Minning Þorvaldar Þorvaklssonar, eða Valda eins og við kölluðum hann, er í mínum huga tengd því sem er varanlegt eða gott og endist. Nýlega var ég að lesa í Spekiriti Síraks, eða Síraksbók, þar sem hann kemur inn á svo margt sem er til heilla í mann- legu lífi. Þar segir einstaklega fallega:
„Gjafir Drottins reynast guðræknum varanlegar, velþóknun hans veitir ævarandi heill.“ Og þegar ég frétti af andláti Þorvaldar kom þetta vers strax upp í hugann enda var þessi lífsspeki enn í fersku minni.
Sumt er þannig í mannlegum samskiptum að það endist og reynist vera til heilla, öllum sem tengjast vináttuböndum.
Valdi var í ein 25 ár í skipsrúmi hjá okkur, og þótt hann flytti upp í Borgarnes kom aldrei annað upp í huga nokkurs er til þekkti að það breytti nokkru um plássið hans sem Eyjamaður. Valdi byrjaöi hjá okkur á gömlu Vestmannaey Ve 54 í júlí 1978. Hann flutti í Borgarnes 1982 og kom aftur til okkar 1987 og þá á Vestmannaey sem frystitogara. Þegar Vestmannaey kom svo ný frá Póllandi byrjaði Valdi þar. í hugum útgerðarmanns og skipverja sem voru honum sam- skipa á hverjum tíma var hann ómetanlegur.
Valdi var í eðli sínu einstaklega trúr því sem hann tók sér f'yrir hendur. Trúmennskan einkenndi hann hvort seni við sáum hann sem fjölskyldumann, Eyjamann eða í starfi sínu til sjós. Hann unni starfi sínu, vann það vel og vildi að allt um borð væri í fdstum skorðum og hlutirnir rétt gerðir. Hann sinnti skyldustörfum sínum af kostgæfni, var vinnufús og sístarfandi og afar traustur til sjós. Vandfundinn er sá sjómaður sem heldur slíkri tryggð.Vandfundinn er sá sem skipar slíkt pláss í hugum allra er með honum róa og með honum starfa. Ur því verða sterk tryggðabönd.
Varla er hægt að minnast Valda áns þess að víkja að ástríðufullum áhuga hans á fótbolta og hinu mikla dálæti hans á Manchester United. Fátt veitti honum meiri gleði en ferðirnarsem hann fórtil Manchester til aö sjá liðið sitt spila á Old TrafTord, enda fengum við vinnufélagar hans oft að heyra skemmtilegar frásagnir af ferðunum.
Guð blessi minningu Þorvaldar og veiti ástvinum hans huggun, styrk og frið.
iMagnús Kristinsson, útgerðarmaður
Valli
3.704

breytingar

Sótt frá „http://heimaslod.is/index.php/Kerfissíða:MobileDiff/126632...129713“

Leiðsagnarval