„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2006/Klipperinn“: Munur á milli breytinga

   

Þegar gufuskipin hófu siglingar á 19. öldinni, ógnuðu þau tilveru seglskipanna gömlu sem stolt sigldu um úthöfin. Útgerðarmenn þeirra leituðu þá leiða til þess að halda rekstri þeirra áfram og til varð klipperinn. Klipper er komið af ensku sögninni, „to clip“, að klippa eða skera og er skírt svo vegna þess að þegar önnur skip lyftust á öldu og sigu í öldudali, klauf klipperinn, skar hana í sundur. Skrokkurinn var straumlínulagaður, fínn kassastuðull, og stefnið hvasst. Klipperinn var alltaf þriggja mastra og seglabúnaðurinn var geysimikill, allt miðað við að gera hann sem hraðskreiðastan. Hverju mastri fylgdu ferköntuð rásegl og milli þeirra var komið fyrir eins mörgum stagseglum og hægt var. Fram á bugspjótið var jagari og klýfar. Á aftasta mastri var gaffalrá með segli (messa).<br><br>

Árið 1895 hætti útgerðin rekstri hans vegna samkeppni við gufuskipin og var hann þá seldur til Portúgals. Síðar keypti enskur skipstjóri hann og gaf bresku stjórninni árið 1922. Hann er nú eini klipperinn af nokkur hundruðum sem smíðaðir voru á seinni hluta 19. aldar og er varðveittur í upprunalegri mynd í þurrkví í Greenwich í London frá 10 desember 1954. Þangað kemur árlega fjöldi ferðamanna að skoða þetta glæsilega seglskip og um þessar mundir hafa 15 miljónir manna lagt leið sína þangað í þeim tilgangi.<br><br>[[Mynd:Eikning af Cuty Sark með öll segl upp.png|500px|center|thumb|Teikning af Cutty Sark með öll segl uppi]]

Skipabók Fjölva<br>

The Story of Cutty Sark eftir Frank G. G. Carr<br>

[[Sjómannadagsblað Vestmannaeyja]]