„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2006/Klipperinn“: Munur á milli breytinga

   

Þegar gufuskipin hófu siglingar á 19. öldinni, ógnuðu þau tilveru seglskipanna gömlu sem stolt sigldu um úthöfin. Útgerðarmenn þeirra leituðu þá leiða til þess að halda rekstri þeirra áfram og til varð klipperinn. Klipper er komið af ensku sögninni, „to clip“, að klippa eða skera og er skírt svo vegna þess að þegar önnur skip lyftust á öldu og sigu í öldudali, klauf klipperinn, skar hana í sundur. Skrokkurinn var straumlínulagaður, fínn kassastuðull, og stefnið hvasst. Klipperinn var alltaf þriggja mastra og seglabúnaðurinn var geysimikill, allt miðað við að gera hann sem hraðskreiðastan. Hverju mastri fylgdu ferköntuð rásegl og milli þeirra var komið fyrir eins mörgum stagseglum og hægt var. Fram á bugspjótið var jagari og klýfar. Á aftasta mastri var gaffalrá með segli (messa).<br><br>