„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2006/Í fárviðri við Grænland“: Munur á milli breytinga

'''Á Keflvíkingi KE 19'''</center></big></big></big><br>[[Mynd:Matthías Ingibergsson sj.blaðið.png|250px|thumb|Matthías Ingibergsson]]

   

Nýsköpunartogararnir voru síðutogarar sem ríkisstjórnin, svokölluð nýsköpunarstjórn, lét smíða í Englandi eftir lok síðari heimsstyrjaldarinnar. Í fyrstu 32 skip, sem voru um 650 til 660 tonn að stærð. Nokkur voru lengd, að ósk eigenda þeirra, og voru stærri í samræmi við það. Síðar bættust 10 við sem voru um 730 tonn. Öll voru þau með eitt þúsund hestafla, olíukyntar, gufuvélar. Þetta voru sterk og góð skip sem fiskaðist mikið á og oft var þeim mikið boðið í vitlausum veðrum bæði við veiðar og á siglingu. Þau dreifðust á ýmsar hafnir landsins og voru í upphafi talin glæsilegustu og kraftmestu fiskiskipin í Norður - Atlantshafi.<br><br>

'''HALDIÐ Á KARFAMIÐIN VIÐ VESTUR GRÆNLAND'''<br>

Við vorum heppnir með fullt skip af góðum karfa eftir rúma þrjá sólarhringa á veiðum. Ekkert varð að um borð hjá okkur í þessu veðri með skipið drekkhlaðið. Og það var mikið lán að engin var ísingin. Hin skipin gerðu það ekki eins gott og á einu þeirra skemmdust nokkrar plötur í botninum í mestu látunum og varð að taka það í slipp til viðgerðar við heimkomuna.<br>

Þeir eru margir góðir sjómennirnir, skipstjórarnir, sem ég hef verið með.<br> Ásmund á Löndum tel ég vera með þeim albestu.<br>

{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}