„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2003/ Aðalsteinn Pálsson“: Munur á milli breytinga

   

   

[[Benedikt Sæmundsson]] frá Fagrafelli hér við Hvítingaveg hefur sent okkur ljóð til birtingar á undanförnum árum. Að þessu sinni sendir hann okkur ljóð um Aðalstein Pálsson. togaraskipstjóra og útgerðarmann, sem var fæddur í Hnífsdal 3. júlí 1891. Hann lauk skipstjóraprófi frá Stýrimannaskólanum í Reykjavfk 1914. Varð formaður á opnum bátum á unglingsaldri. Skipstjóri á eftirtöldum togurum frá 1916: Ingólfi Arnarsyni, Austra, Kára Sölmundarsyni, Belgaum, lengst á honum, og síðast nýsköpunartogaranum Fylki til 1950. Einn af stofnendum Fylkis 1925 og framkvæmdastjóri þess félags eftir að hann kom í land til dánardags 11. nóvember 1956.<br>

Það var snemma morguns 13. apríl 1926 að 6 bátar réru frá Stokkseyri. Þetta voru 10 til 12 tonna bátar með 14 til 22 hestafla vélum. Netin áttu þeir í Háaleitisforunum. Þegar á daginn leið, hvessti af suðaustri og sjór versnaði til muna. Bátarnir héldu þá heim á leið frá netunum meira og minna ódregnum. Það gekk rólega á móti veðrinu og þegar kom að brimgarðinum fyrir utan Stokkseyri var ólendandi þar. Vitað var um togara á Selvogsbanka sem höfðu loftskeytatæki sem ekki voru í bátunum. Haft var samband frá Stokkseyri til Reykjavíkur og þaðan við togarana sem voru hættir veiðum vegna veðurs og þeir beðnir að koma bátunum til hjálpar. Meðal bátanna var Íslendingur sem Sæmundur Benediktsson, faðir Benedikts, var háseti á. Formaður var Ingimundur Jónsson, afi Ingimundar núverandi forstjóra Eimskipafélags Islands. Þessi bátur var búinn að velkjast olíulaus í hafrótinu og átti ekki annað eftir en að fara upp í brimgarðinn við Stokkseyri þegar togarinn Belgaum, skipstjóri Aðalsteinn Pálsson, fann hann, bjargaði frá grandi og dró til Vestmannaeyja á hægri ferð. Svanur, formaður Friðrik Sigurðsson frá Gamlahrauni, varð líka vélarvana. Ahöfnin var tekin um borð í togarann Hannes ráðherra, skipstjóri Guðmundur Markússon og var báturinn dregin til Eyja. Hinir fjórir bátarnir, sem voru með gangfærar vélar, fylgdu togurunum eftir.<br>

Kvæðið orti Benedikt til heiðurs Aðalsteini og áhöfn hans á Belgaum, sem bjargaði föður hans og þeim sem með honum voru á Íslendingi úr miklum lífsháska.

   

::''  Hnífsdalur við hafið stendur<br> ''

::''  Skipin komust út til Eyja<br>''

::''  Aðalsteinn vann hetjudáðir<br>''

::''  atburðir í hjörtum skráðir.<br>''