„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2001/ 150 ára minning Sigurðar Sigurfinnssonar“: Munur á milli breytinga

Dýpra-Músarsund er sunnan við Hringskerið og hin önnur sker; það er svo mjótt að rétt er árarúm um fjöru og þegar fellur að mun á skerjunum báðum megin, fellur líka yfir sundið og er það þá ófært; enda er það óráðlegt fyrir ókunnuga að fara nokkurn tíma Músarsund þótt brimlaust sé. Þegar lagt er á Dýpra-Músarsund. er Kirkja á Elliðaey við Klettsnef og Gjábakkahjall ber í Axlarstein; er þá nefnt Básasker til þess Örn er laus við Kleifar; síðan er stefnt eins og fyrr segir þegar komið er inn fyrir Leiðina.<br> (Gjábakkahjallur er einstakt hús sem stendur á túninu austan við Gjábakka, skammt frá flaggstöngínni. Kirkja á Elliðaey er óglöggur klettahaus sunnan til á henni miðri. Básaskerið er nyrsta skerið út af Tangahúsunum).<br>

Grynnra-Músarsund er rétt suður við klappirnar, það er sjaldan farið. og einungis í brimlausum sjó um flóð.<br>

Þegar lenda skal á Eiðinu, er legið til laga ef með þarf eða seilað hér um bil 12 - 14 faðma frá landi: er svo lent upp á sandinn skammt vestan við dranga þá sem standa úti í sjónum austast út af Eiðinu (en seilarnar eru gefnar út meðan róið er í land eins og tíðkast fyrir berum Söndum). Sé þá brim að mun, verður að varast að skipinu slái, sökum stórra steina, sem stundum eru upp úr sandinum ellegar ef brim gengur upp í grjóthrygg þann, sem liggur eftir endilöngu Eiðinu ofan við sandinn; verður því að fara út úr skipinu undir eins og það stendur og styðja það á réttum kili og setja það með sama undan.<br>

Lenda má einnig vestast á sandinum austan við Almenninginn (réttina) í brimlausu og heldur lágsjávuðu. En gangi brim upp í grjóthrygginn, eða um stórstraumsflóð, þó brimlaust sé, er þar ólendandi.<br>