„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1989/Úr syrpu Eyjólfs Gíslasonar“: Munur á milli breytinga

<big><big>'''Úr syrpu Eyjólfs Gíslasonar frá Bessastöðum'''</big></big>

'''ÞÚ HELLIR FULL FULLT'''<br>

Fram um 1930 höfðu Landeyjarbændur aðallega sín verslunarviðskipti við Vestmannaeyjar, vor og haust. Þessar ferðir voru oftast farnar á  þeirra vetrarvertíðarskipum, sem flest voru áttæringar, þó kom það fyrir, að þeir færu þessar ferðir á minni skipum. Eftir að mótorbátarnir komu til Eyja upp úr 1906 fóru þessar verslunarferðir fram með þeim, sagt var, að oft hefðu þá sumir þessara sveitamanna f'engið sér vel í staupinu, þegar vínið var selt í staupum í verslunum og á Vertshúsinu (Frydendal) og hafði það tíðkast fram um síðustu aldamót árið 1900.<br>

Þá sögu heyrði ég sagða af einum Landeyjaformanninum (ekki var nafns hans getið), að eitt sinn, er hann var í Eyjaferð og var kominn lit undir Álinn af Faxaskeri fór hann undir ár og lét annan stýra. Þegar hann ætlaði að segja við þann, sem stýrði: „Þú heldur heldur (-of) hátt", það er að segja of nærri vindi, þá sagði hann: „Þú hellir full fullt" og var þá kominn í huganum á Vertshúsið í Eyjum.<br>

Þá heyrðist og einn þessara formanna segja upphátt við sjálfan sig, þegar hann labbaði niður Austurbúðarbryggju að skipi sínu, sem flaut þar fullfermt og ferðbúið til heimferðar: „Það er þrennt, sem þarf að fara vel undir: Það er konan, hesturinn og skipið".

'''FYRSTA ELDEYJARFÖRIN TIL SÚLNA FRÁ EYJUM'''<br>