„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1985/ Fylluljóð“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
(Ný síða: Fylluljóð eftir Gylfa Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni Eyjólfs¬son. kyndari í Gasstöðinni í Reykjavík. Hann var einn hinn mikilvirkasti og vinsælasti í hópi gamanv...) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| (12 millibreytingar ekki sýndar frá 4 notendum) | |||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
Fylluljóð eftir Gylfa | <big><big><center>'''Fylluljóð eftir Gylfa'''</center></big></big><br> | ||
Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni | [[Mynd:Screen Shot 2017-08-28 at 21.34.53.png|300px|thumb|miðja]] | ||
Lag: Kvaservals | |||
Á sumrin er gaman að ganga sjer um göturnar eftir að rökkva fer | Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni Eyjólfsson, kyndari í Gasstöðinni í Reykjavík. Hann var einn hinn mikilvirkasti og vinsælasti í hópi gamanvísnaskálda á þessum árum, þriðja áratugnum.<br> | ||
og ekki | :::::::'' Lag: Kvaservals<br>'' | ||
Gæti jeg krækt í danskan dáta, sem dálítið borðalagður er, | :::::::'' Á sumrin er gaman að ganga sjer<br> '' | ||
þá mundu þær Rúna og Ranka gráta og rauðeygðar | :::::::'' um göturnar eftir að rökkva fer,<br>'' | ||
Hún Ólafía' er að | :::::::'' ef „Fylla“ er liggjandi úti í ál,<br>'' | ||
að vingast við pilta' að dönskum sið; það dragi á eftir sjer dilka smá, | :::::::'' og ekki er á varðbergi nokkur sál.<br>'' | ||
er dálítill tími' er liðinn frá. | :::::::'' Gæti jeg krækt í danskan dáta,<br>'' | ||
Gæti jeg o.s.frv. | :::::::'' sem dálítið borðalagður er,<br>'' | ||
Já. sú getur ritað oss ráðin fín | :::::::'' þá mundu þær Rúna og Ranka gráta<br>'' | ||
með reynsluna' og gráleitu hárin sín. því hún hefur aldrei þá sælu sjeð | :::::::'' og rauðeygðar stara á eftir mjer.<br>'' | ||
að sitja í faðmlögum dáta með. | |||
Gæti jeg o.s.frv. | :::::::'' Hún Ólafía' er að vara oss við<br>'' | ||
En nú skaljeg segja' ykkur sögu' af mjer; jeg sá það eitt kvöld, hvar hann Jensen fer; þá kalla jeg í hann að koma þar. | :::::::'' að vingast við pilta' að dönskum sið;<br>'' | ||
, | :::::::'' það dragi á eftir sjer dilka smá,<br>'' | ||
Gæti jeg o.s.frv. | :::::::'' er dálítill tími' er liðinn frá.<br>'' | ||
Eg varð þá dálítið undirleit - almættið sjálft það á hæðum veit-, er gengum við þarna hlið við hlið, | :::::::'' Gæti jeg o.s.frv.<br>'' | ||
og hann var að spjalla - um lágnættið. | |||
Gæti jeg o.s.frv. | :::::::'' Já. sú getur ritað oss ráðin fín<br>'' | ||
Svo kysti' hann mig ellefu kossa þar. sem kvöldskugginn mestur og afdrep var. og sagði: | :::::::'' með reynsluna' og gráleitu hárin sín.<br>'' | ||
Gæti jeg o.s.frv. | :::::::'' því hún hefur aldrei þá sælu sjeð<br>'' | ||
En þá heyrðist blástur við bryggjusporð; mjer brá, svo því lýsa' ekki nokkur orð, því bátskömmin litla beið nú þar. | :::::::'' að sitja í faðmlögum dáta með.<br>'' | ||
og bjáninn hann Jensen minn þotinn var. | ::::::::'' Gæti jeg o.s.frv.<br>'' | ||
Gæti jeg o.s.frv. | |||
Jeg sá þá, hvað herstjórnin hláleg er að heimta hann Jensen minn strax af | :::::::'' En nú skaljeg segja' ykkur sögu' af mjer;<br>'' | ||
Gæti jeg o.s.frv. | :::::::'' jeg sá það eitt kvöld, hvar hann Jensen fer;<br>'' | ||
Seinna jeg ein út á Granda gekk. | :::::::'' þá kalla jeg í hann að koma þar.<br>'' | ||
Ó, guð, hvað jeg ákafan hjartslátt | :::::::'' „Ó, Kæreste“, segir hann, „Jiva' beha'r“.<br>'' | ||
í sömu laut og jeg forðum var. | :::::::'' Gæti jeg o.s.frv.<br>'' | ||
Gæti jeg krækt í danskan dáta, sem dálítið borðalagður er, | |||
þá mundu þær Rúna og Ranka gráta og rauðeygðar stara' á eftir mjer. | :::::::'' Eg varð þá dálítið undirleit -<br>'' | ||
:::::::'' almættið sjálft það á hæðum veit-,<br>'' | |||
:::::::'' er gengum við þarna hlið við hlið,<br>'' | |||
:::::::'' og hann var að spjalla - um lágnættið.<br>'' | |||
:::::::'' Gæti jeg o.s.frv.<br>'' | |||
:::::::'' Svo gengum við saman, uns sólin var<br>'' | |||
:::::::'' sigin í bládjúpu öldurnar;<br>'' | |||
:::::::'' þá settumst við úti undir Granda-garð.<br>'' | |||
:::::::'' Ó, guð, hvað hann Jensen þá sætur varð.<br>'' | |||
:::::::'' Gæti jeg o.s.frv.<br>'' | |||
:::::::'' Svo kysti' hann mig ellefu kossa þar.<br>'' | |||
:::::::'' sem kvöldskugginn mestur og afdrep var.<br>'' | |||
:::::::'' og sagði: „Du er so söd og fin,<br>'' | |||
:::::::'' södeste, elskede Pigen min“.<br>'' | |||
:::::::'' Gæti jeg o.s.frv.<br>'' | |||
:::::::'' En þá heyrðist blástur við bryggjusporð;<br>'' | |||
:::::::'' mjer brá, svo því lýsa' ekki nokkur orð,<br>'' | |||
:::::::'' því bátskömmin litla beið nú þar.<br>'' | |||
:::::::'' og bjáninn hann Jensen minn þotinn var.<br>'' | |||
:::::::'' Gæti jeg o.s.frv.<br>'' | |||
:::::::'' Jeg sá þá, hvað herstjórnin hláleg er<br>'' | |||
:::::::'' að heimta hann Jensen minn strax af mjer,<br>'' | |||
:::::::'' fyrst átti jeg kost á að eignast mann,<br>'' | |||
:::::::'' svo inndælan, sætan og „dannaðan“<br>'' | |||
:::::::'' Gæti jeg o.s.frv.<br>'' | |||
:::::::'' Seinna jeg ein út á Granda gekk.<br>'' | |||
:::::::'' Ó, guð, hvað jeg ákafan hjartslátt fjekk,<br>'' | |||
:::::::'' því Jensen og Sigga sátu þar<br>'' | |||
:::::::'' í sömu laut og jeg forðum var.<br>'' | |||
:::::::'' Gæti jeg krækt í danskan dáta,<br>'' | |||
:::::::'' sem dálítið borðalagður er,<br>'' | |||
:::::::'' þá mundu þær Rúna og Ranka gráta<br>'' | |||
:::::::'' og rauðeygðar stara' á eftir mjer.<br>'' | |||
<br> | |||
{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}} | |||
Núverandi breyting frá og með 11. júní 2019 kl. 13:12
Gylfi sá er ljóðið kvað var Guðni Eyjólfsson, kyndari í Gasstöðinni í Reykjavík. Hann var einn hinn mikilvirkasti og vinsælasti í hópi gamanvísnaskálda á þessum árum, þriðja áratugnum.
- Lag: Kvaservals
- Á sumrin er gaman að ganga sjer
- um göturnar eftir að rökkva fer,
- ef „Fylla“ er liggjandi úti í ál,
- og ekki er á varðbergi nokkur sál.
- Gæti jeg krækt í danskan dáta,
- sem dálítið borðalagður er,
- þá mundu þær Rúna og Ranka gráta
- og rauðeygðar stara á eftir mjer.
- Lag: Kvaservals
- Hún Ólafía' er að vara oss við
- að vingast við pilta' að dönskum sið;
- það dragi á eftir sjer dilka smá,
- er dálítill tími' er liðinn frá.
- Gæti jeg o.s.frv.
- Hún Ólafía' er að vara oss við
- Já. sú getur ritað oss ráðin fín
- með reynsluna' og gráleitu hárin sín.
- því hún hefur aldrei þá sælu sjeð
- að sitja í faðmlögum dáta með.
- Gæti jeg o.s.frv.
- Gæti jeg o.s.frv.
- Já. sú getur ritað oss ráðin fín
- En nú skaljeg segja' ykkur sögu' af mjer;
- jeg sá það eitt kvöld, hvar hann Jensen fer;
- þá kalla jeg í hann að koma þar.
- „Ó, Kæreste“, segir hann, „Jiva' beha'r“.
- Gæti jeg o.s.frv.
- En nú skaljeg segja' ykkur sögu' af mjer;
- Eg varð þá dálítið undirleit -
- almættið sjálft það á hæðum veit-,
- er gengum við þarna hlið við hlið,
- og hann var að spjalla - um lágnættið.
- Gæti jeg o.s.frv.
- Eg varð þá dálítið undirleit -
- Svo gengum við saman, uns sólin var
- sigin í bládjúpu öldurnar;
- þá settumst við úti undir Granda-garð.
- Ó, guð, hvað hann Jensen þá sætur varð.
- Gæti jeg o.s.frv.
- Svo gengum við saman, uns sólin var
- Svo kysti' hann mig ellefu kossa þar.
- sem kvöldskugginn mestur og afdrep var.
- og sagði: „Du er so söd og fin,
- södeste, elskede Pigen min“.
- Gæti jeg o.s.frv.
- Svo kysti' hann mig ellefu kossa þar.
- En þá heyrðist blástur við bryggjusporð;
- mjer brá, svo því lýsa' ekki nokkur orð,
- því bátskömmin litla beið nú þar.
- og bjáninn hann Jensen minn þotinn var.
- Gæti jeg o.s.frv.
- En þá heyrðist blástur við bryggjusporð;
- Jeg sá þá, hvað herstjórnin hláleg er
- að heimta hann Jensen minn strax af mjer,
- fyrst átti jeg kost á að eignast mann,
- svo inndælan, sætan og „dannaðan“
- Gæti jeg o.s.frv.
- Jeg sá þá, hvað herstjórnin hláleg er
- Seinna jeg ein út á Granda gekk.
- Ó, guð, hvað jeg ákafan hjartslátt fjekk,
- því Jensen og Sigga sátu þar
- í sömu laut og jeg forðum var.
- Gæti jeg krækt í danskan dáta,
- sem dálítið borðalagður er,
- þá mundu þær Rúna og Ranka gráta
- og rauðeygðar stara' á eftir mjer.
- Seinna jeg ein út á Granda gekk.