„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1983/ Fangalínugerð Þórðar Stefánssonar“: Munur á milli breytinga

<big><big><center>[[Arnmundur Þorbjörnsson]]</center></big></big>

<big><big><big><center>Fangalínugerð [[Þórður Stefánsson|Þórðar Stefánssonar]]</center></big></big></big>

Upphaf þess er að Þórður, (alltaf kallaður Doddi) sem var skipstjóri og útgerðarmaður, varð skyndilega veikur árið 1956 og varð að fara til aðgerðar í Danmörku. Þegar Doddi kom aftur heim eftir þá aðgerð var hann blindur og talsvert lamaður. Þetta var auðvitað mikið áfall fyrir harðduglegan og

vaxandi aflamann.<br>

Ég sem þessar línur skrifa var sameignarmaður Dodda síðustu árin. Doddi var góður félagi, harðduglegur og ósérhlífinn. Þegar Doddi fór að hressast var strax farið að hugsa um hvað hægt væri að gera og hvort eitthvað væri að gera fyrir blindan mann. Var þá helst hugað að ýmsu sem við kom útgerð. Útgerðarmenn í Vestmannaeyjum tóku þessu vel og 1958 fór Doddi að setja upp línu og hnýta á tauma.<br>

Þegar Doddi talar um þessi ár er hann mjög þakklátur þessum mönnum sem hjálp-uðu honum á þessum erfiðu árum.<br>

Þegar maður kemur til Dodda og sér hann við vélina og allt í gangi, er maður hissa á því að blindur maður geti stjórnað þessu öllu. En það er sannarlega allt í lagi hjá Dodda. Þessu var öllu haganlega komið fyrir og hann stjórnar þessu öllu sjálfur. Hjá Dodda mætir manni ekki biturleiki, þrátt fyrir mótlæti í lífinu, heldur talar hann um hvað menn hafi alltaf verið tilbúnir að hjálpa sér og fyrir þetta er hann afar þakklátur. Við sem þekkjum Dodda vitum hvað hin mikla guðstrú Dodda hefur hjálpað honum í erfiðleikum hans.<br>

Það er útgerðarmönnum í Vestmannaeyjum og annars staðar á landinu til mikils sóma hvernig þeir hafa tekið framtaki Dodda. Og þeir verða ekki sviknir af handaverkum hans.<br>

'''Arnmundur Þorbjörnsson'''

{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}