„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1966/ Bænin má aldrei bresta þig!“: Munur á milli breytinga

En bæn kristins manns er miklu meira. Hún er í innsta eðli sínu leiðin til Guðs. Og þessa leið hefir Jesús Kristur frætt okkur um og hvatt okkur til að ganga. Hann kenndi okkur bænina: „Faðir vor . . .“. Og með þessum tveim upphafsorðum bænarinnar snertum við kjarna kristinnar bænariðju.<br>

Við erum í bæninni heima hjá Guði, í því athvarfi, sem veitir hlé í stormum og skjól i skúrum, sem veitir frið, sem er æðri öllum skilningi, og öryggi á stundu neyðarinnar. Að þessu athuguðu ætti bænin að vera okkur indæl iðja.<br>

Því að bænin er samtal þitt við Guð þinn, sem þú trúir á og treystir.<br>

Nú veit ég af eigin raun, að okkur hættir til að slaka á bæninni,er við komumst af bernsku- og æskuskeiði, og jafnvel hættum með öllu að biðja. Um það ásigkomulag segir Hallgrímur Pétursson:<br>