„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1966/Á Eyjamiðum 1905. Eyjólfur Gíslason samdi skýringar“: Munur á milli breytinga

<big><big><center>Á Eyjamiðum 1905</center></big></big><br>

Myndin gefur gott útsýn yfir Fjallasjóinn og [[Leirinn]] stuttu eftir aldamótin. Oft mátti sjá þar á góðviðrisdögum fjölda seglskipa, sem ýmist lágu þar á fiski, renndu og drógu eða kipptu á, það er: sigldu í hæglætiskalda undir fullum seglum, til að komast á þau mið, þar sem þeir höfðu orðið bezt varir.<br>

Margir horfðu á þessi glæsilegu skip með hrifningu, en drengjum, sem þá voru að alast upp, varð þessi sýn ógleymanleg.<br>

Harða brauðið, sem Eyjasjómenn fengu stundum í þessum skipum í skiptum fyrir róna sjóvettlinga eða þann greiða að taka af sjómönnum bréf 1 póst, var í daglegu tali nefnt eftir borgum þessum, t. d. Pompólabrauð, Grafilínkökur o. s. frv.<br>

Þegar frönsku skipin lágu á fiski höfðu þau uppi afturseglið og halað svolítið upp í hálsinn, eins og sést á myndinni yzt til vinstri. Íslenzku kútterarnir (Reykjavíkurskúturnar) höfðu aftur á móti bæði stórsegl og mesansegl uppi, en forseglin, fokku og klýfi, hefluð, þegar þeir voru á fiski. Voru segl þessara skipa og skipin sjálf dökkleit, seglin brún, skipin oftast svört, með hvítum fleyg. Sést þannig kútter á færum á myndinni til hægri (milli mastra á áraskipinu), framan við sama skip sést íslenzkur kútter á siglingu, og þá frönsk skúta með drifhvít segl á siglingu.<br>

Þegar þessi mikli fjöldi skipa var búinn að kveikja olíu- og karbítljósin á kvöldin og þeir fóru að gera að dagsveiðinni, gat þarna að líta eitt ljósahaf, eða eins og til stórborgar sæi.<br>

Eyjaskip sóttu oft á sömu mið og skúturnar, og sjást tvö þeirra, sitt með hvoru byggingarlagi, á myndinni.<br> Fremra skipið er með gamla íslenzka laginu eins og [[Ísak VE-137|Ísak]], [[Gideon]] og fleiri skip, hið aftara er með færeyisku lagi, sem þá var nýlega tekið upp hér (árið 1901). Skip með því lagi voru t. d. [[Immanuel VE-108|Immanuel]], [[Fálki (áraskip)|Fálki]] o. fl.<br>