„Sölvaflá“: Munur á milli breytinga

Þegar heim var komið voru sölin breidd til þerris á þök eða segl og þurfti einn til tvo góða daga til að þau væru fullþurrkuð. Þá voru þau sett í tunnu og pressuð vel með því að setja farg ofan á, oftast blágrýtisstein. Söl þóttu kjörfæða með skreið og brauðmat sem á þeim tíma var algengur kvöldmatur, enda eru söl bæði holl fæða og góð, rík af söltum, steinefnum og joði.