„Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Draumbæjar-Móri“: Munur á milli breytinga

Um miðja síðustu öld bjó bóndi að [[Draumbær|Draumbæ]], sem hét [[Runólfur Magnússon í Draumbæ|Runólfur Magnússon]], en kona hans hét [[Ingiríður Björnsdóttir í Draumbæ|Ingiríður Björnsdóttir]]. Um þessar mundir tíðkuðust uppnefningar mikið í héraðinu, og var Runólfur venjulega manna á milli nefndur barkrókur. Tvo syni áttu þau hjón, [[Björn Runólfsson frá Draumbæ|Björn]] og [[Runólfur Runólfsson mormóni|Runólf]], sem síðar fékk viðurnefnið mormóni, vegna þess að hann snérist um tíma til Mormónatrúar og flutti til Utah í Bandaríkjum, og dvaldi þar um nokkurt skeið. Hjá þeim hjónum var niðursetningur, ungur piltur, sem þeim þótti mjög baldinn og erfiður, og var þeim lítt að skapi. Piltur þessi hrapaði til bana fyrir [[Ofanleitishamar]], en þrennum sögnum fer um atvik að því. Sumir segja, að Ingiríður hafi hrakið hann fram af Hamrinum, en aðrir að Runólfur hafi hrint honum fram af hengifluginu. Einhverju sinni, þegar Runólfur og pilturinn voru nýkomnir neðan úr [[Sandur|Sandi]], fóru þeir einhverra erinda vestur á Hamar, en hann er skammt frá Draumbæ. Niðaþoka var á. Í þessari ferð hrapaði pilturinn, og er talið fullvíst, að Runólfur hafi hrint honum fram fyrir brúnina. Þegar þetta gjörðist, var [[Ragnhildur Ingimundardóttir vinnukona|Ragnhildur Ingimundardóttir]] vinnukona hjá þeim hjónum. Er haft eftir henni, að skömmu áður en Runólfur barkrókur kom heim úr þessari för, hafi hún séð einhvern slæðing koma inn í bæinn. Kvaðst hún hafa stuggað honum fram bæinn með sófli, og hefði hann horfið undir pilsfald húsfreyju, sem stóð við kökubakstur í eldhúsi. „Og var hún vel að því komin,“ sagði Ragnhildur, „því að hún átti víst upptökin að illvirkinu.“ Ragnhildur þessi dó niðursetningur í [[Stakkagerði]] árið 1888. Loks hafa aðrir sagt, að það hafi verið Helga í Gerði, amma Runka mormóna, sem gjörði út af við piltinn, og hafi hann sótt ákaflega að henni undir útsynning, og fekk hún þá geysileg flogaköst með froðufalli.<br>