„Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Akurdraugurinn II.“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 11: Lína 11:
Það var litlu eftir þessa viðræðu, að Oddur bóndi lagði sig til svefns í skálanum, og var þar enginn annar. Þegar leið á daginn var spurt eftir Oddi, og var þá gengið til að sækja hann. Sjómaður sá, sem sendur var, kvaðst ekki geta vakið hann. Var hann þá látinn sofa, þangað til ekki þótti einleikið um svefn hans, og er ókleift reyndist að vekja hann, gengu menn loks úr skugga um, að hann væri örendur. Töldu flestir líklegast, að draugurinn hefði unnið á honum sofandi. Sumir kváðu hann hafa orðið bráðkvaddan.  <br>
Það var litlu eftir þessa viðræðu, að Oddur bóndi lagði sig til svefns í skálanum, og var þar enginn annar. Þegar leið á daginn var spurt eftir Oddi, og var þá gengið til að sækja hann. Sjómaður sá, sem sendur var, kvaðst ekki geta vakið hann. Var hann þá látinn sofa, þangað til ekki þótti einleikið um svefn hans, og er ókleift reyndist að vekja hann, gengu menn loks úr skugga um, að hann væri örendur. Töldu flestir líklegast, að draugurinn hefði unnið á honum sofandi. Sumir kváðu hann hafa orðið bráðkvaddan.  <br>
Skálinn var nú rifinn og mæniásinn sagaður í smátt og brenndur. Eftir það sást draugurinn oft í [[Akur, landspilda|Akrinum]], þar sem talið var, að Þorsteinn hefði falið fé sitt. Skildist mönnum, að hann léki sér nú að peningum sínum, er hann hafði misst af mæniásnum. <br>
Skálinn var nú rifinn og mæniásinn sagaður í smátt og brenndur. Eftir það sást draugurinn oft í [[Akur, landspilda|Akrinum]], þar sem talið var, að Þorsteinn hefði falið fé sitt. Skildist mönnum, að hann léki sér nú að peningum sínum, er hann hafði misst af mæniásnum. <br>
Margan langaði til að ræna drauginn, en þar þótti nú þurfa áræði til. Sagt var, að tveir menn hefðu tekið sig saman um að reyna að ná peningunum. Þeir tóku til að vaka um nætur, og voru jafnan báðir saman, en aldrei heppnaðist þeim að sjá drauginn eða finna peninga hans. Þetta voru þeir [[Magnús Vigfússon sterki|Magnús sterki Vigfússon]], sem drukknaði með [[Þurfalingur, áraskip|Þurfalingi]], og séra [[Páll Jónsson]] á Kirkjubæ, sonur Jóns undirkaupmanns Eyjólfssonar.<br>
Margan langaði til að ræna drauginn, en þar þótti nú þurfa áræði til. Sagt var, að tveir menn hefðu tekið sig saman um að reyna að ná peningunum. Þeir tóku til að vaka um nætur, og voru jafnan báðir saman, en aldrei heppnaðist þeim að sjá drauginn eða finna peninga hans. Þetta voru þeir [[Magnús Vigfússon (sterki)|Magnús sterki Vigfússon]], sem drukknaði með [[Þurfalingur, áraskip|Þurfalingi]], og séra [[Páll Jónsson]] á Kirkjubæ, sonur Jóns undirkaupmanns Eyjólfssonar.<br>
<small>(Sögn [[Sigurður Vigfússon á Fögruvöllum|Sigurðar Vigfússonar]] á [[Fögruvellir|Fögruvöllum]]. Skráð 1917 af [[Sigurður Jónsson Árnesingur|Sigurði Jónssyni Árnesing]]. Hér er lítilsháttar breytt frá handriti Sigurðar).</small>
<small>(Sögn [[Sigurður Vigfússon á Fögruvöllum|Sigurðar Vigfússonar]] á [[Fögruvellir|Fögruvöllum]]. Skráð 1917 af [[Sigurður Jónsson Árnesingur|Sigurði Jónssyni Árnesing]]. Hér er lítilsháttar breytt frá handriti Sigurðar).</small>
{{Sögur og sagnir}}
{{Sögur og sagnir}}

Leiðsagnarval