1.756
breytingar
„Sólveig Pálsdóttir“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
'''Sólveig Pétursdóttir''' var fædd í Vestmannaeyjum þann 8. október 1821. Foreldrar hennar voru séra [[Páll Jónsson]] og Guðrún Jónsdóttir. Sólveig var með þeim fyrstu íslensku konunum sem fóru til Danmerkur til að verða ljósmæður. Hún útskrifaðist árið 1843 frá Fæðingarstofnuninni í Kaupmannahöfn og var skipuð sama ár sem ljósmóðir í Vestmannaeyjum. Þar hjálpaði hún [[Peter Anton Schleisner]] að útrýma [[Ginklofi|ginklofanum]] í Vestmannaeyjum. Sólveig gengdi því starfi allt til ársins 1867 en þá fékk hún starf sem ljósmóðir í Reykjavík og gengdi því allt til dauðadags. Sólveig var giftist árið 1845 honum Matthíasi Markússyni, trésmið í Vestmannaeyjum. Sólveig lést árið 1886 í Reykjavík. Ein dóttir hennar er móðir herra Ásgeirs Ásgeirssonar fyrrverandi forseta Íslands. | '''Sólveig Pétursdóttir''' var fædd í Vestmannaeyjum þann 8. október 1821. Foreldrar hennar voru séra [[Páll Jónsson]] og Guðrún Jónsdóttir. Sólveig var með þeim fyrstu íslensku konunum sem fóru til Danmerkur til að verða ljósmæður. Hún útskrifaðist árið 1843 frá Fæðingarstofnuninni í Kaupmannahöfn og var skipuð sama ár sem ljósmóðir í Vestmannaeyjum. Þar hjálpaði hún [[Peter Anton Schleisner]] að útrýma [[Ginklofi|ginklofanum]] í Vestmannaeyjum. Sólveig gengdi því starfi allt til ársins 1867 en þá fékk hún starf sem ljósmóðir í Reykjavík og gengdi því allt til dauðadags. Sólveig var giftist árið 1845 honum Matthíasi Markússyni, trésmið í Vestmannaeyjum. Sólveig lést árið 1886 í Reykjavík. Ein dóttir hennar er móðir herra Ásgeirs Ásgeirssonar fyrrverandi forseta Íslands. | ||
==Leiðin til náms== | |||
Haustið 1842 hélt hún Sólveig til Kaupmannahafnar til að nema ljósmóðurfræði. Hafði hún fengið undanþágu en skilyrði til þess að mega fara í skólann voru að konan væri gift og ætti barn. En brýn nauðsyn var á að fá ljósmóður til Vestmannaeyja þannig að henni var gefið undanþágu. Hún fékk styrki frá bæði íslenskum og dösnkum yfirvöldum. | |||
==Að loknu námi== | |||
Árið 1843 lýkur Sólveig náminu og kemur heim til að taka við ljósmæðrarstarfinu, aðeins 22 ára að aldri. Þar biðu hennar mörg vandamál því [[Ginklofi|Ginklofinn]] var mikill á þessum tíma. En árið 1874 kom læknirinn [[Peter Anton Schleisner] til Vestmannaeyja með það markmið að útrýma Ginklofanum. Var þá stofnað fæðingarheimili og með hjálp Sólveigar tókst á fáum árum að næstum útrýma sjúkdómnum. Schleisner fór aftur til Danmerkur árið 1848 og var þá [[Landlyst|fæðingarstofan]] flutt á heimili Sólveigar, en hún hafði gifst þremur árum áður honum Matthíasi Markússyni, trésmið. Þegar Schleisner var farinn varð læknistlaust um tíma í Vestmannaeyjum og sá þá Sólveig um læknisþjónustu í Vestmannaeyjum. Það var svo árið 1867 að Sólveig var sett ljósmóðir í Reykjavík og hún gengdi því alveg til dauðadags. | |||