„Landnámsbærinn“: Munur á milli breytinga

Ýmsar kenningar hafa verið uppi um staðsetningu þessarar fyrstu byggðar í Herjólfsdalnum. Talið var, samkvæmt einni kenninganna, að bærinn hafi staðið í vestanverðum Herjólfsdal, undir [[Dalfjall|Dalfjalli]], en hafi horfið undir skriðu. Nokkrar tilraunir með uppgröft voru gerðar til að finna ummerki um búsetuna en engin fundust. Jafnframt var gerð tilraun til að renna stoðum undir [[Herjólfur og Vilborg|þjóðsöguna]] um [[Vilborg Herjólfsdóttir|Vilborgu Herjólfsdóttur]] og grafið var austan við [[Fjósaklettur|Fjósaklett]] í þeim tilgangi (væntanlega í Herjólfsdal?) en að árangurslausu. Samkvæmt þjóðsögunni var Vilborg mjög ósátt við að faðir hennar bannaði nágrönnum þeirra aðgang að lindinni. Hún veitti fólki aðgang þegar faðir hennar sá ekki til. Sagan segir að Vilborg hafi, einn góðan veðurdag, setið fyrir utan bæjardyrnar þar sem hún bjó til skó þegar hrafn einn kom flúgjandi, hrifsaði annan skóinn og flaug á brott. Hún veitti honum eftirför en í sömu andrá féll skriða á bæinn og var henni borgið. Vilborg flutti síðan á bæ skammt frá sem hún kallaði [[Vilborgarstaðir]]. Árið 1924 stóð Matthías Þórðarson, þáverandi þjóðminjavörður, fyrir uppgreftri suður af Tjörninni í Herjólfsdal. Ætlunin var að grafa í kringum einkennileg vegsummerki og kanna hvort um fornt híbýli væri um að ræða. Eftir 2 daga uppgröft áleit Matthías að langhúsið sem hann gróf upp væri líklega leifar af býli Herjólfs.

== Fornleifagröftur í Herjólfsdal ==

Sumarið 1971 hóf Margrét Hermanns- Auðardóttir fornleifafræðingur, ásamt öðrum sérfræðingum, að uppgröft á sama svæði og Matthías hafði grafið upp langhús áratugum áður. Rannsóknin hélt áfram í fimm sumur en tafðist um nokkur ár vegna [[Heimaeyjargosið|eldgosins í Heimaey 1973]]. Haustið 1980 lauk formlega áralöngum rannsóknar Margrétar og sagði hún í fréttatilkynningu í september, þetta sama ár, að á því 1300 m² uppgreftrarsvæði hefðu m.a. fundist átta hús og garðhleðslur. Þau tilheyrðu 4-5 byggingarskeiðum og voru frá mismunandi tímum. Þarna bjuggu bændur enda ummerki um húsdýr sem einnig nýttu sér hin ýmsu hlunnindi s.s. fugl og fisk. Samkvæmt aldursgreiningum Herjólfsdalsbyggðarinnar, sem formlega voru gefnar út ári seinna, var um mjög forn híbýli að ræða. Elstu húsbyggingarnar eru frá fyrri hluta 9. aldar eða mun eldri en áður var talin. Byggð þessi virðist síðan hafa lagst af á seinni hluta 10. aldar líklega vegna uppblásturs. Landnámsbyggð í Vestmannaeyjum er því eldri en kemur fram í elstu heimildum Sturlubók og Hauksbók.