„Jakobína Hafliðadóttir (Eyjarhólum)“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 14: Lína 14:


Maður Þórunnar ''Jakobínu'' var [[Gísli Geirmundsson]], f. 9. janúar 1874, d. 9. júlí 1919. <br>
Maður Þórunnar ''Jakobínu'' var [[Gísli Geirmundsson]], f. 9. janúar 1874, d. 9. júlí 1919. <br>
Úr minningargrein eftir [[Hafsteinn Þorsteinnson (símstjóri)|Hafstein Þorsteinsson]] í Morgunblaðinu 3. júní 1965:<br>
Úr minningargrein eftir [[Hafsteinn Þorsteinsson (símstjóri)|Hafstein Þorsteinsson]] í Morgunblaðinu 3. júní 1965:<br>
„Mann sinn missti hún eftir 19 ára sambúð frá fjórum börnum í bernsku. Þá reyndi á þrek  
„Mann sinn missti hún eftir 19 ára sambúð frá fjórum börnum í bernsku. Þá reyndi á þrek hennar og dugnað að ala upp og mennta fjögur börn án aðstoðar, því þá voru engar almannatryggingar að styðjast við.<br>
hennar og dugnað að ala upp og mennta fjögur börn án aðstoðar, því þá voru engar almannatryggingar að styðjast við.<br>
Jakobína var glæsileg kona, sem alls staðar vakti athygli fyrir gjörvileik og góðar gáfur. Hún var létt í lund, gætin og trúuð, og gott var að ræða við hana, hvort heldur voru persónuleg vandamál, sem hún fúslega reyndi að leysa af alúð og skilningi, eða dægurmál, sem hún rökræddi af athygli og víðsýni. Hún var ákveðin í skoðunum án fordóma.<br>
Jakobína var glæsileg kona, sem alls staðar vakti athygli fyrir gjörvileik og góðar gáfur. Hún var létt í lund, gætin og trúuð, og gott var að ræða við hana, hvort heldur voru persónuleg vandamál, sem hún fúslega reyndi að leysa af alúð og skilningi, eða dægurmál, sem hún rökræddi af athygli og víðsýni. Hún var ákveðin í skoðunum án fordóma.<br>
Jakobína var alltaf reiðubúin til að rétta hjálparhönd þeim er líknar þurftu. Ég var ekki gamall þegar hún tók mig í fóstur um skeið vegna veikinda móður minnar. Þar naut ég ástúðar og umönnunar sem móður væri og bar hún mikla umhyggju fyrir mér æ síðan.“
Jakobína var alltaf reiðubúin til að rétta hjálparhönd þeim er líknar þurftu. Ég var ekki gamall þegar hún tók mig í fóstur um skeið vegna veikinda móður minnar. Þar naut ég ástúðar og umönnunar sem móður væri og bar hún mikla umhyggju fyrir mér æ síðan.“

Leiðsagnarval