„Blik 1978/Lundaveiðar (kvæði)“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
(Ný síða: Efnisyfirlit 1978 ==ÁRNI ÁRNASON, símritari== <br> <small>(Ágrip af ævi þessa mœta Vestmannaeyings var birt í Bliki árið 1965.)</small> <b...) |
m (Verndaði „Blik 1978/Lundaveiðar (kvæði)“ [edit=sysop:move=sysop]) |
||
| (1 millibreyting ekki sýnd frá sama notandanum) | |||
| Lína 4: | Lína 4: | ||
:<big><big> [[Árni Árnason|ÁRNI ÁRNASON]],<br> | |||
<br> | ::símritari:<br> | ||
< | |||
< | :<big>Lundaveiðar</big></big><br> | ||
<br> | |||
:Er lagt skal upp til „Lunda“<br> | :Er lagt skal upp til „Lunda“<br> | ||
:í langa veiðiför<br> | :í langa veiðiför<br> | ||
| Lína 35: | Lína 33: | ||
:er haf og himinn skarta<br> | :er haf og himinn skarta<br> | ||
:í hljóðum næturfrið. <br> | :í hljóðum næturfrið. <br> | ||
:Hér valdi virta „staði“<br> | :Hér valdi virta „staði“<br> | ||
| Lína 44: | Lína 43: | ||
:unz fiskinn silfur fríða <br> | :unz fiskinn silfur fríða <br> | ||
:þeir fá í morgunverð. | :þeir fá í morgunverð. | ||
:Þó lognið riti rúnir<br> | :Þó lognið riti rúnir<br> | ||
| Lína 61: | Lína 61: | ||
:</big>(Ágrip af ævi þessa mœta Vestmannaeyings<br> | |||
:var birt í Bliki árið 1965.)<br> | |||
Núverandi breyting frá og með 13. október 2010 kl. 20:29
- ÁRNI ÁRNASON,
- símritari:
- símritari:
- Lundaveiðar
- Er lagt skal upp til „Lunda“
- í langa veiðiför
- og fögnuð frelsisstunda
- er fleyi ýtt úr vör.
- Því úti-lífið lokkar
- þá ljómar ey og bær
- en innst í hugum okkar
- er endurminning kær.
- Háfur til handar
- hafinn er fljótt.
- Árgolan andar,
- útrunnin nótt.
- Háfur til handar
- En kátt er oft í kofa
- um kvöld við sólarlag
- og senn er mál að sofa
- unz sól rís næsta dag.
- Þá streymir hlýja um hjarta
- við hægan öldunið,
- er haf og himinn skarta
- í hljóðum næturfrið.
- Hér valdi virta „staði“
- hin vaska fjalla sveit
- er fuglinn ferðaglaði
- hóf för í sílisleit.
- Tveir hnoðrar heima bíða
- í holu af fornri gerð
- unz fiskinn silfur fríða
- þeir fá í morgunverð.
- Þó lognið riti rúnir
- á reidda mararsæng
- er blær við efstu brúnir,
- sem betur lyftir væng.
- Hér finnst þeim létt að fljúga
- — en frelsis vonin sveik —
- Þeir kurra dátt sem dúfa
- við dauða í næsta leik.
- Vindbára vék sér
- vestur um land.
- Lognaldan lék sér
- við Landeyjasand.
- Vindbára vék sér
- (Ágrip af ævi þessa mœta Vestmannaeyings
- var birt í Bliki árið 1965.)