64.248
breytingar
„Blik 1974/Drýgðar dáðir“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 34: | Lína 34: | ||
[[Mynd: 1974, bls. 202 B.jpg|ctr|200px]] | [[Mynd: 1974, bls. 202 B.jpg|ctr|200px]] | ||
:''Frú Guðrún Árnadóttir.''<br> | :''Frú Guðrún Árnadóttir.'' | ||
''Alfreð Guðmundsson er forstöðumaður Kjarvalsstaða á Miklatúni í Reykjavík. Í því mikilvœga starfi nýtur hann mikils stuðnings konu sinnar, frú Guðrúnar Árnadóttur. Okkur, sem að söfnunarstörfum Vestmannaeyinga vinnum, verður það æ í minni, er forstöðumaður Kjarvalsstaða og samstarfsmaður hans, hinn ameríski listfrœðingur, Mr. Ponzi, hringdu til okkar í eldhríðinni miklu og buðu okkur að geyma listaverkasafn bæjarins að Kjarvalsstöðum, ef við gætum flutt það frá Eyjum í tœka tíð. — Þarna var safnið geymt næstu 10 mánuðina. — Síðarí hluta nóvembermánaðar 1973 efndi Byggðarsafn Vestmannaeyja til almennrar sýningar á listaverkum Jóhannesar Kjarvals í eigu Vestmannaeyjakaupstaðar ásamt ýmsum markverðum munum úr Byggðarsafni kaupstaðarins. — Við þessi störf nutum við sömu velvildarinnar og hjálpseminnar í þágu bœjarins okkar. Fyrir allt þetta starf og þessa velvild og ýmislegt fleira utan við þetta fœrum við þessum hjónum og öllu starfsfólki Kjarvalsstaða innilegustu þakkir.'' | |||
[[Mynd: 1974, bls. 202.jpg|ctr|200px]] | |||
''Alfreð Guðmundsson.''<br> | |||
Þegar ég minnist þessarar getu sparisjóðsins til stuðnings og styrktar hinu mikla og mikilvæga starfi, sem Eyjamenn inna nú af hendi til endursköpunar og viðreisnar á Heimaey, þá er mér ríkast í huga hjálp Seðlabankans við þessa litlu peningastofnun og svo skilningur Eyjamanna sjálfra á því að efla hana að fjármagni og getu. Þegar ég skrifa þetta, gleymi ég ekki þeim mikla og mikilvæga stuðningi, sem Útvegsbankinn okkar hefur einnig lagt af mörkum í sama augnamiði. <br> | Þegar ég minnist þessarar getu sparisjóðsins til stuðnings og styrktar hinu mikla og mikilvæga starfi, sem Eyjamenn inna nú af hendi til endursköpunar og viðreisnar á Heimaey, þá er mér ríkast í huga hjálp Seðlabankans við þessa litlu peningastofnun og svo skilningur Eyjamanna sjálfra á því að efla hana að fjármagni og getu. Þegar ég skrifa þetta, gleymi ég ekki þeim mikla og mikilvæga stuðningi, sem Útvegsbankinn okkar hefur einnig lagt af mörkum í sama augnamiði. <br> | ||
| Lína 42: | Lína 48: | ||
Eitt vitum við af reynslu, að símanotkunin ein þessa rúma 14 mánuði, sem við nutum hjálpar og dvöldumst með starfið í byggingu Seðlabankans, hefur verið greidd með tugum ef ekki hundruðum þúsunda króna. Svo gífurleg var sú notkun okkar á síma, þar sem við þurftum að ná til viðskiptavina sparisjóðsins, sem dreifðust um land allt. Síminn okkar var í notkun allan starfsdaginn. <br> | Eitt vitum við af reynslu, að símanotkunin ein þessa rúma 14 mánuði, sem við nutum hjálpar og dvöldumst með starfið í byggingu Seðlabankans, hefur verið greidd með tugum ef ekki hundruðum þúsunda króna. Svo gífurleg var sú notkun okkar á síma, þar sem við þurftum að ná til viðskiptavina sparisjóðsins, sem dreifðust um land allt. Síminn okkar var í notkun allan starfsdaginn. <br> | ||
Þá er það fjarri mér að draga fjöður yfir þá miklu og hallkvæmu hjálp, sem Seðlabankinn veitti Vestmannaeyjafjölskyldum fyrstu vikurnar eftir flóttann mikla. Hann lét Sparisjóð Vestmannaeyja og Útvegsbankann í Vestmannaeyjum veita þessi lán f.h. bankans, allt að kr. 50.000.00 á fjölskyldu. Sú lánaupphæð öll mun hafa numið yfir 60 milljónum króna, og voru lánin veitt til eins árs til að byrja með.<br> | Þá er það fjarri mér að draga fjöður yfir þá miklu og hallkvæmu hjálp, sem Seðlabankinn veitti Vestmannaeyjafjölskyldum fyrstu vikurnar eftir flóttann mikla. Hann lét Sparisjóð Vestmannaeyja og Útvegsbankann í Vestmannaeyjum veita þessi lán f.h. bankans, allt að kr. 50.000.00 á fjölskyldu. Sú lánaupphæð öll mun hafa numið yfir 60 milljónum króna, og voru lánin veitt til eins árs til að byrja með.<br> | ||
[[Mynd: 1974, bls. 206.jpg|left|thumb|500px|''Þessi mynd var tekin, er við, sem þá vorum eftir starfandi í Sparisjóði Vestmannaeyja, fluttum burt úr Seðlabankahúsinu við Hafnarstrœti. Það var í marzlokin (1974).''<br> | [[Mynd: 1974, bls. 206.jpg|left|thumb|500px|''Þessi mynd var tekin, er við, sem þá vorum eftir starfandi í Sparisjóði Vestmannaeyja, fluttum burt úr Seðlabankahúsinu við Hafnarstrœti. Það var í marzlokin (1974).''<br> | ||
''- Frá vinstri: Jóhann Ingjaldsson, aðalbókari Seðlabankans, [[Benedikt Ragnarsson]], skrifstofustjóri Sparisjóðsins, nú sparisjóðsstjóri, [[Kristín Sigríður Þorsteinsdóttir|Kristín S. Þorsteinsdóttir]], bókari, [[Þorsteinn Þ. Víglundsson]], [[Ólafur Haraldsson]], gjaldkeri Sparisjóðsins, og Stefán Þórarinsson, aðalféhirðir Seðlabankans.'']] | ''- Frá vinstri: Jóhann Ingjaldsson, aðalbókari Seðlabankans, [[Benedikt Ragnarsson]], skrifstofustjóri Sparisjóðsins, nú sparisjóðsstjóri, [[Kristín Sigríður Þorsteinsdóttir|Kristín S. Þorsteinsdóttir]], bókari, [[Þorsteinn Þ. Víglundsson]], [[Ólafur Haraldsson]], gjaldkeri Sparisjóðsins, og Stefán Þórarinsson, aðalféhirðir Seðlabankans.'']] | ||